«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Կայծ Մինասյանը (Ֆրանսիա,Փարիզ):
–Ռուսաստանի ոչ դաշնակցային պահվածքի ֆոնին վարչապետ Փաշինյանի` Փարիզ, ապա Բրյուսել կատարած այցերը ուշագրավ նշանակություն են ստանում: Կարո՞ղ ենք ասել, որ Երևանը վերջապես արտաքին քաղաքականության դիվերսիֆիկացման փորձեր է կատարում` հասկանալով ՀԱՊԿ անկենսունակությունը:
-Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը երբեք չի դիվերսիֆիկացվել: Վերջ տանք այս կատակին: Մենք խոսել ենք կոմպլեմենտար կամ բազմաֆունկցիոնալ դիվանագիտության մասին, բայց դա, անկեղծ ասած, այնքան էլ իմաստ չուներ: Նիկոլ Փաշինյանը, իր նախորդների նման, ցանկանում է փորձել պահպանել Արեւմուտքի ներկայությունը տարածաշրջանում, որպեսզի հույս ունենա հակազդել Ռուսաստանի ազդեցությանը:
–Ֆրանսիայի նախագահ Մակրոնը ևս մեկ անգամ հայտարարեց, որ ադրբեջանական զորքերը պետք է դուրս բերվեն ՀՀ ինքնիշխան տարածքից, նաև առաջարկեց նպաստել Հայստանի ու Ադրբեջանի միջև երկխոսության հաստատմանը: Ի՞նչ դերակատարություն կարող է ունենալ Փարիզը:
-Ես դա արդեն հարյուր անգամ ասել եմ, Ֆրանսիան նվաստացավ նոյեմբերի 9-ի հրադադարի համաձայնագրով, ճիշտ այնպես,ինչպես Միացյալ Նահանգները: Փարիզը և Վաշինգտոնը ցանկանում են վերադառնալ տարածաշրջան, և այդ վերադարձը կարող է լինել հօգուտ Հայաստանի, քանի որ առանց Արևմուտքի պատերազմի հաջորդականությունը դարձել է Ադրբեջանի բացառիկ խաղը: Մինսկի խմբի (Ռուսաստան, Ֆրանսիա, Միացյալ Նահանգներ) ապամոնտաժումից ի վեր Փարիզն ու Վաշինգտոնը այլևս լծակներ չունեն տարածաշրջանում: Ֆրանսիան ապավինում է Հայաստանին ՝ տարածաշրջան վերադառնալու համար, նա այլ ելք չունի: Ֆրանսիան նման է Հայաստանին ընտրությունների շրջանում: Եվ Ֆրանսիան ցանկանում է դա անել, որպեսզի փորձի մերձենալ Ռուսաստանին: Փարիզը ցանկանում է Մոսկվային ցույց տալ, որ իրենք կարող են միասին աշխատել արդարության վերականգնման համար: Ֆրանսիան նաև ցանկանում է իմանալ ՝ արդյո՞ք Ռուսաստանը համահունչ և արդար դեր է խաղում, թե՞ երկակի խաղ է տանում:
–Ինչպե՞ս կարձագանքի հայ-ֆրանսիական հարաբերությունների մերձեցմանը Մոսկվան: Մակրոնի հետ հանդիպումից հետո Փաշինյանը նշեց,որ հայ-ֆրանսիական երկկողմ հարաբերությունները գտնվում են ամենաբարձր մակարդակի վրա:
-Մակրոնի և Փաշինյանի կապերը սերտ են: Երկու տղամարդիկ նույն սերնդից են, և երկու ղեկավարներն էլ ազատ արձակեցին հին ուժերը: Հետո, ինչպես հենց ձեզ ասացի, Ֆրանսիան և Հայաստանը նախընտրական արշավ են անցկացնում: Վերջապես, Ֆրանսիան և Հայաստանը ընդհանուր հետաքրքրություն ունեն տարածաշրջանում. Փարիզը ցանկանում է վերադառնալ Հարավային Կովկաս հենվելով Երևանի վրա, և Երևանը ցանկանում է վերադարձնել Փարիզը Հարավային Կովկաս ընդլայնելու տարածաշրջանային կայունության հնարավորությունները:
