Թուրքիան արդեն հաստատվել է և ճանաչվել է որպես միջազգային կարգի ագրեսոր, և նրա միակ թիրախը Հայաստանը չէ: Սակայն իր իրականացրած որևէ ագրեսիայի համար Թուրքիան չի պատժվել: Այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետ Անուշ Սեդրակյանը: Նրա խոսքով՝ Հայ-թուրքական պայմանագիրը կարող է իրավական խոչընդոտ հանդիսանալ Թուրքիայի համար և հետագայում կարող է պահանջատիրության հիմքեր տալ, և դա Թուրքիայի համար կարող է անկյունաքարային լինել: «Խնդիրը միայն Թուրքիայի հարց չէ, խնդիրը նաև Ռուսաստանի հարցն է: Այդ երկու երկրների «եղբայարական սիրով» հարաբերությունները կնճռոտ են, մե՛կ բախվում են, մե՛կ հաշտվում են, բայց նրանց շահերը, որպես կանոն, համընկնում են, ինչպես որ համընկնում են բոլոր դիկտատորների շահերը: Թե՛ Թուրքիան, թե՛ Ռուսաստանը շահագրգռված են աշխարհում դեստաբիլիզացիոն կարգերի հաստատմամբ, որը հետագայում կբերի նաև դիկտատուրայի հաստատմանը:
Մենք պետք է կարողանայինք դիմակայել մարտահրավերներին: Պետք էր նախապատրաստել ինֆորմացիոն հարթակ. այդ ճաշը պետք է եփվեր: Սփյուռքի հայությունը ևս պետք է դիմի միջազգային հանրությանը»,- նշեց քաղաքագետը:
Անուշ Սեդրակյանի դիտարկմամբ՝ գլոբալ դավադրություն է երկու բռնապետական և ագրեսոր պետությունների կողմից Արցախի և Հայաստանի դեմ: «Բացահայտ իրողություն է, որ Թուրքիայի աջակցությամբ է այս պատերազմը հրահրվել: Մենք Ռուսաստանի ստրատեգիական դաշնակիցն ենք, բայց պատերազմ է, և Ռուսաստանը լուռ է: Հետո հայտնվում է Մարգարիտա Սիմոնյանի ելույթը: Մարգարիտա Սիմոնյանը Պուտինի շունն է: Այսինքն՝ նրա շուրթերով Ռուսաստանը բացահայտ ասում է՝ այս կոնֆլիկտի մեջ իմ մատը խառն է, և առանց մեզ դուք սրա տակից դուրս չեք գա: Թե՛ Թուրքիան, թե՛ Ռուսաստանը վարում են սելջուկյան արտաքին քաղաքականություն՝ խաբել, դաշնակցին օգտագործել»,- նշեց մեր զրուցակիցը:
Հարցին, թե այս պատերազմը յուրատեսակ քննություն չէ՞ արդյոք Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերությունների համար, Անուշ Սեդրակյանը պատասխանեց. «Ռուսաստանը տապալել է համագործակցության բոլոր հնարավոր քննությունները: Ռուսաստանն ուզում է Հայաստանը տեսնել որպես մի մարզ՝ իրեն կցորդ»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
