Հայաստանի նախկին վարչապետ Կարեն Կարապետյանն այսօր հանդես է եկել հայտարարությամբ՝ կոչ անելով ընտրել Ռոբերտ Քոչարյանին: Նա, մասնավորապես, նշել է, որ պատերազմի հետևանքով մեր երկիրը հայտնվել է խորը ճգնաժամի մեջ, որի ընթացքը կասեցնելն այսօր հրատապ է. «Պահն օրհասական է, մարտահրավերները` բազմաշերտ ու վտանգավոր, իսկ լուծումները` սահմանափակ ու բարձր պրոֆեսիոնալիզմ պահանջող: Մեր այսօրվա իրականությունն ականապատված դաշտ է, որով երկիրը պետք է անցնի։Շրջանցելու հնարավորություն գոյություն չունի։ Անհրաժեշտ է այդ ճանապարհը անցնել հնարավորինս արդյունավետ ու նվազագույն կորուստներով: Անհրաժեշտ է գիտակցել յուրաքանչյուր սխալի գինը և արկածախնդրության գնալու անթույլատրելիությունը։
Դա կարող է ապահովել Ռոբերտ Քոչարյանը»,-նշել է նա:
Այս առնչությամբ, քաղաքագետ Ռոբերտ Ղևոնդյանը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց, որ ոչ մի զարմանալի բան չկա, որ նախկինում Ռոբերտ Քոչարյանի հետ ասոցացվող և առավելևս Ռուսաստանի հետ շատ լուրջ փոխկապակակցություն ունեցող գործիչները պետք է աջակցություն ցույց տային Ռոբերտ Քոչարյանին և նրա գլխավորած դաշինքին:
«Զարմանալու որևէ բան չեմ տեսնում: Ակնհայտ է, որ Քոչարյանը հնարավորինս կոնսոլիդացնում է բոլոր այն մարդկանց, որոնք իր կարծիքով ազդեցիկ նշանակություն ունեն և կարող են իրենց շուրջը համախմբել թեկուզ փոքր քանակի թիմ և դրա միջոցով ձայներ բերել:
Այնուամենայնիվ չեմ կարծում, որ այդ շրջանակը ինչ-որ մի սահմանափակ թվաքանակից ավել է լինելու, քանի որ մենք գիտենք, որ մինչև 2018 թվականը գործող բյուրոկրատական համակարգի պայմաններում Հայաստանում և ՀՀ-ից դուրս հայության մոտ կային սահմանափակ թվով ընտրյալներ, որոնք օգտվում էին ՀՀ-ում հաստատված ռեժիմի բարիքներից: Այսօր էլ միայն այդ ընտրյալներին կարող է վստահել Քոչարյանը»,-ասաց քաղաքագետը:
Հարցին, թե իր կարծիքով Կարեն Կարապետյանը չունի՞ այնքան հանրային ազդեցություն ՀՀ ներքաղաքական կյանքում, որ այս հայտարարությունը կարողանա եղանակ փոխել, Ռոբերտ Ղևոնդյանն արձագանքեց. «Ոչ թե չունի հանրային աջակցություն, այդ իր հանրային աջակցության մակարդակը ներառվում է այդ ամբողջի մեջ, որի մասին ասացի: Այսինքն մի փոքր հատված է, որը կապված է նախկինների հետ և նախկինների հետ ասոցացվող շրջանակների հետ: Այն չի կարող լուրջ տարբերություն ստեղծել այդ հայտարարությունից առաջ եղած իրավիճակի և դրանից հետո իրավիճակի միջև, քանի որ իմ նշած սահմանափակ քանակությունն այլևս աճելու հնարավորություն չունի:
Կարեն Կարապետյանն, ամեն դեպքում, Հայաստանում բավական լուրջ աշխատանք է տարել և իր որոշակի հետևորդներն ունի: Այլ հարց է, որ այդ հետևորդներն արդեն իսկ ընդգրկված են այդ սահմանափակ ռեսուրսի մեջ»:
Ինչ վերաբերում է նրան, որ Կարեն Կարապետյանն իր հայտարարության մեջ խոսում է տնտեսական ձախողումներին, անվտանգության խնդիրների մասին, արդյոք այդ ձախողումների մեջ իր մեղքը չկա որպես վարչապետ, քաղաքագետն ասաց. «Իհարկե մեղավորություն ունեցել է: Չեմ կարող չնշել, որ Կարեն Կարապետյանի ժամանակ որոշակի առաջընթաց, այդուհանդերձ, գրանցվել է, սակայն դա չէր կարող լինել նկատելի կամ զգալի, քանի որ համակարգն աշխատում էր միայն մեկ վառելանյութով և այդ վառելանյութը կոռուպցիան էր: Այն, որ դրանից հետո փորձ արվեց համակարգը պահպանել՝ կոռուպցիան հանելով, այստեղ արդեն մեղավոր են նոր իշխանությունները: Հնարավոր չէ առանց կոռուպցիայի աշխատեցնել մի համակարգ, որը նախատեսված է կոռուպցիայի համար: Սա հնարավորություն տվեց Կարեն Կարապետյանին և շատ այլ իշխանության ընդդիմախոսներին առարկայական քննադատել իշխանությունների գործողությունները:
Այստեղ իհարկե, կարելի է հակադարձել Կարեն Կարապետյանին, որ ձեր ժամանակ համակարգը եղել է կոռուպցիոն, բայց դա չի արդարացնում ներկա իշխանություններին, որոնք փորձեցին կոռուպցիոն համակարգը աշխատեցնել՝ առանց կոռուպցիայի: Իրականում անհրաժեշտ էր ձևավորել նոր համակարգ և փոխել համակարգի տրամաբանությունը»:
