ՌԴ նախագահ Պուտինը հուլիսի 28-ին հրավիրած օպերատիվ խորհրդակցության ընթացքում քննարկել է Ռուսաստանի սոցիալ-տնտեսական վիճակը, ինչպես նաև միջազգային անվտանգային հարցեր, մասնավորապես Աֆղանստանում իրադրությունն ու հայ-ադրբեջանական սահմանի իրավիճակը: Այդ մասին հայտնել է Պեսկովը, հավելյալ մանրամասներ հայտնի չեն: Ինչպես ավելի վաղ էր հայտնի, ՌԴ միջնորդությամբ հրադադար է հաստատվել հայ-ադրբեջանական սահմանի Գեղարքունիքի հատվածում, ուր ադրբեջանցիները հուլիսի 27-ի գիշերը և 28-ի լուսադեմին փորձել էին գրոհով վերցնել հայկական դիրքերից մեկը, սակայն հետ են շպրտվել տալով կորուստներ:
Դժբախտաբար, թշնամուն հետ մղելու ընթացքում երեք զոհ է ունեցել նաև հայկական զինուժը: Ինչ է քննարկել Պուտինը, պարզ չէ, թեև ի՞նչ պետք է քննարկեր, կամ ի՞նչ կարող էր քննարկել Պուտինը այն քաղաքականության համատեքստում, որ նա վարում է Կովկասում արդեն ավելի քան 21 տարի: Այդ քաղաքականության հիմքում Թուրքիան ու Ադրբեջանն են, նրանց սիրաշահելու, նրանց ՌԴ կողքին ամեն գնով պահելու մղումը: Հետևաբար, ի՞նչ պետք է քննարկի այդ քաղաքականության հրամանատարը, այդ քաղաքականության առաջնորդը օպերատիվ խորհրդակցության ընթացքում: Իսկ այդ ընթացքում տեղեկություն հայտնի դարձավ ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենի և ԱՄՆ հետախուզական ծառայության աշխատակիցների հանդիպումից, որոնց հետ զրույցում Բայդենը խոսել էր Պուտինի, նրա հետ հանդիպման, նրանից տպավորության մասին:
Բայդենը ասել էր, որ Պուտինը հիանալի գիտակցում է, թե ինչպես է թուլանում և անզոր դառնում Ռուսաստանը, որը նավթից ու միջուկային զենքից բացի չունի ոչինչ, և այդ գիտակցումը, ըստ Բայդենի, Պուտինին բերում է շատ ծանր հոգեվիճակի: Միաժամանակ, Բայդենը հայտարարել է, որ դրանից իհարկե նա դառնում է ավելի վտանգավոր: Ահա այդ համատեքստում, առաջանում է թերևս մի կարևոր և սկզբունքային հարց: ԱՄՆ Կովկասը լրջորեն դիտարկու՞մ է որպես տարածաշրջան, որը պետք է զերծ պահել կամ պաշտպանել վտանգավոր Պուտինից, թե՞ տարածաշրջան, որտեղ պետք է «գամել» Պուտինին և որի վրա պետք է պարպել Եվրաատլանտյան անվտանգային բեվեռի համար առկա Պուտինի հոգեվիճակից բխող վտանգները: Սա հիմնարար նշանակության հարց է նաև Հայաստանի համար:
