«Իմ քայլը» խմբակցությունը Բարձրագույն խորհրդի անդամի թափուր տեղի համար պատրաստվում է առաջադրել նախկին զինդատախազ Գագիկ Ջհանգիրյանի թեկնածությունը: Ջհանգիրյանը հայաստանյան հանրության համար բավականին հայտնի ֆիգուր է և չունի ավելորդ ներկայացման կարիք: «Իմ քայլի» մտադրությունը՝ նրան ԲԴԽ անդամ առաջադրելու կապակցությամբ, ակնհայտորեն բխում է քաղաքական կոնյունկտուրայից:
Գործնականում Ջհանգիրյանի միջոցով իշխող մեծամասնությունը փորձում է դատական համակարգի ղեկավար շրջանակում, այսպես ասած, ապահովել նվազագույն հավասարակշռություն և այդպիսով կոտրել դատական համակարգում նախկին իշխանության ազդեցությունը: Այդ ազդեցությունը առավել քան վառ դրսևորվեց նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթին հաջորդած ներքաղաքական զարգացումների ընթացքում, երբ դատական իշխանությունը մեծ հաշվով ընդվզեց քաղաքական իշխանության դեմ:
Իհարկե, Գագիկ Ջհանգիրյանը, մեղմ ասած, անմասն կամ հեռու չէ նախկին կառավարող համակարգից: Համակարգից նա դուրս եկավ 2008 թվականի իրադարձությունների ընթացքում: Մինչ այդ զինդատախազ, գլխավոր դատախազի տեղակալ Ջհանգիրյանը իշխանական համակարգի առանցքային դեմքերից էր: Այդ իմաստով քաղաքական ներկայիս մեծամասնությունը դատական համակարգի կառավարման շրջանակում, այսպես ասած, հավասարակշռություն փորձում է ապահովել խաղալով նախկին կառավարող համակարգի տարբեր թևերի հակասությունների վրա:
Միևնույն ժամանակ որոշակի աքսիոմատիկ ճշմարտություն է և այն, որ քաղաքական համակեցության իրավական կանոնների շուրջ լայն փոխհամաձայնության հասարակություններն ու վերնախավերը գալիս են հենց հակասությունների հենքով, երբ պարզ է դառնում, որ բոլորը բոլորի դեմ պատերազմը չունի հաղթող ու պարտվող՝ հաղթող ու պարտվող են բոլորը, ընդ որում՝ անկանխատեսելի ժամանակագրությամբ ու հերթականությամբ: Հակասությունները զարգացնելու միջոցով փոխհամաձայնություն և համակեցություն հասունացնելու մեթոդաբանություն կա՞ Ջհանգիրյանի առաջադրման տրամաբանության ներքո, թե՞ դա ընդամենը ճամբարային գործողություն է: Հնարավոր չէ ասել:
Միևնույն ժամանակ, սակայն, այդ ամենից վեր կա մեկ այլ խնդիր: Իհարկե, բարձր որակավորում ունեցող իրավաբան, սակայն Հայաստանը կառավարած հին համակարգի կարկառուն ներկայացուցիչներից մեկի՝ Գագիկ Ջհանգիրյանի առաջադրումը ԲԴԽ անդամի պաշտոնում ըստ էության կլինի «Իմ քայլը» մեծամասնության, այսպես ասած, հին քայլը: Այլ կերպ ասած՝ դա կլինի Հայաստանում դատական ռեֆորմի անհաջողության դրսևորումներից մեկը, երբ դատական համակարգի կառավարման շրջանակը ձևավորվում է ոչ թե նոր և բարձր որակավորում ունեցող իրավաբաններով, այլ հին գործիչներով, որոնք առավել ևս իրենց պատասխանատվության բաժինն են ունեցել Հայաստանում ինստիտուցիոնալ անկատարության և համակարգային արատներով կառավարման մեխանիզմի ձևավորման հարցում: Հնարավո՞ր է քայլել առաջ՝ ավելի շատ նայելով հետ:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի
