«Լե Ֆիգարո» ֆրանսիական պարբերականը անդրադարձ է կատարել արցախյան վերջին պատերազմին, Ֆրանսիայում ապրող հայերին, Լիոնում տեղի ունեցած դաժան միջադեպին, որի հետևանքով չորս հոգի վիրավորվեցին, հայերից մեկն էլ գանգի կոտրված ստացավ։ Այսպիսով, Ֆրանսիայում ապրում է 800.000 թուրք, որոնք այսօր էլ սպառնալիք են այնտեղ ապրող հայերի համար։
Ֆրանսիական Վիեն քաղաքի փոխքաղաքապետ Լևոն Սաքունցը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշել է, որ այս պահին, իհարկե, տեսանելի որևէ վտանգ չի երևում, բայց դա չի նշանակում, որ պետք է հանգիստ լինել։ «Ես միշտ ասում եմ, որ զգուշություն է պետք։ «Գորշ գայլեր» կազմակերպությունը, որի գործունեությունը վերջերս արգելվեց Ֆրանսիայում, լավ քայլ էր, բայց չի կարելի ասել, որ եթե նրանք պետականորեն արգելեցին, այլևս չկան, գիտենք, որ նույն գործունեությունը փորձելու են ոչ ընդունված տարբերակներով իրականացնել»,- ասաց Լևոն Սաքունցը՝ հավելելով, որ վտանգ, այնուամենայնիվ, կա։
Վերջերս Ֆրանսիայի Հանրապետության Սենատն ընդունեց «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչման անհրաժեշտության մասին» բանաձևի նախագիծը 305 կողմ, 1 դեմ և 30 ձեռնպահ ձայներով: Երկրորդ փուլում այն պետք է քննվի Ֆրանսիայի Ազգային ժողովում։ Ֆրանսիայի արտգործնախարարությունը հայտարարում է, որ Փարիզը չի ճանաչում ինքնահռչակ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը։
Սաքունցի խոսքերով՝ իրականում ԱԳՆ-ն իր կարծիքն է արտահայտում, բայց ԱԳՆ ասածը ցույց է տալիս, թե ինչ լոբբինգ է իրականացվում, և ինչ դիրքորոշում կա բանաձևի հետ կապված։ Ազգային ժողովը, թվում է, թե անկախ կառույց է և ինքն է որոշում այս հարցի շուրջ իր դիրքորոշումը, բայց ԱԺ-ն կախվածություն ունի նախագահից, կառավարությունից, որովհետև ԱԺ-ում մեծամասնությունը նախագահի կուսակցությունից է, իսկ Սենատում՝ ոչ։
«Ըստ ստրատեգիայի՝ նախագահը կարող է ճնշում գործադրել իր պատգամավորների վրա, որ այդ հարցը չանցնի ԱԺ-ում, կամ կարող է թողնի՝ ԱԺ-ում էլ անցնի, բայց նախագահը իր ստորագրությունը չդնի։ Հաշվի առնելով դա առաջինը, երկրորդը՝ ԱԳ նախարարի դիրքորոշումը, նա չի խոսում առանց նախագահի հետ խորհրդակցելու, նա ասում է այն, ինչ նախագահը չի ցանկանում, դիվանագիտությունից ելնելով, արտահայտել»,- ասաց փոխքաղաքապետը։
Այս պահին, նրա դիտարկմամբ, պետք չէ մտածել, թե Ֆրանսիան ընդունել է այդ բանաձևը, բայց ամեն դեպքում սա երկար ճանապարհ է, որ պետք է անցնել, շարունակական ճնշում գործադրել, որ թեկուզ տասը օրից կամ մեկ ամսից հասնենք արդյունքների։