Ռազմադաշտում ունեցել ենք պարտություն, որովհետև անհամաչափ ուժերի դեմ են մեր զինվորները պայքարել։ Դիվանագիտության մեջ ձախողում չենք ունեցել։ Այս մասին կառավարության նիստից հետո լրագրողների հետ ճեպազրույցում ասաց արտաքին գործերի նորանշանակ նախարար Արա Այվազյանը։ Նա չի մեկնաբանել, թե ինչպիսին է Հայաստանի, Ադրբեջանի ու Ռուսաստանի միջև եռակողմ հայտարարությունը։ Նախարարի գնահատմամբ՝ եռակողմ հայտարարության դրական կողմը Հայաստանի համար այն էր, որ պատերազմը դադարեց։
Արտակարգ և լիազոր դեսպան Արման Նավասարդյանի կարծիքով՝ Արա Այվազյանը փորձված դիվանագետ է և շատ լավ գիտի, որ ստում է: «Դիվանագիտության մեջ սուտ խոսելն էլ մեծամասամբ հավասար է մեկ բաժակ ջուր խմելուն։ Կա կորպորատիվ շահերի պաշտպանության հարց, և ըստ երևույթին նա ուզում է հանդես գալ որպես իշխանություններին ոտքով-գլխով նվիրված նոր նախարար։ Իսկ եթե իրականությունն ասենք, ապա տեղի է ունեցել դիվանագիտության կոլապս»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Ըստ Նավասարդյանի՝ իր նշածների վառ օրինակը հենց ստորագրված փաստաթուղթն է. «Եթե իսկապես արտաքին գործերի նախարարությունը տեղյակ չի եղել, ապա լավ չէ։ Իսկ եթե տեղյակ է եղել և գնացել է այդ քայլին, ապա կրկնակի վատ է։ Քանի որ հիմա արդեն իրերն իրենց անուններով ենք կոչում, ապա 30 տարվա ընթացքում մեր դիվանագիտությունը ղարաբաղյան հարցում ունեցել է ձախողումներ, և դրա գագաթնակետը եղան վերջին դեպքերը։ Պատերազմական գործողությունների ժամանակ արտաքին գործերի նախարարությունը իրեն ցուցաբերեց որպես քաղաքական իմպոտենտ։ Անգամ բոլոր այն պետությունները, որոնց հետ մենք կկարողանայինք գտնել համագործակցության եզրեր, դա չարեցինք»։
Շարունակելով՝ մեր զրուցակիցն ասաց. «Ես առաջին հերթին նկատի ունեմ Չինաստանը։ Փաստորեն անհաջողությամբ պսակվեցին մեր հարաբերությունները նաև Իրանի հետ։ Մենք չենք կարողանում օգտվել այն առիթներից, որոնք առաջացան, օրինակ, Պակիստանի ենթատեքստում։ Մենք չկարողացանք օգտագործել նաև Հնդկաստանի հնարավորությունները, և այդպես շարունակ։ Երբ ինքը խոսում է հաջողությունների մասին, այդ դեպքում ո՞ւր մնաց եռակողմ բանակցային գործընթացը։ Ես նկատի ունեմ Մինսկի խմբի համանախագահների առկայությունը, որն ընդհանրապես չկա։ Որտե՞ղ մնաց ամենակարևոր հարցը, որ առ այսօր կախված է օդում՝ կարգավիճակը։ Եվ հիմա ունենք այն, ինչ ունենք։ Փաստորեն շարունակվում է այն, ինչ սկսվել է Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից։ Կասկածներ են առաջանում, որ գոյություն ունի այդ փաստաթղթի նաև գաղտնի հավելվածը, ինչպես Մոլոտով-Ռիբենտրոպ պակտի դեպքում։ Նույնիսկ չեմ ուզում մտածել՝ ինչ կլինի հետագայում, բայց իրականանում է Թուրքիայի վաղեմի երազանքը՝ կտրել Մեղրին Հայաստանից։ Ես ոչ մի լավ հեռանկար չեմ տեսնում»։
Դիտարկմանը՝ արդյոք պատերազմը չսկսվե ՞ց, որովհետև ձախողել էինք դիվանագիտությունը, Արման Նավասարդանը պատասխանեց. «Դա կլասիկ ձևակերպում է։ Կարող ենք այդպես ասել։ Իր ասածը փիլիսոփայության լեզվով կոչվում է սոփեստություն, ինչն էլ նշանակում է ստախոսություն։ Մենք դրան ականատես եղանք այն 44 օրերի ընթացքում։ Ժողովրդին չի կարելի ոչխարի տեղ դնել»։