ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարել է մեծ հանրահավաք նախապատրաստելու մասին, որի թեման կրթության չափորոշիչներն ու, այսպես ասած, ազգային արժեքներն են: Թեման անշուշտ առիթ է, իսկ բուն հանրահավաքը Ծառուկյանն իհարկե դիտարկելու է որպես թե սեփական ուժերի, այսպես ասած, ստուգատես թե ցուցադրություն: Այդ պատճառով է թերևս նաև ընտրվել թեմա, որը մի կողմից, իհարկե, վերաբերում է շատ կարևոր ոլորտի, մյուս կողմից, սակայն, քաղաքականապես «չպարտավորեցնող» է: Թեև չի բացառվում, որ ըստ իրավիճակի՝ Ծառուկյանը կանցնի արդեն ավելի քաղաքական զարգացման, այն իմաստով, որ կարող է դնել կրթության նախարարի պաշտոնանկության հարց՝ եթե հանրահավաքը լինի իսկապես բազմամարդ, և նկատվի, որ այն կարող է, բացի ստատիկ հավաքույթից, դնել նաև խնդիրներ և փորձել լուծել դրանք:
Ակնկալիքն իհարկե կլինի թերևս ձնագնդիի էֆեկտը քաղաքական իմաստով: Դա իհարկե կլինի ԲՀԿ նախագահի առավելագույն ծրագիրը, իսկ նվազագույնը կամ, այսպես ասած, օպտիմալը լինելու է ավելի շուտ ոչ թե քաղաքական մեծամասնության, այլ ընդդիմադիր փոքրամասնությունների հետ մրցակցությունը կամ հարաբերությունների պարզաբանումը:
Երկրորդ նախագահ Քոչարյանի և երրորդ նախագահ Սարգսյանի նկատելի աշխուժության ֆոնին Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարում է իր մասին՝ ցույց տալով, որ չի պատրաստվում զիջել նրանց իր «երկրորդի» տեղը: Գագիկ Ծառուկյանը երկար տարիներ «երկրորդ բևեռ» է եղել նրանց համակարգում և այժմ թերևս համարում է, որ երկրորդ և երրորդ նախագահները չունեն իրեն դարձյալ իրենցից հետ թողնելու իրավունք: Դա, իհարկե, Ծառուկյանի պլանների պարագայում: Բայց հնարավոր է, որ նա այլ քաղաքական պլանների մաս է, և ԲՀԿ ռեսուրսը հավաքում կամ հանրահավաքային ռեսուրսը չափում են հենց այլ պլանների համատեքստում՝ հասկանալու համար, թե արժե՞ք արդյոք գնալ այդ ռեսուրսը յուրացնելու:
Մի բան ակնառու է՝ Հայաստանում ընդդիմադիր դաշտն առաջնորդելու համար էական պայքար մղող նախկին կառավարող համակարգի տարբեր խմբեր դրանում արդյունավետ հեռանկար տեսնելու համար պետք է պատկերացնեն, թե ինչպես են լուծում ԲՀԿ հարցը:
