Թատրոնն ապրում է հանդիսատեսով, առանց հանդիսատեսի, առանց լեփ-լեցուն դահլիճների, առանց օվացիայի և ծաղիկների թատրոնը կմահանա: Ինչ կատարվեց այս օրերին թատրոնի հետ: Շատերի կարծիքով՝ մշակութային ոլորտում ամենաշատը տուժեց հենց թատրոնը: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է բեմադրիչ, ժողովրդական արտիստ, Երևանի Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Արմեն Խանդիկյանի հետ:
«Թատրոնների համար բավականին դժվար շրջան է, մենք աշխատեցինք մինչև մարտի 14-ը, մինչ այդ մեզ բավականին շոշափելի գումար էր տրամադրվել 2019-ին, թատրոնը նորոգվել է, «վերազինվել», ձայնային և լուսային համակարգերն ամբողջովին նոր են, Աստված տա, հանդիսատեսը շուտ հնարավորություն ունենա գալ թատրոն և կտեսնի ամբողջովին վերանորոգված դահլիճ, դեռևս այդ նորոգման աշխատանքները շարունակվում են, նաև երեք նոր ներկայացման նախապատրաստական աշխատանքներ են իրականացվում, փորձեր են արվում… »:
«Ինչպես խաղալ ներկայացումներ համավարակի ժամանակ: Բացօթյա խաղալը մեզ համար շատ տարօրինակ բան է, դրա համար շատ պատրաստված տեղ է պետք, հին հույները մի բան գիտեին, որ ամֆիթատրոններ էին ստեղծել, եթե այդպիսի տեղեր լինեին, կփորձեինք խաղալ՝ պահպանելով որակները՝ հաշվի առնելով լուսային, ձայնային խաղարկումները…,- նշեց Արմեն Խանդիկյանը: -Եթե համավարակի նվազման տեմպերը շարունակվեն, հույս ունենք պարետատան և առողջապահության նախարարության սահմանած չափանիշներով աշխատել, և մեր խաղացանկային 20 ներկայացումը պահել բարձր մակարդակի վրա… Սոցիալական հեռավորություն և մի շարք այլ սահմանափակումներ պահելով՝ հնարավոր է աշխատել, բայց իհարկե դիմակով խաղալ չենք կարող»:
Թատրոնը գեղարվեստական միջոցներով արտացոլում է կյանքը: Անդրադառնալով այս դիտարկմանը՝ Արմեն Խանդիկյանն ընդգծեց. «Բայց թատրոնը կյանքի արտատպումը չէ: Թատրոնն իր ենթատեքստերով շատ բան կարող է ասել հանդիսատեսին»: Մեր զրուցակիցը նաև հավելեց, որ դասականների, օրինակ՝ շեքսպիրյան ներկայացումների միջոցով էլ հնարավոր է արձագանքել մեր ժամանակներին:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
