Օրեր առաջ ավարտված ընդունելության միասնական քննությունները տարատեսակ դժգոհություններ են հարուցել մրցույթը չհաղթահարած դիմորդների շրջանում, որով պայմանավորված էլ մենք ականատես ենք լինում դիմորդների բողոքի ակցիաներին։ Թե ինչքանով են այդ բողոքները հիմնավորված կամ ոչ, ինչ խնդիրներ են ի հայտ եկել ընդունելության քննությունների փոփոխված կարգի հետևանքով, իհարկե, բովանդակային ուսումնասիրության և գուցե թե փոխզիջումային որևէ տարբերակի հրատապություն ունեն։ Սակայն տեղի ունեցող զարգացումների ֆոնին առավել հետաքրքրական էին այսպես կոչված՝ դաշնակցական և «քոչարյանական» շրջանակների ակտիվացումները։
Մրցույթը չհաղթահարած դիմորդների բողոքի ակցիաների առաջին օրերին, վերջիններիս միացան ՀՅԴ երիտասարդական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները, որոնց դրդապատճառները գլխավորապես քաղաքական էին, հականալի է, և մյուս կողմից հերթական առիթ էր սույն կազմակերպության համար թիրախավորել ԿԳՄՍՆ-ին, որի հետ երիտդաշնակցականների ջրերն այդպես էլ մի առվով չեն հոսում։ Եթե ԿԳՄՍՆ-ի ու Դաշնակցության երիտասարդական կազմակերպության «հակամարտությունը» շատ թե քիչ տրամաբանական բացատրության կարող է արժանանալ, ապա նույնը չենք կարող ասել վերոնշյալ բողոքի ակցիաներում ակնհայտորեն նկատելի մի շարք իրողությունների նկատմամբ։
Խնդիրն այն է, որ այս բողոքի ակցիաների նախաձեռնությունն է ստանձնել «Պահանջատեր դիմորդ» ինքնահռչակված խումբը, որը, չգիտես թե ինչ պատահականությամբ, գրեթե նույնական է մեդիահարթակներում Քոչարյանի քարոզչությամբ զբաղված «Հաղթանակած» հորջորջված ֆեյսբուքյան խմբակի ու վերջինիս նախաձեռնող Հովհաննես Հարությունյանի հետ։ Անշուշտ, որևէ տարօրինակ կամ քննադատելի տարր չի կարող լինել ՀՀ որևէ քաղաքացու քաղաքական դիրքորոշման մեջ։ Սակայն այս դեպքում մենք ականատես ենք ոչ թե քաղաքական պայքարի, այլ նեղ անձնական-քաղաքական շահերի սպասարկման նպատակով քաղաքացիների մոլորեցման, օգտագործման նենգ ու անընդունելի գործելաոճի հետ։ Այս տեսանկյունից զարմանալի չէ արդեն նաև այն, որ այս ինքնահռչակ նախաձեռնության իրավական աջակցի դերում հանդես է գալիս փաստաբան Ալեքսանդր Կոչուբաևի փաստաբանական թիմը։ Վերջինս տևական ժամանակ է՝ «քոչարյանական» և «մերձքոչարյանական» հարթակների ու լրատվական շրջանակների ձեռնասուն «փորձագետներից է», որին այդպես էլ, կարծես թե, չի հաջողվում առավել ուղղակիորեն ընդգրկվել Քոչարյանի փաստաբանական խմբում և, ըստ այդմ էլ, առավել խոշոր պատառներ վաստակել։ Սույն փաստաբանը ոչ վաղ անցյալում հանդիսանում էր Ռոբերտ Քոչարյանի «Կյանք և ազատություն» գրքի գովազդային պաստառի շահերի պաշտպանը։ Թերևս, գովազդային պաստառի շահերի պաշտպանությունը չկարողանալով համապատասխան «բարձր մակարդակի» վրա պահել, Կոչուբաևը չի հաջողում հաղթահարել մոգական շրջանակը և համալրել «սիրելի փաստաբանների» շարքը։ Նման դժգույն իրադրության պայմաններում ընդունելության քննությունները հերթական հնարավորությունն էին ինչպես սույն փաստաբանի, այնպես էլ «Քոչարյան-հերոս» հայեցակարգի մի շարք առաջամարտիկների համար ապացուցել իրենց կարողությունն ու նվիրվածությունը մեծ առաջնորդին։ Մենք, իհարկե, վստահ ենք, որ այս շրջանակը լիովին անշահասիրաբար է փող սիրում, ինչպես կասեր Օստապ Բենդերը։
Սակայն այս անշահասիրաբարության ձգտումը փոքր-ինչ մթագնում է իրողությունների բարոյական դիտանկյունը։ Ինչպես արդեն նշեցինք, ընդունելության քննությունները առաջ բերեցին հարցեր, որոնց պատասխանի հրատապությունն աներկբա է, սակայն խնդրո առարկա շրջանակի համար սրանք երկրորդական կամ չորրորդական խնդիրներ են, քանի որ նրանց հիմնական ու, թերևս, միակ նպատակը պղտոր ջրում ձուկ որսալն է։ Այդ պղտոր ջուրն էլ դիմորդների և նրանց ծնողների բողոքն է, որը «հոգեորսության», մանիպուլյացիաների ու հանրության մեջ արհեստական լարվածության ստեղծման լայն հնարավորություններ է առաջ բերում։ Թերևս հենց այսօրինակ իրավիճակներում լավագույնս դրսևորվում են սույն խմբի կամ խմբերի իրական շարժառիթները, նպատակներն ու սկզբունքները, որոնք հանգում են միմիայն իրենց անձնական ու գրպանային շահին։ Ի դեպ, վերջինիս մեջ որևէ դատապարտելի բան չէր լինի, եթե այն հակոտնյա չլիներ հանրության, մարդու և քաղաքացու իրավունքներին ու շահերին։ Վերջապես որևէ մեկի համար գաղտնիք չէ, որ նեղ խմբակային շահերի առաջխաղացման համար քաղաքացիներին մոլորեցնելը, սեփական նպատակների համար օգտագործելն ու շահարկելը, առնվազն բարոյական տեսանկյունից ամենանողկալի գործելաոճն է։