«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Ազատամարտիկների դաշինքի խորհրդի անդամ Ռազմիկ Պետրոսյանը։
– Պարոն Պետրոսյան, վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց հունիսի 20-ին արտահերթ ընտրություններ անցկացնելու մասին։ Դուք նախկինում կողմ էինք այս գաղափարին, կարծում եք՝ այսպիսով կստացվի՞ հաղթահարել երկրում առկա ճգնաժամը։
– Իհարկե, սա ամենալավ տարբերակն է, որովհետև երկիրը պետք է այս իրավիճակից դուրս գա։ Ժողովուրդն էլ պետք է իր ընտրությունը կատարի, ձևավորվի իշխանություն, ու այս վիճակից դուրս գանք։ Նախկինում էլ նշել եմ, հիմա էլ վերահաստատում եմ, որ սա ամենաճիշտ ճանապարհն է։
– Այսինքն՝ կարծում եք՝ միայն ընտրությունները բավարա՞ր են հետպատերազմյան շրջանում լարվածությունը մեղմելու համար։
– Այո։ Եվ ամենակարևորն այն է, որ կազմակերպվեն նորմալ ու մաքուր ընտրություններ։ Ընդ որում՝ դրան պետք է հակված լինեն բոլորը։ Հիմիկվանից որոշներն ասում են, որ ընտրությունները մաքուր չեն լինելու, բայց դա ճիշտ ճանապարհ չէ։ Անհատապես բոլորը պետք է կամք ունենան անցկացնելու մաքուր ընտրություններ, որպեսզի ժողովրդի իրական կամքը արտահայտվի։
– Կան մտահոգություններ, այդ թվում նաև առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից, որ այս իշխանությունները կդիմեն խախտումների։ Որտեղի՞ց նման մտահոգության պատճառ, արդյոք հարցն այն է, որ այժմ իշխանությունները չունե՞ն նախկինի նման բարձր լեգիտիմություն։
– Չեմ կարող ասել, թե որտեղից են նման մտահոգությունները։ Ես ավելի շատ կարող եմ հիմք ընդունել այն, որ նախորդ ընտրությունները մաքուր են անցել։ Մանավանդ հաշվի առնենք, որ դուրս է գալիս ռեյտինգային տարբերակը։ Այդ դեպքում խախտումներն ավելի քիչ կլինեն, կլինի զուտ քաղաքական թիմի և ոչ անհատների պայքար։ Վերահսկելու հնարավորությունն էլ շատ ավելի հեշտ է։ Իսկ առհասարակ ինձ չի թվում, որ իշխանությունները խախտումներ թույլ տան։
– Արտախորհրդարանական ուժերի մի մասն էլ դեմ է վարչապետի կազմակերպած ընտրություններին։ Հնարավո՞ր է լինեն այլ, արտասահմանադրական գործընթացներ։
– Չեմ կարծում, մեր երկրում ոչ մի զարգացում էլ չի կարող լինել։ Նրանք, ովքեր ուզում են, որ երկրի վիճակը լավանա՝ պետք է աջակցեն, կողմ լինեն, որ նորմալ ու մաքուր ընտրություններ անցկացվեն։ Ժողովրդին անտեսելով՝ որևէ մեկը չի կարող հաջողություն գրանցել։ Իսկ ժողովրդի կամքը որոշելու միակ տարբերակն ընտրություններն են, այլ կարծիք լինել չի կարող։
– Դուք անձամբ մասնակցություն կունենա՞ք ընտրություններին։
– Դեռ վերջնական որոշում չունեմ։ Պետք է հասկանամ՝ որ դաշտում ինչ ֆորմատով կկարողանամ ժողովրդին ավելի լավ ծառայել։ Եթե մասնակցեմ էլ ընտրություններին, իմ նպատակն այն է, որ ռեալ ու օբյեկտիվ բացահայտվի, թե ինչ է կատարվել պատերազմի ժամանակ, ով է իրական մեղավորը։ Պետք է հիմնվենք ոչ թե ասեկոսեների, այլ ճշմարտության բացահայտման վրա։ Ովքե՞ր թերացան, ի՞նչ պետք է անեինք, որ չենք արել։ Պետք է նաև հասկանալ, թե հետագայում ինչ անենք, որ այդ ամենը չկրկնվի։ Եթե հայտնվեմ էլ խորհրդարանում, իմ նպատակը այդ հարցերի պատասխանը ստանալն է լինելու։
– Հիմա մի մասը Նիկոլ Փաշինյանին է դավաճան համարում, ինքն էլ մեղքը բարդում է նախկինների վրա։ Ինչպե՞ս դուրս գալ այս ցիկլից։
– Ես ամբողջ կյանքում առաջնորդվել եմ անմեղության կանխավարկածով։ Խորհուրդ կտամ որևէ մեկը ժամանակից շուտ չփորձի մեկ այլ անձի դավաճան համարել։ Այնքան են ասել, որ այդ «դավաճան» բառը առօրյա է դարձել, քիչ է մնում ողջունելիս ասեն՝ դավաճան ջան, ո՞նց ես։ Այդ բառը պետք է մեր լեքսիկոնից հանենք ու նախքան որևէ մեկին մեղադրելը՝ հանձնաժողով ու խումբ ստեղծենք, մասնագետներ ներգրավենք ու բացահայտումներ անենք։ Միտումնավոր, թե պատահական թերացումների կամ բացթողումների մասին այդ հանձնաժողովը պետք է գնահատական տա, իսկ մենք դրանից առայժմ պետք է զերծ մնանք։
