«Գրականություն» առարկայի չափորոշիչների աղմուկին հաջորդեց «Հայոց պատմության» չափորոշիչների աղմուկը։ Նոր չափորոշիչներին ընդդիմացողների բանակը մեծ է, կարծիքները տարբեր են, բազմազան՝ ընդհուպ, որ այս չափորոշիչների ձևավորմանը մասնակցել են թուրքերը։
Այս աղմուկը քաղաքական շահարկումների՞ համար է, թե՞ իսկապես չափորոշիչները որակյալ չեն․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին կառավարման փորձագետ Սերոբ Անտինյանը պատասխանեց․ «Մենք ներկայումս ապրում ենք մի այնպիսի ժամանակաշրջանում, որ ցանկացած հարց՝ նույնիսկ ամենաանմեղ հարց, կարող է դառնալ քաղաքական շահարկումների առարկա։ Այս առումով կան հատուկ ուժեր, որոնք հենց այդ տրամաբանությամբ էլ գործում են։ Սակայն այս պարագայում գործ ունենք բովանդակային քննադատության հետ։ Ես կարծում եմ, որ հանրության մեջ կրքերի նման բորբոքումն ու հակազդումն ունի երկու հիմնական պատճառ։
Նախ փաստենք, որ հանրակրթության հետ կապված չափորոշիչները բավականին առանցքային կարևորություն ու նշանակություն ունեն։ Եվ այդ գործընթացն ինքնին շատ մեծ, բարդ և բազմաշերտ գործընթաց է՝ այդ չափորոշիչների մշակումը, դրանց շուրջ կարծիքների հավաքագրումը, կարծիքների ամփոփումը։ Այստեղ մենք գործ ունենք մեթոդաբանական մի իրողության հետ, երբ այդ խումբը, որն աշխատել է այս ուղղությամբ, նվազ է կարծիքներ լսել, և հանրային կարծիքների շրջանակում նվազ է հավաքագրում արել։ Եթե մի բան վերաբերում է հայ հասարակության, հայ հանրության զարգացման տեսլականին, իսկ այդպիսիք են չափորոշիչները, ապա այս խնդրի քննարկման ժամանակ նվազ են լսվել կամ հաշվի առնվել մասնագիտական կարծիքներ։ Խումբը կարծել է, թե բոլոր հարցերի պատասխաններն ունենալով՝ ունակ են իրականացնել այս բարդ խնդիրը։ Հանրության դժգոհության առաջին պատճառն այն է, որ նման կարևորագույն խնդրի վերաբերյալ չի իրականացվել հանրային լայն դիսկուրս»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։