Նախկին ԼՀԿ-ական Մանե Թանդիլյանի ու «Առաքելություն» կուսակցության քաղաքական խորհրդի անդամ Մեսրոպ Առաքելյանի համատեղությամբ հիմնադրված «Ապրելու երկիր» կուսակցությունը, որի թիկունքում կանգնած է ռուսաստանաբնակ գործարար Ռուբեն Վարդանյանը, աշխատում է թեկնածուներ առաջադրել առաջիկայում Հայաստանի մի շարք համայնքներում անցկացվելիք ՏԻՄ ընտրություններին:
Մեղրիում կուսակցության կողմից համայնքի ղեկավարի թեկնածուն Արմեն Հայրապետյանն է, որ 2018-ի խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններին առաջադրվել է ԼՀԿ-ի ցուցակով, իսկ 2021-ի արտահերթ ընտրություների ժամանակ վերջինս աջակցել է «Հայաստան» դաշինքին: Ըստ մամուլի տեղեկությունների Մեղրիի նախկին քաղաքապետը՝ ձերբակալված Մխիթար Զաքարյանը, ու նրա շրջապատն ամեն ինչ անում են Հայրապետյանին օգնելու համար:
Արդեն իսկ տեղեկություններ են շրջանառվում, որ Ռուբեն Վարդանյանի աջակցությամբ ստեղծված կուսակցությունը ուղղակի և անուղղակի քոչարյանական ուժ է։ Քոչարյանի «Հայաստան» դաշինքը չի մասնակցում ընտրություններին, որովհետև որոշել են պրոքսի ուժով մասնակցել։
Այս առնչությամբ, ԳԽ նախկին պատգամավոր Ազատ Արշակյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նկատեց, որ Հայաստանում քաղաքական կյանքի վրա ապօրինի ազդելու առումով լուրջ դեմքեր կան: «Իսկ Ռուբեն Վարդանյանը մինչև հիմա ակտիվ և գործուն մասնակցություն չունի մեր քաղաքական կյանքի վրա, որովհետև իմ սուբյեկտիվ կարծիքով, առկա մասնակիցները քրեաօլիգարխիկ են, իսկ Ռուբեն Վարդանյանը ֆիլանտրոպ է, ով հարստությունը մարդասիրական ծրագրերին է բաժին հանում։ Ճիշտը նա է, որ մեր օրենքները, օրինակ՝ ընտրությունների մասին օրենքը, քաղաքական կազմակերպությունների մասին օրենքը կամ ՏԻՄ օրենքներն այնպիսին պետք է լինեն, որ Ռուբեն Վարդանյանը կամ մյուսները մտքներով չանցկացնեն միջամտել Հայաստանի քաղաքական կյանքին, բավարարվեն իրենց զբաղմունքով, թողնեն որ քաղաքականությունով զբաղվեն քաղաքական գործիչները։
Ի վերջո, մասնագիտական առումով ամեն մեկն իր գործը պետք է անի, եթե նրա մոտ գործարարությունը ստացվել է, չի նշանակում, որ նա կարող է օպերային երգիչ լինել, քանդակագործ, լավ գրող կամ քաղաքական գործիչ, իսկ դրա համար օրենքներ են պետք։ Այդ հարցը շտապ պետք է կարգավորվի, Ռուբեն Վարդանյանը իր մոտ լավ ստացվող մասնագիտությամբ թող զբաղվի»:
Ազատ Արշակյանը կարծիք հայտնեց, որ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ նրա ասոցացումը վատ հետևանք կունենա. «Ինքն, ի վերջո, պետք է ինչ-որ ժամանակ հաշվետվություն տա։ Եվ այդ հաշվետվության մեջ դժվար է լինելու բացատրել դավադրությունների կազմակերպչի հետ կապը՝ «մարտի 1» կազմակերպող, «գույք պարտքի դիմաց» հանձնող մարդու հետ ընկերությունը: Ի վերջո ասում են՝ ասա ով է ընկերոդ, ասեմ դու ով ես։ Նա եթե իսկապես Ռոբերտ Քոչարյանի դաշնակիցն է, ընկերը և աջակիցը, ուրեմն ինքը դառնում է լավ գործերի մեջ փայատեր, վատ գործերի մեջ հանցակից: Նա, կարծում եմ՝ չի ուզենա խցակից և բախտակից լինել Ռոբերտ Քոչարյանին։
Արմեն Չարչյանը, օրինակ, դարձավ նրան բախտակից և խցակից։ Ես կարծում եմ՝ Ռուբեն Վարդանյանը չի ուզենա նման բան։ Քաղաքական բամբասանքներ են սրանք, մարդը Ռուբեն Վարդանյան լինի ու Ռոբերտ Քոչարյանին բախտակից, դաշնակից և խցակի՞ց լինի։ Էլ ի՞նչդ է պակաս, որ ուզում ես նրա հետ նույն հարթակում կանգնել»,-հայտարարեց Ազատ Արշակյանը:
Նույն խնդրի առնչությամբ, Քրիստոնեա-ժողովրդավարական կուսակցության ղեկավար Լևոն Շիրինյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ մինչև կոկորդներս կուշտ ենք ռուսականությամբ, մեզ պետք է ազգային, Հայաստանում ծնվող քաղաքական ուժ, ոչ թե ներդրված ուժեր. «Ուզում են օլիգարխ լինեն, ուզում են բանվոր լինել, թողնեն որ ռուսական ազդեցության թուլացում ունենա այս ժողովուրդը: Եթե Հնդկաստանի հայերը դա անեին, ուրիշ, միթե ուրիշ ուժ չկա, կա։
Նիշը ամբողջովին զբաղեցված է, նոր քանակը նոր որակ չի ծնում: Նա հայաստանյան օլիգարխիայի լյութոկրատ ուժն է, որն առանց այն էլ ներկա է, թող իր գործով զբաղվի, ոչ թե ռուսական քաշի ծանրացում տեղի ունենա: Ասում են՝ պետք Ռուսաստանի հետ խորացնեն հարաբերությունները, բայց մինչև ո՞ւր, մինչև խեղդվե՞նք: Մեր երկիրը փորձադաշտ չէ, Հայաստանը ունի իր ներքին կյանքը, ամեն ինչ այստեղից պետք է ստեղծվի»:
Լևոն Շիրինյանը նկատեց, որ եթե կարողանա Ռոբեն Վարդայանը Պուտինի միջավայրի վրա ազդեցություն ունենալ, դա ուրիշ բան կնշանակեր, ինչպես իսրայելցիները ԱՄՆ-ի վրա. «ԻՍկ այստեղ օլիգարխներին Կրեմլը գործուղել է Հայաստան: Հյուսիսից նոր համալրում է ուղարկվում, սա նշանակում է , որ եզածները առոչինչ են, դրա համար նույն ճակատագիրն է սպասվում բոլորին: Բոլոր օլիգարխներին խորհուրդ՝ ընտրությունները նոր են տեղի ունեցել, և մենք ժողովրդավարական այդ ճանապարհն անցել ենք: Նրանց արածը 17+2+1+1 է, այսինքն անընդհատ նոր միավոր են մտցնում խաղի մեջ, բայց քանակը որակ չի տալիս, դիալեկտիկայի օրենքը չի աշխատում այս դեպքում»,-ընդգծեց նա:
