Նոյեմբերի 16-ին անմիջապես Հայաստանի սահմաններին տեղի ունեցած ադրբեջանական ագրեսիայի շուրջ ամենատարբեր գնահատականները հնչեցին թե՛ մեր ռազմավարական դաշնակից համարվող Ռուսաստանի և թե նաև առանձին միջազգային հանրության կողմից։
Երբ ագրեսիա էր տեղի ունենում ղարաբաղա-ադրբեջանական սահմանին, ռուս քաղաքագետներն իրար հերթ չտալով հայտարարում էին, թե ՀԱՊԿ-ն ու Ռուսաստանը միջամտել չեն կարող, քանի որ բախումները Հայաստանի սահմանին չեն, իսկ Ղարաբաղում իրենք պարտավորություն չունեն։
Հիմա, երբ անմիջապես Հայաստանի տարածքում է ագրեսիա տեղի ունենում, հակառակորդը ներխուժում է ՀՀ սուվերեն տարածք Ռուսաստանից պահանջում են գրավոր զեկուցել այդ մասին, օգնություն խնդրել, իսկ հետո կարձագանքեն, թե ոչ՝ դա էլ հստակ չէ։
Լսում ենք անգամ ավելի կոշտ մեկնաբանություններ ՝առ այն, թե այդ ինչու՞ պետք է ռուսները պաշտպանեն ձեզ՝ ինքներս էլ պաշտպանեք։ Ստանիսլավ Տարասովը կոչ է անում խնդիրներն ինքնուրույն լուծել, Անդրանիկ Միհրանյանն ասում է՝ եթե մի ազգ իրեն չի պաշտպանում, ինչու՞ պետք է ուրիշը գա պաշտպանի, իսկ ռուս ռազմական փորձագետ Վլադիմիր Եվսեևն էլ չգիտես ինչու համարում է, որ մենք Ռուսաստանին շանտաժի ենք ենթարկում, իսկ իրենք մեզ օգնել չեն պատրաստվում։
«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը անդրադառնալով ռուսական արձագանքներին նշեց․«Լավ, էլ ի՞նչ ասեն ռուսները, որ մենք հասկանանք։ Իհարկե հայկական կողմն էլ պետք է անցնի այն պրոցեդուրաներով, որը նախատեսված է և դրանից հետո արդեն իր շահերից բխող քայլերի մի համալիր գործարկի ու անցնի առաջ։ Նրանք հասկացնում են, որ մեր դաշնակիցն են միայն այն մասով, որ մենք հանկարծ դուրս չգանք այս ճահճից ու շրջապտույտից։ Ռուսաստանն ասում է՝ ես կրակի դադարեցման երաշխավորն եմ, բայց Ադրբեջանը խախտում է այդ ռեժիմն ու դրա համար չի պատժվում։ Ադրբեջանին պետք է, որպեսզի նա մեզ մշտապես լարվածության մեջ պահի ու դրա համար խախտում է զինադադարը։ Ռուսաստանին էլ է պետք, որ Ադրբեջանը խախտի այդ զինադադարը, որպեսզի նրանք գան ու մեզ բարիշացնեն, ասեն՝ տեսա՞ք, մենք էին, որ միջնորդեցինք, որ կրակը դադարեցվի։ Իրենք ասում են՝ մեր ազդեցությունը պետք է պահպանվի։ Եվ միակը, որին պետք չէ այդ կրակի ռեժիմի խախտումը ու դրանից հետո մեզ բարիշացնելը՝ մենք ենք։
Բայց ռուսներն էլ ասում են՝ հանկարծ դուրս չգաք այս ամեն ինչի մեջից, նա պետք է միշտ խախտի, ես էլ միշտ բարիշացնեմ»։
Մեհրաբյանն ընդգծեց՝ մենք էլ պետք է հասկանանք մեր անելիքները։ Հարցին՝ արդյոք հետևություններ արվում են, մեր զրուցակիցը պատասխանեց․«Հարցը կարող եք ուղղել նրանց, ում հետևություններից կախված են մեր քաղաքական որոշումները։ Ես որ այդ հետևությունը շատ վաղուց եմ արել։ Նույնիսկ բեզարել եմ այդ հետևություններով հրապարակայնորեն կիսվել։ Մնացածները թող կիսեն այդ հետևությունները ու դրանցից բխեցնեն իրենց քայլերը։
Օրինակ եմ ծառայում, ուրիշ ի՞նչ անեմ։ Այս ամեն ինչը այնքան ակնհայտ է , որ նույնիսկ հրապարակային ոլորտում հայտնի անվերապահ ռուսամետ ու պուտինասեր որոշ անձինք այսօր ռուսական պրոպագանդայի եթերներում սկսում են արդեն ամոթանք տալ, բայց մինչ այդ ինձ հետ կռիվ էին անում, սորոս-մորոս․․ նման բաներ։ Գուցե խնդիր կա իսկապես։ Ամենալկտի,ամենացինիկ ձևով մեզ ամեն ինչ ասում են։ Գիտեք ինչ, մենք ստորագրել ենք այդ պայմանագիրը, բայց չենք անելու, լավ ենք անելու։ Սա են ասում մեր երեսին։ Էլ ի՞նչ անեն, իրենց ցեխոտ սապոգները մեր երեսին մաքրեն որ նոր հասկանա՞նք»,-եզրափակեց նա։