Տեղի է ունեցել հեռախոսազրույց Թուրքիայի նախագահ Էրդողանի և Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Ղարիբաշվիլու միջև, որի ընթացքում քննարկել են երկկողմ և ռեգիոնալ հարցեր: Ինչպես հայտնի է տարածված հաղորդագրություններից, Էրդողանը հույս է հայտնել, որ կակտիվանա Թուրքիա-Վրաստան-Ադրբեջան եռակողմ ձևաչափը: Դա հետաքրքիր, ուշադրության արժանի «հույս» է, հաշվի առնելով մի բավականին նուրբ հանգամանք: Նախ, ակնառու է, որ Էրդողանն այդ «հույսով» ակնարկում է այսպես ասած եռակողմ ձևաչափում պասիվության մասին, որը մեծ հավանականությամբ պայմանավորված է Վրաստանով, ինչի համար էլ Էրդողանը հայտնում է այդ հույսը Վրաստանի վարչապետի հետ հանդիպմանը:
Թուրքիայի նախագահի այդ անդրադարձը առանձնահատուկ լույսի տակ է հայտնվում օրերս Թբիլիսիում կատարված մի հանգամանքի ֆոնին: Խոսքը Ադրբեջանի նրա կցորդ Ալիևի հանդեպ քննադատությամբ և ընդդիմախոսությամբ հայտնի բլոգերի մահվան մասին է: Ալիևի ընդդիմախոս բլոգերին մահացած են գտել Թբիլիսիում: Նախորդ հոդվածներում ուշադրություն հրավիրել եմ մահվան այդ հանգամանքի վրա, դիտարկելով դրա հնարավոր քաղաքական, ընդհուպ ռեգիոնալ համատեքստը: Եվ ահա, դրա վկայությունը կարծես թե շատ չուշացավ: Էրդողանը Վրաստանի վարչապետի հետ հեռախոսազրույցում «հույս» է հայտնում, որ Վրաստանը կակտիվանա Թուրքիա-Վրաստան-Ադրբեջան ձևաչափում: Բլոգերի մահվան հանգամանքը դիտարկել էի որպես Վրաստանի ազգային անվտանգության թիկունքում թուրք-ադրբեջանական օպերացիա: Առավել ևս, որ ըստ էության խոսքը երկրորդ դեպքի մասին է, պարզապես առաջինի պարագայում ոչ թե սպանել էին ընդդիմադիր լրագրողին, այլ առևանգել Բաքու և դատապարտել: Այդպիսով, Թբիլիսիի կենտրոնում նոր օպերացիայից հետո Էրրդողանը խոսում է Վրաստանի հետ և «հույս» հայտնում, դե ֆակտո այն առնչությամբ գուցե, որ Վրաստանը դաս կքաղի մայրաքաղաքում իրականացված թուրք-ադրբեջանական օպերացիայից և ոչ թե կընդդիմանա թուրքական ռեգիոնալ ձևաչափերի գաղափարին, այլ կակտիվանա և կաջակցի դրանց առաջմղմանը: Կհաջողվի՞ Էրդողանին և Ալիևին այդպիսով պարտադրել իրենց օրակարգերը Վրաստանին և ստանալ ակտիվ ծառայություն, թե՞ Թբիլիսին կգտնի դիմադրության ուժ: