«Առաջին լրատվական»–ի հարցերին պատասխանել է Թբիլիսիի Black Sea Press գործակալության գլխավոր խմբագիր, քաղաքագետ Գելա Վասաձեն
Վրաստանում չեն դադարել Նամահվանի ՀԷԿ–ի կառուցման դեմ բողոքները, որոնք հակաթուրքական բնույթ են ստացել։ Ինչի՞ սա կհանգեցնի։
Նամահվանի ՀԷԿ-ի կառուցման դեմ բողոքները որևէ կերպ չեն կրում հակաթուրքական բնույթ: Իրենք՝ բողոքի ակցիաների կազմակերպիչները կտրականապես հերքում են հակաթուրքական ուղղվածությունը, առավել ևս, որ ներդրող ընկերությունը թուրք-նորվեգական է: Այլ բան, որ որոշակի ուժեր փորձում են այս թեման դարձնել հակաթուրքական: Նույն ուժերը փորձում են քաղաքացիական ազատությունների հասկացությունը փոխարինել ԼԳԲՏ ակտիվիզմով և անգամ դիմում են բռնության: Դրանք լուսանցքային խմբեր են: Իսկ բողոքի ակցիաները պետք է ավարտվեն նրանով, որ ընկերության կնքած պայմանագրերը պետք է հրապարակայնացվեն, պետք է ևս մեկ անգամ անցկացվի բնապահպանական փորձաքննություն և հանվեն բոլոր հարցերը: Այլ կերպ հնարավոր չէ:
Որքանո՞վ ստեղծված իրավիճակը բացասական անդրադարձ կունենա Վրաստանի տուրիզմի վրա։
Եթե դուք հարցնում եք երեկվա իրադարձությունների մասին, ապա չեմ կարծում, թե լրջորեն կազդեն տուրիզմի վրա: Նախ, դրանք կրում են լոկալ բնույթ, երկրորդ, մարդիկ, որոնք ուզում են այցելել Վրաստան, միևնույն է, կգան: Բացասական կողմեր ամեն տեղ էլ կան:
Վրաստանը բոլոր հարթակներից հայտարարում է տարածաշրջանում իր նոր դերի մասին։ Ի՞նչ կարող ենք ակնկալել այս առումով, այդ թվում նաև հայ գերիների վերադարձի հարցում:
Ես չեմ կարծում, որ դա Վրաստանի դերն է, ավելի շուտ դա ԱՄՆ-ի հայտն էր՝ Վրաստանի հետ գործընկերությամբ: Վերջերս նմանատիպ փոխանակում տեղի ունեցավ Ռուսաստանի միջնորդությամբ: Այնպես որ, Երևանի և Բաքվի իշխանություններն ունեն ընտրություն:
Կարելի՞ է ասել, որ հայ-վրացական հարաբերությունները նոր մակարդակի են բարձրացել:
Անկեղծ ասած, ես չեմ տեսնում այդ նոր մակարդակը: Մեր միջև կայուն, բարիդրացիական հարաբերություններ են: Մենք հարգում ենք միմյանց տարածքային ամբողջականությունն ու ինքնիշխանությունը: Մեր բիզնեսները վատ չեն համագործակցում, թեև կարող էր ավելի լավ լինել: Մոտ ապագայում մեր հարաբերություններում բեկումնային պահեր ես չեմ տեսնում: Տարածաշրջանի վերաֆորմատացվում է: Այնպես որ պետք է պահպանել այն, ինչ կա և շարժվել առաջ:
