«Առաջին լրատվական»-ի հարցերին պատասխանել է Գլենդելի քաղաքային խորհրդի անդամ Արդի (Արտաշես) Քասախյանը:
– Այսօր Գլենդելի քաղաքային խորհուրդը միաձայն ճանաչել է Արցախի անկախությունը: Ի՞նչ նշանակություն սա կարող է ունենալ Արցախի ճանաչման հարցում:
– Սա, ըստ էության, խորհրդանշական որոշում է, քանի որ որևէ տեսակի միջազգային լուրջ ազդեցություն չեմ կարծում, թե ունենա՝ բացի այն բանից, որ մեր հայրենակիցների սրտում և հոգում կհաստատվի, որ Գլենդելի հայ բնակչության մեծամասնությունը և անշուշտ ղեկավարությունը, որի մեջ մաս են կազմում քաղաքապետարանի օտար անդամներ, կանգնած են Արցախի ու հայության հետ: Սա քաղաքային խորհրդի անդամ Արա Նաջարյանի գաղափարն էր: Անշուշտ, Արցախն անցյալում արդեն այլ ձևերով ճանաչվել է, մասնավորապես Կալիֆոռնիա նահանգը ճանաչել է, բայց մարդիկ սկսեցին ասել, թե ինչու Գլենդելը հենց ինքը չի ճանաչել, որն ունի մեծ թվով հայ բնակչություն: Դրա համար Արա Նաջարյանը սա առաջարկեց, ես եղա երկրորդ ձայն տվողը: Բանաձևի քվեարկությունը տեղի ունեցավ միաձայն, այսինքն՝ բոլորը կողմ էին: Սրանով Գլենդելը ցույց տվեց իր կեցվածքը Արցախի անկախության հարցում:
– ԱՄՆ կողմից Արցախի ճանաչումը որքանո՞վ է մոտեցել՝ հաշվի առնելով Թրամփի ելույթը, որում նա Կոսովոյի օրինակը բերեց:
– Գլենդելի քաղաքային խորհրդի կողմից ընդունված այս բանաձևի ամենակարևոր կետն այն էր, որ մենք պահանջում ենք, որ ԱՄՆ նախագահը և Կոնգրեսը իրենք էլ ընդունեն Արցախի անկախությունը, ասելով, որ այդ քայլը կնպաստի պատերազմի դադարեցմանը: Մենք գիտենք, որ Ամերիկայի կառավարությունը հզոր ազդեցություն ունի միջազգային քաղաքականության առումով, բայց մինչև հիմա մենք տեսնում ենք, որ Թուրքիան ու Ադրբեջանը արհամարհում են և՛ ԱՄՆ-ին, և՛ Ռուսաստանին, և՛ Ֆրանսիային: Նրանք համոզված են, որ կարող են անել այն, ինչ անում են: Հիմա սփյուռքահայությունը աշխարհի բոլոր ծագերում փորձում է անել ամեն հնարավորը, և սա այդ քայլերից մեկն է: Հիմա թե Թրամփն ինչ կանի, կամ Բայդենը ինչ կանի, ինչ է լինելու ընտրություններից հետո՝ այս պահին դժվար է ասել:
– Թրամփի կողմից այդպիսի հայտարարություն անելը, թե հայերը հզոր են, և Կոսովոն օրինակ բերելը, Ձեր կարծիքով՝ ընդամենը նախընտրական ժե՞ստ էր:
– Ես կարծում եմ, որ դա Թրամփի ձևն է: Ընդհանրապես Թրամփը կամ մեկ ուրիշը, որ ելույթ է ունենում ինչ-որ լսարանի առջև, պետք է ասի այն, ինչը այդ լսարանն ուզում է լսել: Անշուշտ շատ կարևոր է, որ նախագահն իմանա, թե իր երկրում որ ժողովուրդն է աշխատում և նվիրված այդ երկրի զարգացմանը, բայց ես ավելի կուրախանայի, եթե ավելի կոնկրետ քայլեր արվեին ԱՄՆ-ի կողմից, որպեսզի զսպեին Թուրքիայի ու Ադրբեջանի բանակներին: Ինչ արժեք ունեն հայտարարությունները, որ հայերը լավն են, ուժեղ են, եթե մեր երիտասարդները ամեն օր գնում են կռվելու երկու երկրի դեմ, որոնք որոշ չափով զինվել են նաև ամերիկյան զինամթերքով: Ինձ համար շատ ավելի կարևոր է, թե նախագահ Թրամփն ու պետքարտուղար Պոմպեոն ինչ են անելու, որ դադարեցնեն պատերազմը:
– Կարծում եք, որ Ամերիկան կարո՞ղ է զսպել Էրդողանին, որը անգամ սպառնում է ԱՄՆ-ին:
– Անշուշտ կարող է: Մենք երևակայական աշխարհում չենք ապրում, գիտենք, թե ինչպիսի հարաբերություններ ունեն Ամերիկան ու Թուրքիան, գիտենք, թե ԱՄՆ-ը որքան սերտ առնչություններ ունի Թուրքիայում ռազմական օդանավակայաններին: Այո, տարբեր խոսակցություններ լինում են, բայց ի վերջո, Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի անդամ է, և այն ինքնաթիռները, որոնցով հարձակվում են Արցախի պաշտպանության բանակի վրա, ամերիկյան ինքնաթիռներ են:
