«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Անդրիաս Ղուկասյանը։
– Պարոն Ղուկասյան, ի՞նչ դիտարկումներ ունեք Արցախի քաղաքական վերադասավորումների հետ կապված։ Փաստորեն լիազորությունների մեծ շրջանակ է տրվում Վիտալի Բալասանյանի ղեկավարած Անվտանգության խորհրդին։ Սա Երևանում տեղի ունեցող քաղաքական զարգացումների ֆոնին ի՞նչ նշանակություն կարող է ունենալ։
– Իհարկե, կա որոշակի փոխկապակցվածություն Երևանի և Արցախի իշխանությունների միջև։ Կա բաց մաս, որը հասարակությանը հայտնի է, և կուլիսային մաս, որը հասարակությանը հայտնի չէ, դրա դերակատարները ևս հայտնի չեն։ Այս պահի դրությամբ կարելի է արձանագրել, որ այն պայմանավորվածությունները իշխանության բաժանման մասին, որ առկա էին Արցախի ընտրություններից առաջ, ներկայումս վերանայվում ու փոփոխվում են։ Թե այդ գործընթացը ինչով կավարտվի՝ իհարկե, արտաքին դիտորդի համար այս պահին դժվար է գնահատել։ Բայց փաստ է, որ վերադասավորությունը կատարվում է, ու դրանով Արցախի իշխանության մեջ էական փոփոխություններ են լինելու։
– Ստացվում է, որ Փաշինյանի հրաժարականին միանում է նաև Արցախի իշխանությունների մի մասը։
– Կարելի է այդպես մեկնաբանել, բայց ես զերծ կմնամ։ Այս պահի դրությամբ առհասարակ Փաշինյանի հրաժարականի պահանջն այդ ուժերի կողմից հանրությունը որակում է աթոռակռիվ։ Դրա հետ կապված կա հակադարձ մեթոդ՝ ինչ-որ աթոռներ բաժանել, որով էլ աթոռակռիվն ավարտվում է։ Մեծ հաշվով ակնհայտ է հետևյալը. և՛ Արցախի, և՛ Հայաստանի իշխանություններն ունեն առաջնային խնդիր՝ սպասարկել Ռուսաստանի Դաշնության զինված ինտերվենցիան Արցախում։ Ըստ այդմ՝ կատարվում են բոլոր քաղաքական փոփոխությունները՝ թե՛ այստեղ և թե՛ այնտեղ։
– Իսկ Արայիկ Հարությունյանի համար ավելի ձեռնտու չէ՞ր լինի հրաժարական տալը, քան նման մեթոդով իշխանությունը կիսելը։
– Նման իրադրության մեջ այն գործիչները, որոնք ներառված են կապիտուլյացիայի որոշման շրջանակներում, հրաժարական տալ չեն կարող։ Դա Ռուսաստանի Դաշնության դիրքորոշումից է բխում։ Այդ մարդիկ պետք է որոշ ժամանակ պաշտոնավարեն, մինչ որ այդ բոլոր որոշումներն իրականացվեն։ Այս պահին գործընթացներն ավարտված չեն՝ գերիների փոխանակում, ռուսական ինտերվենտ զորքերի դասավորություն և այլն… այդ բոլոր հարցերը դեռևս ավարտված չեն, ու բնականաբար իրենց կարիքը դեռ կա։
– Արցախի համար ի՞նչ ապագա եք տեսնում։
– Միջազգային հանրության շրջանակներում այսօր արդիական է Արցախի կարգավիճակի հարցը, ու այդ հարցը ձախողելու Ադրբեջանի փորձը չի ստացվում։ Ինչպես ԱԳ նախարարն ամփոփեց՝ անխուսափելի է Արցախի Հանրապետության ճանաչումը։ Անկախ նրանից, թե ինչ իրավիճակ կլինի ռուսական ինտերվենցիայի հետ կապված, Արցախի վերջնական կարգավիճակը որոշվելու է այդ ուղով՝ Արցախի Հանրապետության ճանաչումով։