Վերջին օրերին հանրության ուշադրության կենտրոնում էր հայտնվել Վայոց ձորի մարզի սահմանամերձ Սերս գյուղը։ Հենց այդ գյուղից էր նախօրեին շուրջ 80 գլուխ անասուն հայտնվել է հակառակորդի կողմը, որը այդպես էլ չէր վերադարձվել գյուղացիներին։
Հենց այս սահմանամերձ գյուղում՝ Սերսում, սեպտեմբերի 1-ին միայն երկու առաջին դասարանցի է հաճախել դպրոց։ Մինչ երկու նորեկները, ամբողջ դպրոցում սովորում էր ընդամենը 5 երեխա՝ տարբեր դասարաններում։ Այս առաջին դասարանը եզակի է նրանով, որ երկու երեխա է սովորելու դասարանում։ Մնացած դասարաններում՝ 4, 5, 6, 8 և 9-րդ դասարաններում սովորում է մեկական աշակերտ։ Դպրոցում երկրորդ, երրորդ և յոթերորդ դասարանում սովորող աշակերտներ չկան։
Դպրոցի տնօրեն Էմանուել Հարությունյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց, որ պատկերը շատ տխրեցնող է, ցավալի է, որ տարեցտարի երեխաների թիվը նվազում է։ Բայց անկախ ամեն ինչից տնօրենը երկու առաջին դասարանցիներին մաղթել է խաղաղություն ու լավ կրթություն։ Հենց լավ կրթության համար այս փոքր դպրոցում ջանք չեն խնայում։ Թեև դասարաններում մեկական աշակերտ կա, բայց դասարանները չեն կոմպլեկտավորվել , կեսմիավորանոց դասարաններում ամեն դեպքում երեխայի հետ 45 րոպե աշխատում են։ Այսինքն լիարժեք դասապրոցես են կազմակերպում․«Ուսուցիչը մտնում է դասարան և մեկ երեխայի համար լիարժեք՝ 45 րոպե դաս է կազմակերում։ Մինչև անցած տարի մենք դասարան ենք մտել 45 րոպե, բայց վարձատրվել ենք 22 րոպեի համար, բայց այս տարի կարծես փոփոխություն կա։ Բայց անկախ ամեն ինչից մենք 45 րոպե աշխատում ենք երեխայի հետ»,-ասաց Հարությունյանը։
Երեխաների թվի նվազումը, տնօրենի խոսքով, պայմանավորված է արտագաղթով, ցածր ծնելիությամբ․«Ցածր ծնելիություն և արտագաղթ։ Իսկ ամենագլխավորը՝ արտագաղթն է։ Երիտասարդները չեն ցանկանում գյուղում մնալ։ Ոչ ոք աշխատանք չունի, գյուղատնտեսությամբ չեն ցանկանում զբաղվել, դա եկամտաբեր չի։ Հատկապես այս երաշտի պայմաններում։ Երիտասարդները ձգտում են աշխատանք ունենալ և դրանից դրդված գյուղից դուրս են գալիս։ Եթե այս տեմպը պահպանվի, ապա եկող տարիներին ավելի բարդ իրավիճակ կառաջանա։ Ընդհուպ կարող է դպրոցը փակվել։ Եթե աշակերտ չեղավ , ապա առանց աշակերտի դպրոց չի մնա»,-ցավով նկատեց դպրոցի տնօրենը։
Հարությունյանից հետաքրքրվեցինք՝ վերջին պատերազմից հետո սահմանային միջադեպերը նպաստե՞լ են գյուղից լրացուցիչ արտագաղթի, կամ վախի մթնոլորտի ձևավորման վրա։ Տնօրենն ասաց, որ դա լրացուցիչ ազդեցություն չի թողել։ Գյուղը միշտ սահմանամերձ է եղել, մարդիկ սովոր են այդ պայմաններում ապրել։ Այնպես չէ, որ մարդիկ վախեցած են կամ մտադրվել են դրանով պայմանավորված լքել գյուղը ։ Գյուղը լքելու միակ պատճառը աշխատատեղերի բացակայություն է։
