«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանի՝ արտաքին հարաբերությունների գծով խորհրդական, Արցախի Պահպանողական կուսակցության նախագահ Դավիթ Բաբայանը։
– Պարոն Բաբայան, ի՞նչ իրավիճակ է այժմ Արցախի ներքաղաքական կյանքում։ Կա՞ արդյոք կառավարական ճգնաժամ։
– Որևէ արմատական փոփոխություն չկա։ Կան պարզապես նոր մարդիկ տարբեր պաշտոններում։ Կտեսնենք, թե ինչպիսի աշխատանք են տանելու, ինչպես են իրենց դրսևորելու։ Երբ մենք խոսում ենք Արցախում ճգնաժամի կամ այլ իրավիճակի մասին կառավարական ճգնաժամում, դա ճիշտ մոտեցում չէ։ Արցախն ինքն է ծանր վիճակում, վերակենդանացման բաժանմունքում։ Այն կորուստները՝ առաջին հերթին մարդկային, տարածքային, սարսափելի են։ Բնական է, որ այս իրավիճակում սա է Արցախի հիմնական բնութագիրը։ Իսկ թե ով ինչ պաշտոն է զբաղեցնում, կարծում եմ՝ երկրորդական է։
– Առաջացած խնդիրների մեղավորը «Ֆեյսբո՞ւքն» էր, որ Վ. Բալասանյանը հիմա այդ հարցով որոշ արգելքներ մտցրեց։
– Դա իր անձնական կարծիքն է։ Ես չգիտեմ, թե դա որքանով է էֆեկտիվ լինելու։ Սովորական սոցիալական ցանցերը, «Ֆեյսբուքը» պետք է որոշակի հատուկ կառավարման մեթոդի անցնեն պատերազմի ժամանակ։ Եթե պատերազմի ժամանակ դա չի եղել, հիմա ինչո՞ւ է արվում։ Գուցե պատերազմի ժամանակ ինչ-որ բան փոխվեր, բայց արմատական փոփոխություն չէր լինի։ Այն, ինչ մեզ հետ տեղի ունեցավ՝ սոցիալական ցանցերն այդտեղ շատ չնչին մեղավորություն ունեին։ Տեղի ունեցածի պատճառները շատ ավելի խորն էին։ Մենք չենք պարտվել Ադրբեջանին կամ Թուրքիային, մենք պարտվել ենք ինքներս մեզ։ Ես բազմիցս դրա մասին խոսել եմ, նույն Վիտալի Բալասանյանը փաստորեն այդ նույն միտքը արտահայտել է՝ նյութապաշտությունը, գաղաՓՈՐախոսությունը, բարոյահոգեբանական արժեհամակարգը։ Երբ մենք առաջնորդվում ենք փորի կարիքներով, բնական է, որ մեր պես երկրի համար, որ այսպիսի իրավիճակում է՝ թշնամիներով շրջապատված, մենք պարտավոր ենք լինել գաղափարախոսական ու արժեհամակարգի վրա հիմնված, արժեքի և ոչ գնի վրա։ Իսկ այդ անցումը վաղուց է եղել, ուղղակի վերջին տարիների ընթացքում իր գագաթնակետին է հասել։ Այս արժեքներից հեռանալը ուշ թե շուտ կբերի կատաստրոֆայի, ու մենք եկանք այդ կատաստրոֆային։ Մենք ի վիճակի՞ ենք լինելու վերանայել մեր մոտեցումները կյանքի, պետականաշինության հետ կապված։ Եթե չկարողանանք, ապա շատ վատ կլինի։ Սա երկար գործընթաց է և պահանջելու է մեծ ու քրտնաջան աշխատանք, պրոֆեսիոնալիզմ, բարոյական բարձր արժեքներ։ Ես երբեք կենացներով չեմ առաջնորդվել, բայց պետք է հետևություններ անենք։ Աստված մեծ եղավ ու մեզ չարժանացրեց այն ճակատագրին, որին գուցեև մենք արժանի էինք՝ ամբողջական կործանման։ Մենք հիմա պետք է հետևություններ անենք ու լուրջ, քրտնաջան աշխատանք իրականացնեք։
– Փաստորեն մենք այժմ Արցախում ունենք փաստացի և ո՞չ փաստացի իշխանություններ։
– Ես չեմ կարծում, որ այդպիսի բան կա։ Այդ իրավիճակը չէ առնվազն ներկա պահին։
