Բանակային խաղերի, այսպես ասած, ծովային մրցման մեկնարկի առիթով Բաքու է ժամանել ՌԴ պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն: Բաքվում նա կհանդիպի ոչ միայն իր պաշտոնակից Հասանովի, այլև Ադրբեջանի նախագահ Ալիևի հետ, որը մի քանի օր առաջ զանգահարել էր ՌԴ իր պաշտոնակցին ու տրտնջացել տավուշյան մարտերից հետո Հայաստան առաքված 400 տոննա ռազմական բեռի առնչությամբ: Շոյգուն մխիթարելո՞ւ է Ալիևին: Եվ ինչպե՞ս: Ռուսաստանը ռազմական, այսպես ասած, հավասարազոր բե՞ռ է առաջարկելու Բաքվին, թե՞ այդպիսի առաջարկներ չեն լինելու, և ՌԴ պաշտպանության նախարարն ընդամենը կարող է հանգստացնել, որ Հայաստան առաքված բեռը, այսպես ասած, հարձակողական չէ, և սադրանքներից զերծ մնալու պարագայում Բաքվին չի սպառնա ոչինչ:
Տավուշի ռազմական գործողություններն ու հաղթանակը Ռուսաստանին տվել են որոշակի համարձակ խոսքի հնարավորություն՝ հաշվի առնելով այն, որ Մոսկվան ներկայումս խիստ զգայուն է Կովկասի կայունության հարցում: Այլ է հարցը, թե ինչպե՞ս կօգտագործի Ռուսաստանն այն հնարավորությունը, որ ստացել է Հայաստանի ռազմական հաջողության շնորհիվ: Որովհետև Ռուսաստանն այն կարող է օգտագործել Հայաստանի շահի հետ համահունչ, այսինքն՝ խոսել ուժեղ դիրքից և Բաքվին պարտադրել խաղաղություն, բայց մյուս կողմից՝ կարող է պարզապես Ադրբեջանի և, հնարավոր է, Թուրքիայի հետ քաղաքական առևտրի առարկա դարձնել այդ հաջողությունը՝ ակնկալելով գործի դնել Երևանի հանդեպ ազդեցության լծակներ և թույլ չտալ, որպեսզի Հայաստանը խանգարի այդ առևտրին:
Այստեղ հարցն այն է, թե ինչ մոտեցում է ներկայումս գերակշռում Կրեմլում ռեգիոնալ քաղաքականության ձևավորման տեսանկյունից, ինչ թև է ավելի շատ հաջողության հասնում Պուտինի որոշումների վրա ազդեցության իմաստով: Իսկ այդ տեսանկյունից վիճակը Ռուսաստանում բավականին հեղհեղուկ է և զգայուն՝ նկատի ունենալով այն բարդ խնդիրները, որոնց առաջ կանգնած է ներկայումս Պուտինը: Հայաստանից դիտարկվում է Բելառուսի նախագահի ծանր հոգեվիճակը, մինչդեռ այդ հոգեվիճակը թերևս որոշակիորեն հայելային արտացոլումն է Պուտինի դրության:
Այստեղ է, որ Երևանից պահանջվում է մի կողմից՝ չտալ որևէ առիթ, որը Կրեմլում հաջողության առիթ կտա Բաքվի և Անկարայի հետ ռուսական ավանդական առևտրի կողմնակիցներին, մյուս կողմից՝ նաև բավականին որոշակի ցույց տալ, որ Կրեմլում այդ խմբակների հաջողությունը կավարտվի Ռուսաստանի ռեգիոնալ մեծ անհաջողությամբ՝ ազդելով հայ-ռուսական հարաբերության վրա: Ըստ ամենայնի հենց այդ հավասարակշռված ազդակն է Մոսկվայում Շոյգուին փոխանցել Հայաստանի պաշտպանության նախարարը ՌԴ նախարարի՝ Բաքու այցից առաջ:
