Մեկ տարի թատերական կյանքը չէր եռում: Վերջին շրջանում կարծես թատերական կյանքը նորից վերակենդանանում է, նոր շունչ է ստանում: «Թատրոնը գոյություն չունի, երբ չկա կենդանի շփումը, հանդիսատեսի շունչը, և հենց դրանով է թատրոնը առանձնահատուկ ու հետաքրքիր: Երբ չկա հանդիսատես, թատրոնից կարծես թե հանում ես հոգին: Մենք փորձեցինք այդ բացը լրացնել թատերական ընթերցումներով»,- այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց Գ. Սունդուկյանի անվան Ազգային ակադեմիական թատրոնի տնօրեն Վարդան Մկրտչյանը՝ հավելելով, որ թատրոնի վերաբացումից հետո փաստվեց, որ հայ հանդիսատեսը մշակութասեր է:
Մշակույթի մարդը, արվեստագետը չի կարող անմասն մնալ երկրում տեղի ունեցող իրադարձություններից: Որքանով է ներքաղաքական ճգնաժամը, լարվածությունն ազդում դերասանի գործունեության, նրա խաղի, նրա ներաշխարհի վրա: Անդրադառնալով այս հարցին՝ Մկրտչյանը նշեց. «Այն ինչ կատարվում է, մեզ է վերաբերվում, մեր կյանքն է, մեր առօրյան է, և բնականաբար չի կարող չազդել մեզ վրա…
Բարության ծարավ ենք մենք այսօր, ատելության և վրեժի, միմյանց պատժելու ցանկության սարսափելի մթնոլորտ է տիրում: Ես շատ կուզենայի գիտակցենք, որ ճիշտ է, մեր սահմանները խախտվել են, բայց սահմանից այս կողմ մենք թշնամիներ չենք… Մենք կարծես թե մոռացել ենք ներելու, զիջելու կարողությունը:
Շատ է քաղաքականացված մեր հասարակությունը, արվեստագետները նույնպես: Արվեստագետը գլուխը կախ իր գործով պետք է զբաղվի»,- նշեց Մկրտչյանը:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
