Գորիս–Կապան ճանապարհին տեղի ունեցածն Իրանում համարում են և՛ հակահայկական, և՛ հակաիրանական: Հատկապես ազգայնական և ռազմական թևի ներկայացուցիչները միջադեպը բավականին «թունդ» վերնագրերով գնահատել են ավելի շուտ հակաիրանական, քան հակահայկական: Փոխարենը Իրանի ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Սաիդ Խաթիբզադեն բավական հավասարակշռված հայտարարություն է տարածել, որը վերաբերում է հենց իրանական բեռնատարների ստուգումներին։ Նա ընդգծել է հարևան երկրների տարածքային ամբողջականության առաջնահերթության քաղաքականությունը՝ հայտարարելով, որ Իրանը փորձում է հավասարակշռված օգտագործել աջակցությունն իր հարևանների նկատմամբ: Խաթիբզադեն նշել է, որ Իրանը հետամուտ է պահանջել է անհապաղ ազատ արձակել իրանից վարորդներին ու պաշտոնատար անձանց հետ հանդիպում՝ խնդրի հիմնական լուծումն ապահովելու համար:
Այս առնչությամբ իրանագետ Արմեն Վարդանյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ իսկապես Ադրբեջանի գործողությունները միտված էին վնաս հասցնել և Հայաստանին, և իրանական բեռնատարներին. «Միանգամից կարծես թե մի կրակոցով երկու նապաստակ է խփում. Նախ Հայաստանի համար հոգեբանական առումով խնդիրներ է ստեղծում, ցույց է տալիս, որ ինքը չի իր տարածքում իր սահմանների, իր ճանապարհների տնօրինողը: Երկրորդ, տնտեսական առումով Հայաստանին հարվածներ է հասցնում, քանի որ իրանական բեռնատարները ՀՀ ճանապարհները օգտագործելով որպես տարանցիկ, որոշակի գումարներ են վճարում Հայաստանին: Բացի այդ, Ադրբեջանը երկար տարիներ պայքարում է, որպեսզի իրանական բեռնատարներն իր երկրով արտահանումներ իրականացնեն, որպեսզի Ադրբեջանը դիտարկվի տարանցիկ երկիր բեռնափոխադրումների համար: Հիմա իրենք ամեն ինչ անում են, որ իրանական բեռնատարները ձեռք քաշեն Հայաստանի տարածքով փոխադրումներից»,-ասաց նա:
Հարցին, թե որքանո՞վ Իրանը պետք է ներգրավված լինի Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանազատման, սահմանագծման գործընթացներում, իրանագետն ասաց, որ դա երկու երկրների խնդիրն է և երրորդ երկրները լավագույն դեպքում կարող են միջնորդ լինել, այլ ներգրավման տարբերակ չկա. «Մանավանդ, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը ավելի շուտ Ռուսաստանին են դիտարկում որպես այդ գործընթացի երրորդ երաշխավորող կողմ»:
Ինչ վերաբերում է նրան, որ Ռուսաստանը կարծես անընդհատ արագացնում է դեմարկացիայի և դելիմիտացիայի գործընթացի մեկնարկը, Արմեն Վարդանյանն ասաց. «Սովորաբար, երբ գործընթացները պարտադրված են լինում, միջազգային իրավունքի տեսանկյունից դա խիստ խոցելի է և հանգիստ կարելի է անվավեր ճանաչել: Սահմանների դեմարկացիան ու դելիմիտիացիան տարիներ տևող աշխատանք է: Ադրբեջանի դեպքում առավել ևս դա չի կարող կարճ ժամանակահատվածում արվել: Եթե կարճ ժամանակահատվածում արվի, և դրա մեջ պարտադրանք լինի, ապա միջազգային տեսանկյունից այն խիստ խոցելի կլինի, և Հայաստանը հանգիստ կարող է հետագայում դա չեղյալ հայտարարել: Ուրի կամ ուժի սպառնալիքի կիրառմամբ իրականացվող գործընթացները լեգիտիմ չեն միջազգային իրավունքի տեսանկյունից: Այո, այս փուլում կարող է գործընթաց սկսվել, բայց դա չի կարող կարճ տևել»:
Իրանագետն անդրադարձավ նաև Իրան-Ադրբեջան հարաբերություններին՝ նկատելով, որ այս երկու երկրները տարբեր հարցերում ունեն տարաձայնություններ. «Վերջին շրջանում նկատելի է, որ ադրբեջանական մամուլում, այդ թվում պետական քարոզչամեքենայի առաջամարտիկը հանդիսացող Haqqin.az-ում անընդհատ հակաիրանական հիստերիա է բարձրացվում: Սա նոր չէ Ադրբեջանում: Բայց Իրան-Հայաստան հարաբերություններն ունեն նաև իրենց առանձնահատկությունը: Ավելի կոնկրետ, այդպիսի խորքային տարաձայնություններ ունենալով հանդերձ, երկու երկրները բավականին լավ տնտեսական հարաբերություններ են հաստատել: Իրանական ներդրումներ կան Ադրբեջանում, այդ թվում նաև համատեղ իրանական ավտոմեքենաների գործարան է կառուցվել Ադրբեջանում: Ադրբեջանը մոտ 500 մլն դոլարի վարկ է տրամադրել Իրանին՝ երկաթուղու կառուցման համար: նաև քաղաքական առումով լավ երկխոսություն են պահպանում: Այս տեսանկյունից մենք չպետք է պատրանքների մեջ ընկնենք ու մտածենք, որ Իրանը մեր փոխարեն գալու է և Ադրբեջանի հետ պատերազմի, կամ կոշտ միջոցների դիմի: Այո, հնարավոր են որոշակի խնդիրներ, վերջին 30 տարիներին Իրանի և Ադրբեջանի միջև եղել են կոնֆլիկտներ, բայց նաև դրան զուգահեռ այդ խնդիրները հարթվել են, լուրջ հետևանքներ չեն թողել: Այս խնդիրն էլ Իրանը դիվանագիտական խողովակներով կլուծի, իր վարորդներին բնականաբար ազատ կարձակեն»:
