«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Ազգային ժողովրդավարական բևեռի համակարգող, կուսացկության ցուցակի երկրորդ համարը զբաղեցնող Վարուժան Ավետիսյանը:
-Պարոն Ավետիսյան, նախընտրական պատկերն արդեն պարզ է, շատերն արդեն սկսել են իրենց հանդիպումներն ընտրողների հետ: Ինչպե՞ս եք գնահատում իրավիճակը ընտրություններին մասնակցող ուժերի արտաքին կողմնորոշման իմաստով: Մեշ հաշվով, մասնակիցներից շատերը եղած իրադարձություններից հետո անգամ մեր համագործակցությունը Ռուսաստանի հետ էլ ավելի սերտացնելու կողմնակից են:
–Հայաստանը գաղութացված է Ռուսաստանի կողմից, կիսապետություն է: Դրա համար էլ իրավիճակն այդպես է: Մենք այս ամենին վերաբերում ենք որպես ազգային-ազատագրական պայքարի մի փուլի: Ընտրությունները միջոց են, մարտավարական գործք՝ ընդհանուր նպատակին հասնելու ռազմավարության մեջ: Այնքան լրջությամբ ենք վերաբերում դրանց, որքան անհրաժեշտ է: Ինչ պատկեր կստեղծվի՝ բնավ կարևոր չէ: Ընտրությունները քաոսը խորացնելու գործ են: Մեր նկատմամբ թշնամական վերաբերմունք ունեցող Ռուսաստանը հատուկ է այդպես արել: Ընտրություն նշանակողը Նիկոլ Փաշինյանը չէ: Ըստ այդմ՝ Ռուսաստանը փորձում է վերադասավորել Հայաստանում գաղութային ադմինիստրացիայի ներքին կառուցվածը: Այնպես որ, քանի դեռ Կրեմլն է այստեղ որոշում՝ ազգային ուժերը կունենան համապատասխան դիրք: Այսինքն՝ կլինեն հալածյալի վիճակում, ասպարեզում շատ չեն երևա, զրկված կլինեն միջոցներից: իսկ շուտով, երբ Կրեմլը կընկնի ու ազգային-ազատագրական պայքարը կպսակվի հաջողությամբ՝այդ բոլոր դավաճանները, գործակալները՝ ըստ իրենց մեղքի աստիճանի կնեթարկվեն բարոյական, քաղաքական, քրեական պատասխանատվության:
-Դուք այս օրերին քաղաքացիների հետ շփումներ եք ունենում, հանրահավաքներ անցկացնում.. կարծո՞ւմ եք ունի մեր հասարակությունը ռուսական լծից պոկվելու ցանկություն:Հասկացե՞լ է մեր հասարակությունը Ռուսաստանի դերակատարությունը թե՛ արցախյան պատերազմում և թե՛ սահմանային վերջին իրադարձություններում:
-Այսպես ասեմ՝ հասկանում է: Գործընթացը շարունակական է: Այլընտրանքը դեռ հոգեբանորեն չի կարողանում տեսնել: Մենք ակնհայտ աշխատող այլընտրանք ենք առաջարկում:Իրականում միակ այլընտրանքը ԱՄՆ-ի ու Ֆրանսիայի մեկնած ձեռքը սեղմելն է ու նրանց հետ դաշինք կնքելը, նրանց աջակցությամբ ու օգնությամբ ռուս-թուրքական մահացու լծից դուրս գալը: Բայց կա նաև իներցիան, տասնյակ տարիների քարոզն ու մոլորվածությունը:Դա հաղթահարելու համար ժամանակ է պետք: Իսկ ժամանակն աշխատում է հօգուտ Հայաստանի ու հայոց պետականության օգտին, եթե մեր քաղաքացիների գոնե մի փոքր մասը սուբյեկտություն դրսևորի ու հավաքվի հրապարակներում, ասի, որ ընդունում է ԱՄՆ-ի ու Ֆրանսիայի աջակցությունը: Չկա պետություն, կառավարություն, այն պետք է նոր ստեղծվի իրենց աջակցությամբ: Մեր դաշնակից արևմուտքը ստիպված այժմ անուղղակի ձևով է մեզ փորձում օգնել ու թույլ չտալ, որ Հայաստանն ընդհանրապես ոչնչանա, ցեղասպանությունը կրկնվի: Այսինքն՝ այն, ինչ խոստացավ ԱՄՆ նախագահը:
-Մի քանի տարի է՝ Հայաստանում սև ու սպիտակի պայքար է, բայց Ռուսաստանի հետ կապված իրարից տարբերվող տեսակետ չկա: Նախկիններն անգամ առաջարկում են իրավիճակը հանգուցալուծելու համար դիմել Ռուսաստանին ու մեկ տարով ռուսական դրոշ դնել Հայաստանում: Ինչպե՞ս եք վերաբերում սրան:
-Ժողովրդի քաղաքականացված, ակտիվ փոքրամասնությունը պետք է ավելի հայրենասեր քաղաքացու դիրքից հանդես գա, սուբյեկտային լինի: Առայժմ քաղաքական առումով այդպես խոսողների գերեզմանին պետք է ռուսական դրոշ դնի, հետո նոր տեսնենք, թե իրենց հետ ինչպես կվարվենք՝ երբ ստեղծվի ազգային պետություն անցումային արդարադատության շրջանակներում:
-Դուք, մեծ հաշվով, համարում եք, որ ընտրություններն այս իրավիճակից ելք լինել չեն կարող:
–Ընտրություններն ավելի քաոսային իրավիճակ են ստեղծելու: Ընտրություններով չի կարող խնդիր լուծվել, որովհետև մենք անկախ պետություն չենք ու չունենք ազգային քաղաքական ինստիտուտներ: Ունենք գործակալներ, որոնք իմիտացիոն ստրուկտուրաներ են ստեղծել:Միայն ազգային-ազատագրական պայքարով կարող ենք այս իրավիճակից դուրս գալ: Կրկնում եմ՝ ընտրությունները այս պահին մարտավարական միջոց են՝ ընդհանուր ռազմավարական նպատակին, այսինքն՝ Հայաստանը ազատագրմանը հասնելու համար: Ուրիշ նպատակի դրանք չենք կարող ծառայել, քանի որ հարցի լուծման համակարգային մեխանիզմ չեն:
