«Առաջին լրատվական»-ի հարցերին պատասխանել է Շուշիի տեխնոլոգիական համալսարանի ռեկտոր Հովհաննես Թոքմաջյանը
-Պարոն Թոքմաջյան, ի՞նչ ճակատագրի է արժանացել Շուշիի տեխնոլոգիական համալսարանը պտերազմից հետո և ինչ քայլեր եք հիմա ձեռնարկում:
-Սկզբում Ստեփանակերտի թիվ 2, ապա նաև թիվ 9 դպրոցներում դպրոցական դասերից հետո կազմակերպում էինք մեր ուսումնական պրոցեսը: Իհարկե, որոշ դասեր անում էինք նաև օնլայն: Համենայնդեպս, վերադարձանք ու վերականգնեցինք ամբողջ ռեսուրսը: Նաև Ստեփանակերտում մենք ունենք նաև բազա, որը կար նաև նախկինում: Այդ բազայի վրա էլ արեցինք փորձարարությունները: Դասերի մի մասն արեցինք մեր քույր համալսարանների օգնությամբ և կարողացանք նորմալ իրավիճակով փակել տարին: Նորմալ անցկացրեցինք ավարտական պրոցեսները: Պետք է ասեմ, որ կարողացանք զերծ մնալ պոպուլիզմից և չավարտեցին բոլոր նրանք, որոնք ավարտական կուրսում էին: Այսինքն՝ բավական խիստ անցկացրեցինք: 27 շրջանավարտ դիպլոմ չստացավ, մնաց մյուս տարի:
Սա կարևոր է որակի ապահովման տեսանկյունից: Պատերազմից հետո որակ ապահովելու խնդիրը բավական խնդրահարույց էր դարձել: Մենք պետք է կամք ունենայինք, որ կարողանայիք այդ խնդիրը կառավարել: Այսօրվա վիճակում դեռևս համալսարանը զարգանալու է հիմ կարգավիճակով, հետագայում հավանաբար ամբողջ Արցախում կրթական ռեֆորմ կլինի և կորոշենք, թե քանի համալսարան պետք է լինի, ինչ կարգավիճակներով և այլն: Համենայնդեպս, այս պահին աշխատում ենք հին կարգավիճակով, պատրաստվում ենք հաջորդ ուսումնական տարվան: Ունենք արդեն գրեթե նույնքան ընդունելություն, որքան եղել է անցյալ տարի, մինչև պատերազմը: Այս առումով որևէ խնդիր չի առաջացել, որի համար մենք ուրախ ենք: Դա խոսում է մեր համալսարանի հեղինակության մասին:
-Այսինքն՝ Ստեփանակերտում հետագայում կունենա՞ք մշտական շենք:
-Դրանք բոլորը քննարկման ենթակա հարցեր են: Այսօր քննարկվում են անգամ, լուրջ առաջարկներ կան: Ես կարծում եմ, որ համալսարանն առաջին հերթին մարդն է: Ոչ սեղանը, ոչ շենքը, ոչ համակարգիչը, այլ մարդը: Կարևոր է այդ ներուժը չկորցնենք և կարողանանք զարգացնել, ապահովելով նորմալ ընդունելություն: Մենք դա թվային արտահայտությամբ ապահովել ենք, և որակական առումով այս տարի պիլոտային ծրագիր ենք անցկացնելու ինժեներական և գյուղատնտեսական մասնագիտությունների համար: Առաջին տարում մենք պետք է օգնենք երեխաներին դպրոցում չանցածը կամ վատ անցածը վերականգնելու, որպեսզի առողջ ու ուժեղ հիմքր վրա կառուցենք մեր շենքը:
-Հայաստանի տնտեսագիտական համալսարանի հետ ի՞նչ համագործակցություն ունեք և ինչ եք ակնկալում:
-Մենք երկու համալսարանի հետ ենք համագործակցում: Առաջինը Ագրարային համալսարանն է, որի հետ սկսեցինք համագործակցել պատերազմից անմիջապես հետո: Նրանք շատ-շատ մեզ օգնեցին, որի համար ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել: Հիմա արդեն համագործակցում ենք Տնտեսագիտական համալսարանի հետ: Մենք մտածում ենք, որ պետք է այստեղ ուղարկենք մեր դասախոսներին՝ վերապատրաստման, համատեղ դիպլոմների խնդիր լուծել և այլն: Մեր համալսարանում էկոնոմիկան մի քիչ սպեցիֆիկ է, այն գյուղատնտեսական, ինժեներական էկոնոմիկա է: Այստեղ մենք լուրջ վերապատրաստման անհրաժեշտություն ունենք: Արդեն մեր ուսանողներից 5-ը գնացել է տնտեսագիտականի ուսանողների հետ ամառային դպրոցի է մասնակցում: Ինտեգրացիոն պրոցեսները կարևոր են բուհական համակարգում: Մենք այդ երկու համալսարաններին շնորհակալ ենք ու երախտապարտ:
-Քանի՞ հոգի է այս տարի ընդունվել ձեր համալսարան:
-Այս տարի ընդունելությունը դեռ շարունակվում է: Այս պահին արդեն ունենք 100 դիմորդ և մինչև ընդունելության ավարտը կմոտենանք անցյալ տարվա ցուցանիշին:
-Իսկ վարձավճարների մասով փոփոխություններ եղե՞լ են:
-Մեզ մոտ վարձավճար չկա, անվճար ուսուցում է: Վարձավճարները նույնն է մնացել այն անձանց համար, որոնք հեռակա էին սովորում, կամ դուրս էին մնացել: Այդ վարձավճարները 2,5-3 անգամ ցածր է հայաստանյան վճարներից: Մենք շատ ուրախ ենք, որ Արցախը կարողացավ իր մեջ ուժ գտնել անցնելու անվճար ուսուցման: Որոշ մարդիկ մտածում էին, որ դա կտանի որակի անկման: Ես կարծում եմ՝ հակառակը, որակը չպետք է կախված լինի ուսանողի վճարած գումարից:
Մինչև պատերազմն ունեինք 1400 ուսանող, այս պահին ունենք 1200: Ավարտեց որոշ մասը: Ինչքան ավարտեցին, մոտ այդքան նոր ուսանող կունենանք և էլի 1200 ուսանող կունենանք:
-Հիմնականում արցախցինե՞ր են;
-Այն ժամանակ կային բավական ուսանողներ նաև Հայաստանից: Հիմա կարծում եմ՝ Հայաստանից ավելի քիչ կլինեն: