«Առաջին լրատվական»-ի հարցերին պատասխանել է նախկին ՀՀԿ-ական, ԱԺ նախկին պատգամավոր Լեռնիկ Ալեքսանյանը։
– Դեռ երկու տարի առաջ մի խումբ հանրապետականներով դուրս էինք եկել ՀՀԿ-ից և որոշել էին քաղաքական նոր ուժ ստեղծել: Ինչ փուլում է ձեր նախաձեռնությունը, այս նախընտրական շրջանում հնարավո՞ր է, որ ակտիվանաք:
– Մենք ուզում ենք քաղաքական ուժ ստեղծել, որն արդեն գրանցման փուլում է: Հենց գրանցեցինք, կակտիվանանք:
– Կոնկրետ ինչպիսի՞ գաղափարախոսություն պետք է ունենա, ինչպես պետք է համախմբեք հանրությանը, ի՞նչ քայլեր եք ձեռնարկելու առաջիկայում:
– Մեր ծրագրերը ավելի շատ պետության կառավարման, կարգավորիչ դերի մեծացման հետ են կապված, ուժեղ պետություն ստեղծելու, սոցիալական բևեռացվածությունը թուլացնելու նպատակներ է դնելու իր առջև: Մերը ձախակողմյան կուսակցություն է լինելու, ունենալու է սոցիալիստական բաղադրիչ, միջին խավի շահերը պաշտպանող:
– Ձեր կարծիքով՝ այս ընտրություններին քաղաքական ուժերը պետք է դաշինքներո՞վ մասնակցեն, ինչպե՞ս պետք է հաջողեն:
– Շատ դժվար հարց եք տալիս, որովհետև այսօր շատ խառն է ամեն ինչ: Ամեն մի ուժ պետք է գնահատի, կշռի իր քաշը քաղաքական դաշտում, վստահությունը հանրության շրջանում, որից ելնելով՝ անի իր քայլերը: Բնականաբար, միշտ ավելի արդյունավետ է սեփական ուժերով գնալ, որովհետև դաշինքները, սովորաբար, գաղափարական չեն լինում: Դաշինքները հիմնականում մեկանգամյա օգտագործման գործիքներ են լինում: Լավ կլինի, եթե ամեն մի քաղաքական ուժ ունենա գաղափարախոսություն, սկզբունքներ, ծրագիր և դրանցով գնա ընտրությունների, որովհետև ամենակարևորը այս ընտրություններում ոչ թե անհատների շահերի խնդիրն է, այլ քաղաքական ծրագրերի, գաղափարախոսությունների: Գոնե հասարակությունը պետք է իմանա՝ բացի ընտրություններով իշխանության գալուց, ուրիշ ինչ է ուզում քաղաքական այս կամ այն ուժը:
– Ձեր նախկին քաղաքական ուժը՝ ՀՀԿ-ն, կարծես մտադիր չէ մասնակցել այս ընտրություններին, կամ վերջնական որոշում չունի: Ըստ ձեզ՝ ի՞նչն է պատճառը, իրենց ուժերի վրա վստահ չե՞ն:
– Ես միշտ դրա մասին խոսել եմ, որ միշտ անցնող ուժը չի կարող ընդդիմադիր լինել, դա ճիշտ չի, որովհետև, եթե հասարակությունը մերժել է տվյալ ուժին, նա, որպես ընդդիմադիր ուժ, շատ խոցելի է: Դա է պատճառը, որ այսօր ինչ լավ բաներ էլ ասի այդ քաղաքական ուժը, հասարակության մոտ բացասական ասոցիացիաներ կան, որոնք շատ դժվար է հաղթահարել, շատ դժվար է հասարակության վստահությունը շահել: Շատ կտրուկ քայլեր պետք է արվեն, և դեռ դրանից հետո ժամանակ է պետք, որ ժողովրդի վստահությունը նորից վերադարձնեն: Կարծում եմ՝ սա է պատճառը ՀՀԿ-ի մոտեցման:
– Քաղաքական ուժերի, նաև Ռոբերտ Քոչարյանի ակտիվացումն ինչպե՞ս եք գնահատում: Նա հավակնում է լինել խորհրդարանում, հայտարարում է, որ մասնակցելու եմ ու կրելու եմ:
– Բնականաբար, նա տարբերակներ կունենա: Նվազագույն նպատակը կլինի խորհրդարան մտնելը: Համենայնդեպս, այն թիմը, որ հավաքվել է Ռոբերտ Քոչարյանի շուրջը, առաջին հերթին խորհրդարան մտնելու մինիմում ծրագիր է դրել իր առջև: Հետագայում, կարծում եմ, որ նաև պետության ղեկավար կփորձի դառնալ:
– Իսկ շանս ունի՞ Ռոբերտ Քոչարյանը, որովհետև շատերն են հիշատակում նրա իշխանության օրոք արյունալի իրադարձությունների առկայությունը:
– Իհարկե, Քոչարյանի հետ կապված հասարակության մեջ կա այդ տրամադրությունը, բայց չենք կարող ժխտել, որ հասարակության որոշ խավեր գտնում են, որ Քոչարյանը վատ կառավարիչ չի եղել: Քոչարյանի ժամանակ տնտեսությունն ակտիվ է եղել, իհարկե, մոռանալով, որ այդ ժամանակ վարչապետն Անդրանիկ Մարգարյանն էր: Բայց օբյեկտիվությունը պահանջում է ասել, որ, իրոք, Քոչարյանի մոտ տնտեսական աշխատանքը ստացվում էր: Այսինքն՝ նրա վերաբերյալ երկու կարծիքներն էլ կան, հիմա թե որը կհաղթի, դա կախված է լինելու նաև դիմացի ուժերից: Համենայնդեպս, Քոչարյանն ունի թիմ, ունի իր շուրջը հավաքված մարդիկ, իսկ թե ինչ արդյունք կստանան, դա դժվար է կանխատեսել: Որովհետև քաղաքականության մեջ հազվագյուտ երևույթ է, որ հին ուժը, հին ղեկավարը նորից գա իշխանության:
– Ի՞նչն է այսօր խանգարում Սերժ Սարգսյանին և Ռոբերտ Քոչարյանին միավորվելու:
– Դե, սկզբում միավորված էին, եթե ինչ-որ բան չլիներ, մենք ինչի՞ էինք դուրս գալիս Հանրապետական կուսակցությունից: Մենք հենց այնպես դուրս չենք եկել այդ կուսակցությունից: Մենք ամենադժվար պահին մեր կուսակցության կողքին ենք եղել, այդ կուսակցությունը մեզ շատ հարազատ է, բայց խանգարող հանգամանքներ կային այդ կուսակցության մեջ մնալու: Կան խնդիրներ, որոնք մեզ զատեցին կուսակցությունից: Կուսակցությունը շեղվեց իր նպատակներից: Վազգեն Սարգսյանի ժամանակ, երբ Երկրապահի մի մասը մտավ ՀՀԿ, կուսակցությունը վերարթնացավ Աշոտ Նավասարդյանից հետո, և այդ ժամանակ նպատակը կոռուպցիայի դեմ պայքարն էր: Վազգեն Սարգսյանի և Կարեն Դեմիրճյանի միացման նպատակը հենց կոռուպցիայի դեմ պայքարն էր, որովհետև այդ երկու մարդիկ շատ լավ հասկանում էին, որ առանց դրա ո՛չ բանակ կարող են պահել, ո՛չ էլ Արցախը: Արցախը պահելու համար երկիրը պետք է ուժեղ լինի, կոռուպցիա չպետք է լինի: Կոռուպցիան էս երկրի հերն անիծողն է: Ճիշտ են ասում, որտեղի՞ց այդ գեներալներին միլիոններն ու դղյակները: Երբ Սերժ Սարգսյանը դարձավ ՀՀԿ նախագահ, նա առաջին համագումարում շատ լավ ելույթ ունեցավ, խոսեց կոռուպցիայի դեմ պայքարի մասին, բայց հետո իր ասած խոսքն ու արած գործն իրար հետ չհամընկան: Իսկ վերջին շրջանում ընդհանրապես, կուսակցությունը դարձավ մի միություն, որտեղ չկար գաղափարախոսություն: Կուսակցությունը չէր գործում, 15-16 հոգանոց խորհուրդը դարձավ 200 հոգանոց ամորֆ մարմին: Կապը կտրվեց կուսակցության ներքին օղակների հետ: Ես կարծում եմ, որ Սերժ Սարգսյանը կուսակցության հետ սխալ վարվեց, մենք էլ արդեն մեր սկզբունքներով, գաղափարախոսությամբ իրենց չէինք համապատասխանում, իրենք էլ մեզ չէին համապատասխանում:
– Դուք պատկերացնո՞ւմ եք Քոչարյանի հետ համագործակցություն:
– Կդժվարանամ ասել: Համենայնդեպս, մենք այսօր որևէ մեկի հետ համագործակցելու ծրագրեր չունենք: Թեև քաղաքականության մեջ ամեն ինչ հնարավոր է: