«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Բազմազգ Վրաստան» նախաձեռնության ղեկավար Առնոլդ Ստեփանյանը (Վրաստան, Թբիլիսի):
– Պարոն Ստեփանյան, Վրաստանի խորհրդարանական ընտրությունները տեղի կունենան հոկտեմբերի 31-ին, համապատասխան ակտն արդեն ստորագրել է երկրի նախագահ Սալոմե Զուրաբիշվիլին: Ընտրություններն այս անգամ առանձնահատուկ են նրանով, որ շատ կուսակցություններ են մասնակցության ցանկություն հայտնել. ինչպե՞ս կբնութագրեք իրավիճակն ընդհանուր առմամբ։
– Նախընտրական արշավն արդեն իսկ սկսվել է Վրաստանում, կարող եմ նույնիսկ ասել, որ վաղուց է սկսվել։ Այս անգամ օրենսդրությունը թույլ է տալիս խորհրդարան անցնել այն կուսակցություններին, որոնք մեկ տոկոսից ավելի ձայն կհավաքեն։ Սա որոշակիորեն անցումային շրջան է՝ խառը ընտրական օրենսգրքից դեպի համամասնական։ Մեզ մոտ վերջին անգամ կընտրվեն պատգամավորները մեծամասնական ու համամասնական կարգով, հաջորդ անգամ միայն համամասնական ընտրակարգ է լինելու։ Այս անգամ անցողիկ շեմն իջեցվել է մեկ տոկոսի, ինչն էլ բոլոր ակտիվ քաղաքական ուժերին դրդել է մասնակցելու ընտրապայքարին, ու այժմ ակտիվ նախընտրական արշավ է ընթանում։
– Թբիլիսիում ու Ջավախքում հայերն ի՞նչ կողմնորոշում ունեն։ Եվ ինչքանո՞վ է այդ դիրքորոշումը տարբերվում նախորդ տարիներից։
– Եթե հիշենք, թե ինչ է եղել 25 տարի առաջ, ապա այն ժամանակ իշխող կուսակցությունը մոտ հարյուր տոկոս էր վերցնում Ջավախքում, հիմա՝ 60-70։ Դա խոսում է այն մասին, որ մարդիկ ավելի շատ ինֆորմացիա են ստանում տարբեր քաղաքական ուժերի մասին ու, ըստ այդմ, ընտրություն կատարում։ Այս անգամ ևս բացառություն չի լինի, որովհետև ինֆորմացիայի հասանելիությունը մեծացել է, վրացերեն լեզվի իմացությունը՝ ևս, ներքաղաքական կյանքի մասին ինֆորմացիայի տարածումը հայերենով ևս մեծացել է։ Ես չէի ասի, որ Ջավախքում հիմա բոլոր ուժերն ակտիվ պայքար են տանում, բայց հիմնական դերակատարները ակտիվ են, ուստի ես կասեի, որ պատկերը միապաղաղ չէ։
Թբիլիսիում ինֆորմացիայի հասանելիությունը ավելի մեծ է, մարդիկ ավելի շատ ինֆորմացիայի են տիրապետում ու ավելի լայն պատկերացում ունեն այս կամ այն քաղաքական ուժի գործունեության մասին։ Ես կասեի, որ Թբիլիսիում ընտրության հնարավորությունն ավելի լայն է, քան Ջավախքում, բայց Ջավախքում էլ որոշակիորեն իրավիճակ է փոխվել։
– Ձեր կարծիքով՝ հայերը քանի՞մանդատ կունենան խորհրդարանում։
– Վերը նշված փոփոխությունների հետ մեկտեղ ամբողջ Վրաստանում ընտրատարածքների խոշորացում է տեղի ունեցել, բայց Ջավախքում ինչպես եղել է, այնպես էլ կմնա՝ Նինոծմինդա ու Ախալքալաք։ Այնտեղ կլինի մեկ մեծամասնական մանդատ, մեկ մարդ հնարավոր է խորհրդարան անցնի իշխող ուժի ցուցակով։ Ես չգիտեմ, թե իշխող ուժն ինչքանով է տրամադրված, որ Թբիլիսիից ինչ-որ մեկն անցնի, բայց ինչ-որ մեկը կլինի ցուցակում։ Ընդդիմադիր ուժերի ցուցակում էլ կլինեն հայեր, բայց հարցն այստեղ այն է, թե որքանով անցողիկ տեղերում կլինեն նրանք։
– Իսկ ադրբեջանցիներն ինչպե՞ս են մասնակցելու ընտրություններին, հնարավո՞ր է առանձին կուսակցությամբ։
– Վրաստանի օրենսդրությամբ արգելվում է կուսակցություն ստեղծել էթնիկական ու կրոնական հողի վրա հենվելով։ Հարցը ոչ միայն էթնիկական փոքրամասնություններին է վերաբերում, էթնիկական մեծամասնությունը ևս այդ հողի վրա հենվելով քաղաքական կուսակցություն ստեղծել չի կարող։
