ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Ստանիսլավ Զասի հայտարարությունը, թե ՀԱՊԿ չի միջամտի հայ-ադրբեջանական սահմանի իրադրությանը, որովհետև դա ագրեսիա չէ ՀԱՊԿ անդամի նկատմամբ, այլ սահմանային միջադեպ, Հայաստանում արժանացել է բուռն հասարակական արձագանքի: Միևնույն ժամանակ ակնառու է, որ ՀԱՊԿ այդպիսի վարքագիծը մեղմ ասած անսպասելի չէ: Հետևաբար, ներկայումս խնդիրը ՀԱՊԿ հանդեպ վերաբերմունքի արտահայտումը չէ, այլ Հայաստանի քաղաքականության մշակումը:
Անկասած է, որ ներկայումս երևի թե ՀԱՊԿ հանդեպ արմատական քայլերի ժամանակը չէ: Դրա պատճառը լոկ հայ-ադրբեջանական սահմանի կամ կովկասյան իրադրությունն ու մարտահրավերները չեն: Բանն այն է, որ ՀԱՊԿ այժմ չափազանց լուրջ իրողությունների առաջ կարող է կանգնել կենտրոնասիական ռեգիոնում, որտեղ իրավիճակը լարվում է այն բանից հետո, երբ ԱՄՆ ու ՆԱՏՕ դուրս են բերում զորքերը Աֆղանստանից, իսկ դրա փոխարեն աշխուժանում է Թուրքիան: Այդ ուղղությամբ ձևավորվում է բավականին լուրջ ռեգիոնալ դիմակայություն, շահերի բազմազան բախման և համադրության մի խորը հիբրիդով: Այդ իրավիճակում ՀԱՊԿ դեմ գործողությամբ Հայաստանը պարզապես ավելորդ «կրակ» է վերցնելու իր վրա: Դրա փոխարեն, արժե թերևս խորհել այն մասին, թե Երևանն ինչ հնարավորություններ ունի քաղաքական դիվիդենտներ քաղել այն մարտահրավերներից, որ ՀԱՊԿ համար առաջանում են կենտրոնասիական ռեգիոնում իրավիճակի լարումով: Դրանք մեծ հավանականությամբ առաջացնելու են ՀԱՊԿ շրջանակում քաղաքական որոշումների կայացման, քննարկումների անհրաժեշտություն, որտեղ կա Հայաստանի ձայնի խնդիրը: Ըստ այդմ, Երևանի համար շատ կարևոր է պատրաստ լինել այդ ձայնի արժեքի «գեներացման»:
ՀԱՊԿ հանդեպ Հայաստանի վերաբերմունքը պետք է ձևավորվի լայն մշակումների համատեքստում, Հայաստանի ազգային անվտանգության ռազմավարության մշակման համատեքստում, որտեղ պետք է դիտարկվի արդեն Հայաստանի կոնցեպտուալ վերաբերմունքը խնդրի նկատմամբ, Հայաստանի անվտանգային համալիրում բլոկային իրողությունների և հեռանկարների գնահատման տրամաբանության շրջանակում: Այլ կերպ ասած, Հայաստանի վերաբերմունքը պետք է ձևավորվի հաջորդ քայլի և նույնիսկ քայլերի մասին արդյունավետ մշակումների հիման վրա: Առայժմ, ՀԱՊԿ-ը ենթարկվում է փաստացի «ինքնալյուստրացիայի», Հայաստանի համար «ձևավորելով» այդ հարցերին անդրադարձի ավելի ու ավելի հիմնավոր բազա: ՀԱՊԿ Հայաստանին «օգնում» է հենց այդ իմաստով: