«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է արցախցի քաղաքագետ Տիգրան Գրիգորյանը։
-Պարոն Գրիգորյան, մամուլում քննարկվում է Նիկոլ Փաշինյանի՝ Արցախ չմեկնելու հարցը։ Ի՞նչ եք կարծում, ինչու՞ նա չի գնում Ստեփանակերտ, պատճառը ներքին հնարավոր գործողություննե՞րն են՝ բողոքի ցույցեր, դժգոհություններ, թե՞ նաև միջազգային իրադրությունն է հաշվի առնվում։
-Դրանք են երկու հիմնական պատճառները։ Երևի Երևանում մտածում են, որ կան ռիսկեր՝ առաջին դեմքի Արցախ այցելության հետ կապված և չեն ուզում սրել իրավիճակը։ Երկրորդ պատճառն էլ այն է, որ Արցախում բավականին մեծ է ՀՀ իշխանությունների ու անձամբ Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ հակակրանքը։ Մարդիկ ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմում կրած պարտությունն ասոցացնում են Նիկոլ Փաշինյանի անձի հետ։Սա էլ երկրորդ հիմնական պատճառն է, թե ինչու նա պատերազմից հետո մինչ այժմ Արցախ չի այցելել։
-Երբ խոսում ենք միջազգային իրադրության մասին, այսինքն վախենում ենք Ադրբեջանի հնարավոր արձագանքի՞ց ու դրանից բխող ռիսկերից։
-Ենթադրում եմ, որ այո՛, կան ճնշումներ ադրբեջանական կողմից և Երևանում հաշվի են նստում այդ ճնշումների ու ռիսկերի հետ, չեն ցանկանում սրել իրավիճակը։
-Նշում եք, որ Արցախում կան հակաիշխանական տրամադրություններ, դրանք կապված են պատերազմի հե՞տ, թե՞ նաև սնուցվում են հատուկ շրջանակների կողմից։
-Երկուսն էլ։ Կան օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներ։ Այնուամենայնիվ բնական է, որ պատերազմում պարտված իշխանության վարկանիշը պետք է ընկներ։ Բայց, այո՛ կան նաև շրջանակներ, որոնք կապված են Ղարաբաղի նախկին ուժային էլիտայի հետ, ինչպես նաև ՀՀ նախկին իշխանությունների հետ, որոնք ուղղորդված կերպով այդպիսի տրամադրություններ են տարածում։
-Հենց այդ շրջանակնե՞րն էին, որ օրերս Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանի դեմ ցույցեր էին կազմակերպում, թե՞ դա ավելի ինքնաբուխ բնույթ էր կրում։
-Այո։ Նրանք կազմակերպիչների թվում էին։ Բայց սա չի նշանակում, որ ցույցին մասնակցած բոլոր մարդիկ ուղղորդված են եղել։ Այդ ցույցերի իրավիճակային ձևավորված էլիտայի մի մասը սերտ կապեր ունի հենց Արցախի նախկին ուժայինների հետ։ Համենայնդեպս մի մասը վստահաբար նրանց հետ սերտորեն կապված է եղել։
