«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Քրիստոնեա–ժողովրդավարական կուսակցության ղեկավար Լևոն Շիրինյանը
Պարոն Շիրինյան, օրերս Ռոբերտ Քոչարյանը հանդիպել է ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավորների, փորձագետների հետ և քննարկել հնարավոր զարգացումները և դաշինքի առկա և հետագա մարտավարությունը:
Իրենց մոտ ոչինչ չի ստացվելու: Եթե Հայաստանում իշխանափոխություն լինի, չի լինելու ռևանշիստների գործունեության արդյունքում, այլ «Քաղաքացիական պայմանագրի» անգործության հետևանքով: Եթե նույնիսկ իշխանափոխություն լինի, մեկ է, դուք չեք լինելու, դուք անվերադարձ Հայաստանից դուրս եք, ուրիշները կգան: Սա շատ հստակ կարելի է վերլուծել ու հասկանալ: Իրենք էլ են հաշվել ու տեսել, որ չունեն իշխանափոխության ռեսուրս, ումո՞վ են անելու: Այդ ձևով լինում է հեղաշրջում, իսկ հեղաշրջում անում է բանակը: Եթե բանակը չի մասնակցում, ոչ մի գաղտնի ծառայություն, բացի մարդասպանությունը, տեռորը, ուրիշ բան անել չի կարող:
Ընդ որում, պետք է նկատի ունենալ, որ վերակազմակերպվող զինվորական ղեկավարությամբ բանակը ձևական, չեզոք չի մնա նման իրավիճակում, նա հայրենիքի և պետության պաշտպանն է: Նախկինները զրկվում են իրենց հենարանից, իսկ նոր բանակը չի կանգնի, նեյնիմ անի, կտա աչքերը կհանի:
Իսկ տեռոր կարո՞ղ են անել:
Չեմ կարծում: Իրենք այդքան խելք ունեն և գիտեն՝ որտեղ ինչ եղավ, մեղավոր իրենց են համարելու: Այսինքն իրենց ձեռուոտը կապված է: հետևաբար իրենք պետք է որոնեն ուրիշ բան: Ճիշտն այն է, որ իրենք քաղաքական ասպարեզը թողնեն, գնան դատարններ լողանան արդարադատության միջոցով և գողացածը վերադարձնեն: Բայց այստեղ իրենք խնդիր ունեն, իրենց շեֆերը, եթե ունեն այդպիսիք, համաձայն կլինե՞ն դրա հետ, թե ոչ:
Այսինքն ընդդիմությունը աննպատակ քայլեր է անում պարզապես անելու համար և ոչ մի վտանգ չկա՞:
Քայլեր են անում ցույց տալու համար, որ մենք կանք, իսկ երկրորդական խնդիր լուծում են հեղափոխությունից հետո պատերազմով, կորոնավիրուսով, երկիրը կայուն ձևով պահել անկայուն վիճակում: Ինչպես տանը երեխաները չարություններով նյարդերիդ հետ են խաղում:
Ձեր կարծիքով ի՞նչ է կատարվում ՊՆ-ի շուրջ, նախկին պաշտոնյաների ձերբակալություններն ինչի՞ մասին են խոսում:
Գողապետությունը բանակն էլ բաց չի թողել, պարզ է, որ նույն բանն էլ էնտեղ են արել: Ոնց որ դրսում է եղել, այնպես էլ բանակում: Դրա համար էլ պատերազմում պարտվել ենք, ջախջախվել ենք: Եթե այդ հրթիռները նորմալ գործեին ի՞նչ կլիներ, կհաղթեինք: Ես չեմ կասկածում, որ ռուսները գիտակցաբար են տվել՝ իմանալով, որ այդ հրթիռները պիտանի չեն: Հավանաբար փող են աշխատել:
Սա զգաստություն կմտցնի՞ բանակ:
Բանակում զգաստություն կմտնի, և ես չեմ մտածում, որ հայ ժողովուրդը մահացել է, քաղաքական, ռազմական արգանդը չորացել է: Մենք հասկանում ենք չէ՞, որ անդունդ ենք գնում մեր պետականության կորստի գնով: Հիմա չկա՞ն զինվորականներ, որ այս ամենը մտածում են, չեն կարող չլինել: Եթե չկան, ուրեմն պատմությունը իր դատավճիռը կայացրել է՝ հայ էթնոսը ապրել չի կարող: Բայց ես վստահ եմ, որ նման բան հայության հետ չի կարող լինել: Հետո նաև հասարակական պահանջ կա. 10 հազար քառակուսի կիլոմետր ենք կորցրել: Հիմա մեր ժողովուրդը իր զավակների մահվան սուգը ինչ-որ պահի կդադարեցնի և կասեն՝ իսկ տարածքներն ո՞ւր են:
