Շատերի կարծիքով՝ այսօր հայաստանյան ներքաղաքական կյանքում վախի մթնոլորտ է տիրում. նախկինները վախենում են ներկաներից, ներկաները՝ նախկինների վերադարձից, հասարակությունը վախենում է շատերից, ինչպես նաև պատերազմի վերսկսվելուց: Ի՞նչ կհնձենք այս վախի մթնոլորտում, և ո՞ւմ է ձեռնտու այս վախերը ցանելը: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրի հիմնադիր Աշոտ Բլեյանն ընդգծեց, որ հասարակությանը ձեռնտու չէ դա, ոչինչ չի շահելու դրանից. «Ամեն օր ինչ-որ բան կորցնում ենք. ոչնչից մի՛ վախեցեք, վախեցե՛ք վախից: Երկար տևեց կենտրոնացումը մեկ-երկու հարթակի, մեկ-երկու իրադարձության վրա, և դա ուժեղացնում է լարվածությունը: Հասարակությունն արդեն պետք է սկսի բնական լիարժեք կյանքով ապրել, ոչ թե կանգնի գետի ափին և սպասի, թե երբ է գետի մյուս ափն անցնելու: Մեր հանրային լայն կյանքը պետք է բնական հուն մտնի, հաղթահարումը դրանով է լինելու, ոչ թե սպասումով»:
Բլեյանի խոսքով՝ գոյություն ունեցող քաղաքական ուժերը չպետք է զատվեն սևի ու սպիտակի, պետք է իրար ներեն ու միավորվեն: «Հայաստանում հաստատված նոր իրողությունները պետք է պարտադրեն հաղաթահարել անջրպետները, միմյանցից բաժանող ճաղերը հանել»:
Անդրադառնալով դիտարկմանը, որ ոչ մի քաղաքական ուժ չի կարող միայնակ հաղթահարել մարտահրավերները, Բլեյանն ընդգծեց. «Մենակ հնարավոր չէ հաղթահարել, ուղղակի պետք է իշխանությունը՝ «Իմ քայլը» հենց այդ ուղղությամբ աշխատեր: Անհաշտությունը, խռովկանությունը, օտարումը ճանապարհ չեն: Քաղաքական ուժերի այս կռվում գլխավոր պարտվողը հասարակությունն է լինելու, և հանրային կյանքն է խաթարվելու: Ես կոչ եմ անում միավորվել և իմ գործունեությամբ փորձում եմ այդ ճանապարհը հարթել, և այդ ճանապարհը համարում եմ միակ կենսունակ ճանապարհը: Թեև այդ ճանապարհով ընթացքը կարող է դանդաղ լինել, բայց պետք է պայմանավորվածությունների շրջանակում գործել»:
Մանրամասները՝ տեսանյութում:
