Ժամեր անց Սկոպյեի «Ազգային արենա» մարզադաշտում տեղի կունենա Ազգերի լիգայի խաղարկության խմբային փուլի Հյուսիսային Մակեդոնիա-Հայաստան մրցավեճը: Խաղ, որն առաջինն է մեր հավաքականի գլխավոր մարզիչ Խոակին Կապառոսի համար։ Խաղ, որն առաջինն է Իտալիայից 9։1 հաշվով կրած գերխայտառակ հանդիպումից հետո։
Վերջին տարիներին Հայաստանի ազգային հավաքականը վերածվել էր ֆուտբոլիստների մի խմբի, որոնք խաղում էին երկրի արժանապատվության հետ: Վառ օրինակը թերևս իտալացիների հետ մրցավեճն էր: Շատերն այն կարծիքին էին, որ այդ խաղին մասնակցած ֆուտբոլիստների զգալի մասը այլևս չպետք է հրավիրվի հավաքական: Թե իրականում ինչ է տեղի ունեցել չարաբաստիկ այդ խաղի ժամանակ՝ գիտեն թերևս ֆուտբոլիստները: Լրագրողների հետ զրույցում մեր խաղացողները չէին ցանկանում հիշել Պալերմոյում տեղի ունեցած խաղը։
«Մենք ձեր աջակցության կարիքը շատ ունենք»,- վերջին շրջանում շարունակ ասում էին մեր ֆուտբոլիստները: Նմանատիպ կոչեր և խնդրանքներ բազմիցս ենք լսել: Այսօր, սակայն, իրավիճակն այլ է: Ֆուտբոլիստն իսկապես ունի երկրպագուի աջակցության կարիքը: Այսօր խաղադաշտ դուրս եկած յուրաքանչյուր ֆուտբոլիստ պարտավոր է ապացուցել, որ մեր հավաքականում դրական փոփոխություն, այնուամենայնիվ, տեղի է ունեցել: Ազգային հավաքականի մարզաշապիկը կրող ֆուտբոլիստը պետք է գիտակցի, որ խաղից հետո հաշվետու է երկրպագուին: Սա ամենևին չի նշանակում, որ յուրաքանչյուր խաղում մեր հավաքականը պարտավոր է հաղթել: Պարզապես պետք է խաղալ այնպես, որ սեփական խղճի առաջ մաքուր լինելով, պարզ ճակատով կարողանաս շնորհակալություն հայտնել աջակցության համար: Ցավոք, եղել են նախադեպեր, երբ մեր ֆուտբոլիստները «գլուխները կախ» շտապել են դեպի ավտոբուսը:
Ինչևէ, եղած եղած է, և հիմա ժամանակը չէ խոսելու նեգատիվ երևույթների մասին, որոնք անցյալում են: Վերջին օրերին շատ էր խոսվում գլխավոր մարզչի մասին: Այո, մարզչից շատ բան է կախված, և կան մասնագետներ, որոնք կարճ ժամանակում բարձր արդյունքներ են ապահովել: Այս պահին, սակայն, մեր իրականությունում առաջնահերթը ֆուտբոլիստների ենթագիտակցությունն է: 2007 թվականին Հայաստանի հավաքականը ֆանտաստիկ հանդիպումներ անցկացրեց Լեհաստանի և Պորտուգալիայի հավաքականների հետ: Մեր ֆուտբոլիստները խաղադաշտում ներդրեցին ողջ ներուժը և, կարելի է ասել, գլխից վեր ցատկեցին: Այդ հանդիպումներում խաղադաշտ դուրս եկած ֆուտբոլիստների ենթագիտակցության մեջ լուսահոգի մարզիչ Յան Պորտերֆիլդն էր, որը տառապում էր քաղցկեղով, սակայն ծանր վիճակում, մահվան շեմին կանգնած էր Հայաստանի հավաքականի կողքին:
Այսօր այն բացառիկ դեպքերից է, երբ անցյալում տեղի ունեցածի վրա աչք փակելով՝ հասարակությունը կանգնած է ազգային հավաքականի կողքին: Հասարակություն, որը իրականացեց թավշյա հեղափոխություն՝ աշխարհին ապացուցելով, որ պետական գիտակցություն ունեցող հզոր մի ուժ է:
Այսօր մեր ֆուտբոլիստներն ունեն հնարավորություն՝ ապացուցելու, որ լուսավոր հասարակության մի մասնիկն են: Քննությունը պատշաճ կերպով հանձնելու համար կան բոլոր նախադրյալները: Քննություն, որը ձախողելը չի ընկալվի և ընդունվի հասարակության կողմից: Այո, կան խնդիրներ, որոնք հիմնականում կադրային են: Հավաքականում չէ թիմի ավագ Հենրիխ Մխիթարյանը: Կան կադրային այլ խնդիրներ։ Նման խնդիրներ լինելու են միշտ: Այսօր մեր խնդիրն է ոչ թե խնդիրների մասին հիշատակելը, այլ խնդիրները հաղթահարելով արդյունքի հասնելը: