Հայաստանի նախագահ Արմեն Սարգսյանը որոշել է Հայաստանի Դատական օրենսգրքում փոփոխության փաթեթի սահմանադրականությունը պարզելու համար դիմել ՍԴ: Խոսքը այն օրենսդրական փաթեթի մասին է, որով փոփոխություններ են կատարվում դատական համակարգում, և որոնք կարող են էական նշանակություն ունենալ ոչ միայն համակարգի, այլև ներքաղաքական կյանքի իմաստով: Ահա այդ փոփոխությունն Արմեն Սարգսյանը վիճարկելու է ՍԴ-ում, ինչը կարող է իր հերթին դառնալ ներքաղաքական ուժերի հարաբերակցության փոփոխության կամ լարվածության որոշակի տրանսֆորմացիայի պատճառ:
Բանն այն է, որ դատական օրենսդրության այդ փոփոխությունը արմատական ընդդիմությունը դիտարկում է, այսպես ասած, իշխանության քաղաքական ծրագիր, այն դեպքում, երբ իշխող մեծամասնությունն էլ այդ օրենքների փոփոխությունը ներկայացնում է դատաիրավական ռեֆորմի կարևոր տարր, որը դատական համակարգը դուրս կբերի նախկին կառավարող համակարգի ազդեցությունից: Երբ նախագահ Սարգսյանը դիմում է ՍԴ, դրանով փաստորեն արդարացնում է արմատական ընդդիմության հույսը կամ ակնկալիքը, կամ գործում է այդ ընդդիմության քաղաքական շահերի դաշտում: Առավել ևս, երբ օրերս է կայացվել ՍԴ հայտնի վճիռը՝ կապված մարտիմեկյան գործի հետ, որից հետո կարճվել է Ռոբերտ Քոչարյանի և նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյաների դեմ քրեական հետապնդումը: Այդ իրողությունը թույլ է տալիս մտածել, որ ՍԴ-ն ամենայն հավանականությամբ Սահմանադրությանը հակասող կհամարի Դատական օրենսգրքի փոփոխության փաթեթը:
Այդպիսով, նախագահ Սարգսյանը խաղում է արմատական ընդդիմությա՞ն, թե՞ հնարավոր քաղաքական փոխզիջման դաշտում, որ կարծես թե առկա է արտահերթ ընտրության գործընթացի համատեքստում: Դրա համատեքստում կարող է լինել նաև մարտիմեկյան գործի շուրջ զարգացումը: Այդ դեպքում դատական օրենսդրության փոփոխության փաթեթը կարո՞ղ է ներառված լինել այդ հնարավոր փոխզիջման շրջանակ:
Մյուս կողմից՝ չի բացառվում, որ նախագահ Սարգսյանն այդպիսով փորձում է օգտագործել իր քաղաքական կշիռը պահելու թույլ հնարավորությունները, որ ունի խորհրդարանական կառավարման մոդելի նախագահի կարգավիճակում: Ասել կուզի՝ Արմեն Սարգսյանը դիտարկել է որոշակի փոխզիջումային հավանականություն ներքաղաքական կյանքում, ըստ այդմ՝ Դատական օրենսգրքի փոփոխության փաթեթը դիտարկում է իր ձեռքին որպես խաղաքարտ՝ ներքաղաքական հարաբերություններում լուսանցքում չհայտնվելու համար:
Նախագահ Սարգսյանը փորձում էր միջնորդական ջանքի միջոցով հասնել ներքաղաքական լարվածության, բախումնային զարգացումների և ճգնաժամի լիցքաթափման, ինչը, սակայն, կարծես թե տեղի չունեցավ, կամ ավելի շուտ՝ համաձայնությունները տեղի ունեցան Արմեն Սարգսյանի նախաձեռնած գործընթացից դուրս, այսպես ասած՝ այլ «գծով»: Նախագահ Սարգսյանը հնարավոր է՝ փորձում է պայքարել «գիծը» վերադարձնելու կամ այդ «այլ գիծ» մտնելու համար:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի