Հինգ տարի առաջ՝ 2016 թվականի ապրիլի 2-ին, Ադրբեջանը լայնածավալ ռազմական գործողություններ սկսեց Արցախի ուղղությամբ։ Քառօրյա պատերազմից հետո շատ խոսվեց բանակի վերափոխման, մեր մոտեցումների վերափոխման ու մեր խնդիրների վերհանման մասին։
Ապրիլյան քառօրյա պատերազմից հետո ինչո՞ւ մենք չկարողացանք ճիշտ հաշվարկներ իրականացնել, ինչո՞ւ նոր իրողությունների պայմաններում մենք չկարողացանք կատարել ճիշտ ռազմաքաղաքական հաշվարկներ․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին «Քաղաքացու որոշում» կուսակցության գործադիր մարմնի անդամ Հայկ Սահակյանը պատասխանեց․ «Ապրիլյան պատերազմը մեր պարտված այս վերջին պատերազմի նախերգանքն էր, և մենք, որպես պետություն, որպես հանրույթ այդպես էլ չկարողացանք ձեր բարձրաձայնած խնդիրներից որևէ մեկը լուծել և առաջ գնալ։ Ոչ միայն հանրույթը, այլ նաև մեր պետական ինստիտուտները չկարողացան տալ պատասխան, թե ինչու Ադրբեջան որոշեց հարձակվել, որտեղից էր այդ միջազգային «դաբրոն», և մի շարք այլ հարցեր, որոնց պատասխանը մենք այդպես էլ չկարողացանք ունենալ»։
Իսկ «Հանուն Հանրապետության» կուսակցության ղեկավար մարմնի անդամ Արտաշես Խալաթյանն էլ ասաց․ «Ես կարծում եմ՝ Ապրիլյան քառօրյա պատերազմը չպետք է տարանջատել 44-օրյա պատերազմից, որովհետև դա մի աշխարհաքաղաքական զարգացումների շղթա է և, ըստ էության, դա նախորդ ավելի քան 20 տարվա ոչ ճիշտ արտաքին քաղաքականության և ռազմական քաղաքականության հետևանք է։ Այսինքն՝ Արցախի հարցը դրված էր սխալ հիմքերի վրա, և երբ արդեն դիվանագիտական առումով խոսելու բան չի լինում, անցում է կատարվում հարցը ռազմական ձևով լուծելուն։ Երբ մենք նայում ենք այն իրար հակասող կոնցեպտները, որոնց վրա հիմնված է եղել արցախյան հարցի մեր ընկալումը, հասկանում ենք, որ որևէ բան չի արվել, թերևս, 1994 թվականից սկսած՝ արցախյան պատերազմում մեր հաղթանակը կապիտալիզացնելու ուղղությամբ»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
