Հետազոտությունների համաձայն՝ տուբերկուլոզային Կոխի բացիլը կայուն է ժամանակակից աշխարհում գոյություն ունեցող շատ դեղամիջոցների նկատմամբ: Մանրէն գերազանց դիմակայում է դրանց՝ շնորհիվ ռուբրեդօքսինների ընտանիքի սպիտակուցի, քանի որ այն մանրէների մեջ ձևավորում է շրջակա միջավայրի փոփոխություններին հարմարվելու բարձր ունակություն:
Տուբերկուլյոզի բացիլը (Mycobacterium tuberculosis) ի վիճակի է գոյատևել մակրոֆագերում՝ իմունային համակարգի բջիջներում, որոնք ոչնչացնում են մարդու համար օտարածին մանրէները: Վերջին տարիների ընթացքում աճում է բացիլի կայունությունը բոլոր դեղամիջոցների նկատմամբ: Սա լրջորեն անհանգստացնում է գիտնականներին և բժիշկներին:
Խնդիրը կարող են լուծել միայն նոր դեղորայքային միացությունները, ինչպես նաև այն սկզբունքների ուսումնասիրությունը, որոնց պատճառով այս մանրէն կայունություն է ձեռք բերում դեղերի նկատմամբ: Մասնագետներն ուսումնասիրել են ռուբրեդօքսին B-ի (RubB) բյուրեղային կառուցվածքն ու ֆունկցիաները, որը պատասխանատու է ցիտոխրոմ P450 (CYP) ընտանիքի սպիտակուցների ակտիվ աշխատանքի համար: Դա տեղի է ունեցել հատիկների ձևավորման ընթացքում երկաթի սուր անբավարարության ֆոնի վրա: Նման գործընթացներով է բնութագրվում հիվանդի իմունային համակարգի՝ առկա հիվանդության դեմ պայքարելու անհաջող փորձը:
Միկրոկենսաբանները պարզել են, որ տուբերկուլյոզի բացիլն ունի քսենոբիոտիկների տրանսֆորմացիայի սեփական համակարգը, որը նման է դեղորայքային միացությունների նյութափոխանակության համակարգին մարդկանց մոտ: Արդյունքները հրապարակվել են Bioorganic Chemistry-ում:
