Հինգ երկրների կենսաբանների կողմից կատարված գենետիկական ուսումնասիրությունը չի հայտնաբերել որևէ կապ վիտամին D- ի մակարդակների և կորոնավիրուսի հանդեպ զգայունության, հոսպիտալացման կամ COVID-19- ի ընթացքի ծանրության միջև: Արդյունքները հրապարակված են PLOS Medicine ամսագրում:
Անցյալ տարվա ընթացքում հրատարակվել են մի շարք հոդվածներ, որոնցում, ուսումնասիրությունների արդյունքների հիման վրա, հեղինակները եկել են այն եզրակացության, որ վիտամին D- ի բարձր մակարդակը կարող է պաշտպանել COVID-19- ից, բայց նրանք չեն տվել կորոնավիրուսի հանդեպ զգայունության և այդ վիտամինի միջև կապի մեխանիզմների վերաբերյալ բացատրություն: Բացի այդ, որոշ ուսումնասիրություններ ցույց են տվել շատ հակասական արդյունքներ:
Կանադայի Մաքգիլայի համալսարանի գիտնականները Ճապոնիայի, Իսրայելի, Իտալիայի և Մեծ Բրիտանիայի գործընկերների հետ 11 երկրներից վերլուծել են COVID-19-ով հիվանդ 4134 մարդու և 1 284 876 COVID-19 չունեցող մարդկանց ԴՆԹ-ները՝ պարզելու համար, թե արդյոք կա գենետիկ հակում, որն առնչվում է վիտամին D- ի ավելի բարձր մակարդակի դեպքում հիվանդության պակաս ծանր ելքի հետ:
«Կորոնավիրուսային վարակի հետ վիտամին D- ի հետ կապի ուսումնասիրությունների մեծ մասը հաշվի չեն առնում ծանր COVID-19- ի այնպիսի հայտնի ռիսկի գործոններ, ինչպիսիք են ծերությունը, հոսպիտալացումը, քրոնիկ հիվանդությունների առկայությունը, որոնք նույնպես վիտամին D ցածր մակարդակի կանխատեսողներ են, – նշված է PLOS- ի նյութի մեջ։
-Վիտամին D- ի ազդեցության մասին հարցին պատասխանելու լավագույն միջոցը խառը փորձարկումներն են, բայց դրանք բարդ են, պահանջում են ռեսուրսներ և շատ ժամանակ, որը համավարակի ընթացքում չկա. ԴՆԹ-ի ուսումնասիրության կարող է ավելի հստակ պատկերացում տալ ռիսկի գործոնների դերի մասին, քանի որ այն նվազագույնի է հասցնում հնարավոր համակարգային սխալները»:
«Այս ուսումնասիրությունը չի աջակցում վիտամին D- ի ՝ որպես առողջության պահպանման միջոց օգտագործմանը COVID-19 իրավիճակը բարելավելու համար: Մեր արդյունքները վկայում են, որ այլ թերապևտիկ կամ պրոֆիլակտիկ միջոցների ներդրումը պետք է առաջնահերթ համարվի», – գրում են հոդվածի հեղինակները:
