Նոյեմբերի 26-ին Սոչիում Պուտին-Փաշինյան-Ալիև հանդիպմանն ընդառաջ նկատելի է բավականին ինտենսիվ դիվանագիտական հաղորդակցություն տարբեր ուղղություններով, ինչը վկայում է, որ Սոչիի հանդիպման օրակարգը բավականին առարկայական է և հանդիպումը կուղեկցվի, կամ համենայն դեպս ծրագրվում է ուղեկցվել կոնկրետ որոշումներով: Նախօրեին Հայաստանի վարչապետն ընդունել է ՌԴ փոխվարչապետ, հաղորդուղիների ապաշրջափակման հարցերի հայ-ռուս-ադրբեջանական գերատեսչական աշխատանքային խմբի Ռուսաստանի ներկայացուցիչ Օվերչուկին, որի հետ եղել է նաև ՌԴ փոխարտգործնախարար Սերգեյ Ռուդենկոն: Օվերչուկը հանդիպում է ունեցել նաև Բաքվում՝ Իլհամ Ալիևի հետ: Միաժամանակ, Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանի հետ հեռախոսազրույց է ունեցել ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը: Նույն օրը Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Արարատ Միրզոյանը հեռախոսազրույց է ունեցել Իրանի արտգործնախարար Աբդուլահիանի հետ:
Դրանից բացի, հայտնի դարձավ, որ նոյեմբերի 24-ին տեղի է ունեցել ԵԽ նախագահ Շարլ Միշելի և ՌԴ նախագահ Պուտինի հեռախոսազրույցը, որում, ըստ Կրեմլի հաղորդագրության, Միշելը խնդրել է Պուտինին ներկայացնել եռակողմ պայմանավորվածությունների ընթացքն ու այդ ուղղությամբ իրավիճակը: Ընդ որում, Կրեմլի հաղորդագրությունից հնարավոր է եզրակացնել, որ զրույցը տեղի է ունեցել հենց արցախյան թեմայի առիթով, քանի որ չի նշվում այլ թեմաների մասին: Ընդ որում, Միշել-Պուտին հեռախոսազրույցը հատկանշական է մեկ այլ առումով էլ: Ինչպես արդեն հայտնի է, նոյեմբերի 26-ի Սոչիի հանդիպումից բացի տեղի է ունենալու Փաշինյան-Ալիև հանդիպում Բրյուսելում, որի միջնորդը հենց ԵԽ նախագահն է: Ինչպես Հայաստանի վարչապետն է հայտարարել, Բրյուսելի հանդիպման օրակարգում կլինեն մարդասիրական բնույթի հարցեր: Անկասկած է, որ այդ հարցերը սակայն էապես կախված են այն իրավիճակից, որ կլինի քաղաքական օրակարգում: Այլ կերպ ասած, եթե Սոչիի հանդիպումը չլինի դրական տոնի մեջ, հազիվ թե որևէ արդյունք լինի նաև Բրյուսելում: Սա միանգամայն տրամաբանական և օրինաչափ վիճակ է, հաշվի առնելով իրերի դրությունն ու ուժերի հարաբերակցությունը արցախյան հարցի, հայ-ադրբեջանական խնդրի շուրջ: Թեև Պուտին-Միշել հեռախոսազրույցի առումով նշվում է միայն արցախյան թեմատիկան, այդուհանդերձ կասկածից վեր է այն, որ կողմերը այդ հարցը դիտարկելու են ընդհանրապես ՌԴ-ԵՄ ներկայիս բարդ փոխհարաբերության հարցերի ամբողջ սպեկտրի հետ, ներառյալ Ուկրաինա, ռուս-բելառուսական սահման, գազային խնդիրներ և այլն: Ընդ որում, այստեղ Հայաստանի համար կարող է լինել ինչպես դրականը, այնպես էլ մտահոգիչը, կախված այն հանգամանքից, թե կողմերը ինչ հարաբերակցության և առաջնահերթության մեջ կդիտարկեն հարցերը: