Ռուսաստանի արտգործնախարարության խոսնակ Մարիա Զախարովան նախօրեին հայտարարեց, որ ԱՄՆ խանգարում է «3+3» ձևաչափի ձևավորմանը: Միաժամանակ, Զախարովան հայտարարել է նաև, թե ԱՄՆ-ը ներկայացնում է, իբրև այդ ձևաչափը Մոսկվայի գաղափարն է, մինչդեռ գաղափարն՝ ըստ Զախարովայի, Թուրքիայինն ու Ադրբեջանինն է: ՌԴ ԱԳՆ խոսնակի հայտարարությունը բավականին հետաքրքիր է և թերևս ունի առանձնահատուկ տողատակ: Փաստորեն, Մոսկվան «հրաժարվում» է գաղափարի հեղինակ, հետևաբար նաև որոշակիորեն պատասխանատու լինելուց: Ավելին, հեղինակային «իրավունքը» նա դնում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի վրա, իսկ պատասխանատվությունը՝ ԱՄՆ, ասելով, որ Նահանգները խանգարում է ձևաչափին:
Զախարովայի շուրթերով, Մոսկվան Բաքվին ու Անկարային թերևս ակնարկում է, որ «3+3»-ի հարցում Ռուսաստանի հետ պետք է որևէ բան խոսեն ու քննարկեն միայն ԱՄՆ հետ իրենց նախաձեռնությունը համաձայնեցնելուց, այլ կերպ ասած՝ ԱՄՆ «խանգարելու» հարցերը լուծելուց: Ավելի խորքային առումով, Ռուսաստանն այդպիսով ըստ ամենայնի ակնարկում է, որ «3+3»-ի ձևաչափը Թուրքիան ու Ադրբեջանն առաջ են քաշել և դրանով Ռուսաստանին փորձել են խաղի մեջ ներքաշել ԱՄՆ հնարավոր նախաձեռնությամբ, երբ որոշակի գործընթաց ձևավորելուց հետո ԱՄՆ-ին խանգարելը կդառնա նոր խնդիր Ռուսաստանի համար: Այստեղ է թերևս պատճառը կամ բացատրությունը, թե ինչու Ռուսաստանն այդքան էլ ակտիվ ու նախանձախնդիր չէ 3+3-ի հարցում, թեև հրապարակավ դեմ չի արտահայտվել դրան և անգամ սկսել է քննարկել: Խորքային առումով, Մոսկվան թերևս ցույց է տալիս, որ 3+3-ը իր համար ռազմավարական նպատակ չէ: Սա զարմանալի էլ չէ, որովհետև Ռուսաստանն ունի մի ռազմավարական նպատակ՝ լինել նոր աշխարհակարգում Կովկասի գերիշխող կառավարիչը, ինչպես այսպես ասած հին՝ յալթայան աշխարհակարգի պայմաններում էր: Իսկ 3+3-ը ՌԴ համար նշանակելու է ֆորմալացնել Կովկասում Թուրքիայի ու նաև Իրանի հավասար «բաժնետիրոջ» կարգավիճակը:
Մինչդեռ, որքան էլ ներկայումս նկատվում է ադրբեջան-իրանական լարվածություն, Ռուսաստանում թերևս հիանալի պատկերացնում են, թե ինչ տրամադրություններ են գերիշխում այդ երկրի հասարակական-քաղաքական վերնախավային շրջանակների մեծ մասի մոտ: Խոշոր հաշվով, «3+3»-ի այսպես ասած հաստատուն արձանագրումը Ռուսաստանին իրականում դնելու է 1-ը երեքի դեմ վիճակում՝ Թուրքիա, Իրան, Ադրրբեջան: Մոսկվայի համար այստեղ ռազմավարական խնդիրը ԱՄՆ հետ Կովկասի հարցում փոխհամաձայնության հասնելն է, որքան էլ դա լինելու է բավականին բարդ գործընթաց և խնդիր: Եթե չլինի այդ փոխհարաբերությունը, ապա այդ պարագայում Մոսկվան առավել ևս կախվածության մեջ է հայտնվելու Թուրքիա, Ադրբեջան, Իրան եռյակից:
