Իրանի ԱԳ նախարարի այցելության աշխարհագրությունը և հետագիծը

Իրանի ԱԳ նախարարի այցելության աշխարհագրությունը և հետագիծը․

Այն ընդրկում է Ռուսաստանին Թուրքիայի առաջարկած 3+3 ֆորմատը, որը Թուրքական առաջարկում ունի “ջութակների” հետևյալ դասավորությունը կամ հերթականությունը․

1․ = 2, Ռուսաստան և Թուրքիա (“=” նշանը “դերային” հավասարազորության նշանն է)

3․ Ադրբեջան

4․ Վրաստան

5․ Իրան

6․ Հայաստան

Ռուսական պլանով “ջութակների” դասավորությունն այլ է․

1․ Ռուսաստան > 2․ Հայաստան (“>” նշանը “ավագ եղբոր”, “վերադասի” նշանն է)

3․ Թուրքիա > 4. Ադրբեջան (“>” նշանը “ավագ եղբոր”, “վերադասի” նշանն է)

5․ Իրան

6․ Վրաստան

Իրանի ակնարկած կոնֆիգուրացիան սկսվում է տարածաշրջանի երկրներից․ մի կողմից շեշտվում է, որ մերժում է մյուս երկուսի “ստրատեգիական գերակայությունը”, մյուս կողմից՝ “պրեմիեր լիագայում” դա քողարկում ու արդարացնում է այցը “տարածաշրջանից” սկսելու անվիճելի փաստով, իսկ “փորքրերի ակումբում” ընդգծելով պատերազմի “հաղթողին”, որից ու նրա հովանավորներից նար զգուշանալու հիմքեր ու պատճառներ ունի։ Այդպիսով․

1․ Ադրբեջան /”տարածքային ամբողջականության վերականգնումը շնորհավորելու” տեսքով սիրաշահելու պատճառներ ունի՝ նախկինում մեղադրվում էր պրոհայկական լինելու մեջ, գումարած՝ Ադրբեջանի տարածքն իր դեմ որպես պլացդարմ օգտագործելու վախը, նաև՝ ադրբեջանաթյուրքական անջատողական գործոնը իր տարածքում, տարածաշրջանային տնտեսական նախագծերում Ադրբեջանի հետ փոխկապվածությունը/

2․ Մոսկվա -Արցախի պատերազմից հետո տարածաշրջանում ամենաուժեղացած դիրքերով պետությունն է, որից կախված է ողջ տարածաշրջանի խաղաղությունը, այդ թվում՝ իր սահմանի հարևանությամբ, ով գլխավորում է տարածաշրջանի հաղորդակցության ուղիների ապաշրջափակման գործընթացը, որից կարող է տուժել կամ շահել Իրանը,

3․ Հայաստան /կողմ, որը չբարձրաձայնվող դժգոհություն ունի պատերազմի ընթացքում ու հետո Իրանի որդեգրած քաղաքական դիրքորոշման, այդ թվում՝ Ադրբեջանին շնորհավորելու կապակցությամբ, ու որի համար պետք է արդարանա, որ ինքը “սատարել/շնորհավորել է” ոչ միայն Ադրբեջանի, այլ նաև պաշտպանում է Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը, քանի որ Հայաստանը Իրանի համար պահանջված է 3+3 ֆորմատում հակակշելու այն զարգացումներին, որտեղ 3-ի՝ Ռուսաստանի, Ադրբեջանի ու Թուրքիայի շահերը կհամընկնեն ի վնաս իրեն․ իսկ եթե Հայաստանն այդ խաղում չդառնա գործընկեր, ապա այցը առնվազն “ծիտիկ” դնելու համար կլինի, որպեսզի դուրս չմնա տարածաշրջանային զարգացումներից/։

4․ Վրաստան /երկիր, որից զգուշանում է ՆԱՏՕ-ի, ԵՄ-ի հետ մերձենալու իր ստրատեգիական ուղղվածության համար, նաև՝ ԱՄՆ-ից, Թուրքիայից, Ադրբեջանից ու Իսրայելից ունեցած մեծ կախվածության համար, սակայն որը կարևոր է ընթացիկ “ճանապարհային աշխարհաքաղաքականության” շրջանակներում Սև ծովի հետ կապվելու ու վերոնշյալ “3”-ի՝ իր համար անշահեկան ուղղություններին հակակշռելու համար/

5․ Թուրքիա /երկիր, որի հետ ռազմավարական մրցակից է, անգամ մարտավարական թշնամի Սիրայում ու այլուր, սակայն անտեսել չի կարող/։
Առայժմ այսքանը։