Հայաստանում Սփյուռքի գործերի գլխավոր հանձնակատար Զարեհ Սինանյանը Ռուսաստան կատարած աշխատանքային այցի շրջանակում առաջին անգամ այցելել է Ուրալի շրջանի հայկական համայնքներ, մասնավորապես Տյումեն քաղաք:
Արցախի դեմ ավերիչ պատերազմից և ստեղծված նոր իրավիճակից հետո առավել քան արդիական է դառնում Հայաստան-Սփյուռք-Արցախ եռամիասնության խնդիրը: Միևնույն ժամանակ, սակայն, այդ խնդրի արդիականությունը հրատապ է դարձնում առարկայացումը: Ասել կուզի՝ Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնությունը առավելապես կարգախոսից պետք է վերածվի լրջագույն աշխատանքային համակարգի, որտեղ գլխավոր խնդիրը հանգանակության թվաբանությունը չէ: Դա իհարկե շատ կարևոր է, բայց շատ կարևոր է նաև, որ եռամիասնության գաղափարը ինքը կազմավորված լինի բազմաթիվ այլ՝ ավելի առարկայական և գործուն գաղափարներով ու մտքերով, ծրագրերով, որոնք ուղղված կլինեն թե եռամիասնության ցանցային մարմնավորմանը, թե այդ ցանցի նպատակային գործերին՝ ուղղված Հայաստանին և առավել կարևոր է՝ Արցախին:
Այդ իմաստով իհարկե անկասկած է, որ խնդիրը չի կարող լինել լոկ Սփյուռքի հարցերի գլխավոր հանձնակատարի գործառույթի շրջանակում լուծելի:
Այդ խնդրի լուծմանը պետք է ձեռնամուխ լինել հավաքականորեն: Դա հեշտ աշխատանք չէ անշուշտ՝ հատկապես նկատի ունենալով, որ Սփյուռքի վրա էապես տարածվում են Հայաստանում և Արցախում ներքաղաքական խնդիրներն ու տրամադրությունները: Բայց դա առավել քան արդիական է դարձնում ջանքը այդ ամենը հաղթահարելու ուղղությամբ՝ ձևավորելու համար եռամիասնության առարկայական կորիզը՝ կառուցվածքի և բովանդակության իմաստով: Ավելին, դրա շնորհիվ թերևս հնարավոր է ձևավորել ներքաղաքական իրողություններին զուգահեռ օրակարգ, որը մի կողմից՝ չխառնվելով դրանց, մի կողմից՝ անգամ անտեսելով դրանք, մյուս կողմից՝ իր գործնականության ուժով կարող է ուղղակի պարտադրել նոր և բովանդակային օրակարգ նաև ներքաղաքական խաղացողներին:
Այդ ռեսուրսը հայկական պետականության համար անփոխարինելի և այդ իմաստով նաև՝ թերևս համեմատական գործնական միակ առավելություն ենթադրողն է ռեգիոնալ մեր մրցակիցների և թշնամիների հանդեպ: Ըստ այդմ՝ այդ բացառիկ ռեսուրսը չօգտագործելը և այն առավելապես դեկլարատիվ մակարդակում պահելը կլինի ժամանակի և ռեսուրսի աններելի, անգամ վտանգավոր բացթողում, ինչպես, ի դեպ, եղել է անկախության վերականգնումից և Արցախի առաջին հաղթանակից ի վեր: