Friday, 29 03 2024
ՌԴ ԱԳ փոխնախարարը հանդիպել է Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի ներկայացուցիչներին
16:20
«Արաբական երկրները պատրաստ են ճանաչել Իսրայելը». Բայդեն
16:10
Իսպանիայում տեղակայվել է ՆԱՏՕ-ի երրորդ ռազմածովային բազան
Ադրբեջանցիները մշտապես ատել են հայերին. մեր խնդիրն է ցույց տալ սա
Դեղձենու մասսայական ծաղկում Արարատյան դաշտում՝ ժամկետից շուտ
Ո՞նց են որոշել, որ դա Հայաստանի տարածքը չ,է, եթե սահմանը հստակեցված չէ ․ Արա Պապյան
Փորձ է արվում 3 անձերի կատարածը ԱԺԲ ամբողջ կառուլցի հետ կապել. Պապյան
15:45
«ԱՄՆ-ն ու ԵՄ-ը Հայաստանի հետ անվտանգային հարցեր չեն քննարկելու». Ստանո
ՊՆ կոլեգիայի նիստում քննարկվել են սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի զարգացման հարցեր
«Ցուցադրությունն անպայման տեղի կունենա». Բաքվում պարզաբանում են տարածել Արայիկ Հարությունյանի հարցազրույցի վերաբերյալ
Եթե դելիմիտացիա, ապա հավասարության սկզբունքով, ոչ թե՝ «ատրճանակի սպառնալիքի տակ»
15:30
Ucom-ի գլխավոր տնօրենը ելույթ է ունեցել աշխատաշուկային նվիրված համաժողովին
Վարագույրից այն կողմ կան շահեր, որոնք թույլ չեն տալիս Մարտի 1-ի բացահայտումը
15:10
Ճապոնիայում կենսաբանական հավելումների օգտագործման հետևանքով զոհերի թիվը հասել է 5-ի
Այո՛, օրենք են խախտել, երկրով մեկ օրենքի խախտումներ են հենց վարչապետի մասնակցությամբ
Խորհրդարանական լսումներ կհրավիրվեն Եվրաինտեգրման նոր հեռանկարները և մարտահրավերները թեմայով
Թող դատարանը որոշի ահաբեկչությո՞ւն էր, թե ապստամբություն.Պապյան
15:01
Ամերիաբանկը ճանաչվել է 2024 թ-ի լավագույն բանկը Հայաստանում ըստ Global Finance ամսագրի
Ինչի՞ է նախապատրաստվում Ալիեւը
«Կրոկուս սիթի հոլ»-ում ահաբեկչության վիրավորների թիվը հասել է 382-ի, ևս 1 մարդ զոհվել է
«Մանրամասներ»․ Դավիթ Ստեփանյանի հետ
Պաղեստինի նոր կառավարության ԱԳ նախարարը ծագումով հայ է և կին
Պապոյանը Կորեայի պաշտոնյային ներկայացրել է Հայաստանի ներդրումային հնարավորությունները
Հայտնի են ձվի շուկայում միջանկյալ ստուգումների արդյունքները
14:00
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Լուրերի օրվա թողարկում 14։00
13:45
«Մենք ապրում ենք նախապատերազմական փուլում». Լեհաստանի վարչապետ
ՌԴ-ն պատրաստ է նպաստել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը․ Սերգեյ Լավրով
Ուղիղ. ԱԺԲ խորհրդի անդամների ասուլիսը
Իսրայելը շարունակում է նախապատրաստվել Ռաֆահ քաղաքում գործողությանը. Նեթանյահու

Ռուսական ռազմաբազան այստեղ է. կասկածում եմ, որ Բելառուսից կամ Ղազախստանից զորք կգա

«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի նախագահ, քաղաքագետ Թևան Պողոսյանը:

– Պարոն Պողոսյան, հայ-ադրբեջանական սահմանին տեղի ունեցածի կապակցությամբ  մենք տեսանք հայտարարություններ Ռուսաստանից, Թուրքիայից, Իրանից, Մինսկի խմբից, բայց ոչ առանձին ԱՄՆ-ից կամ Ֆրանսիայից, ինչո՞վ կպայմանավորեք այս հանգամանքը:  

– Երկկողմ հարաբերություններով՝ Հայաստան-Ֆրանսիա և Հայաստան-ԱՄՆ: Եթե այդ հարաբերություններն այնքան կարևոր լինեին, որ միանգամից արձագանք տեղի ունենար՝ կլիներ: Մնացած ինստիտուտները, եթե նայենք, զբաղվում են կոնկրետ մեր տարածաշրջանի ինստիտուտներով՝ դրա համար էլ հայտարարություն են տարածում: Մի բան է շատ հետաքրքիր՝ ինչո՞ւ է Թուրքիան շատ արագ արձագանքում, այն էլ մի քանի անգամ, որովհետև Թուրքիան համարում է, որ ինքն ու Ադրբեջանը մեկ ազգ, երկու պետություն են, իրենց շահերը համընկնում են: Հիմա շահերի դաշտից արձագանքներն այդքան են, մենք էլ պետք է գիտակցենք, որ միջազգային հարաբերությունները շահերի դաշտ է, ոչ արժեքային, ոչ էլ այլ բան: Ուրեմն այդ երկրների շահերում խնդիրն այն մակարդակի չի դրված, որ արձագանքը լինի: Ուշ թե շուտ կլինի, երևի այն ժամանակ, երբ  համարեն, որ այդ հայտարարությամբ Ադրբեջանի հետ երկկողմ հարաբերությունները չեն վնասվի: Պարզապես պետք է ընդունել ու հասկանալ, որ խնդիրը պետք է մեր մեջ ման գանք: Ցանկանո՞ւմ ենք, որ աշխարհն արձագանքի, ուրեմն մեր հարաբերությունները այդ երկրների հետ պետք  է դասավորենք այնպես, որ իրենց շահերից բխի Հայաստանի հետ շփվելը, իսկ դրա համար Հայաստանը  պետք է լինի ուժեղ ու հզոր: Մեր ընկալման մեջ չպետք է լինի միայն այն հարցը՝ կլինի՞ միջազգային հայտարարություն, թե՞ ոչ: Մնացած կազմակերպությունները, որ մինչև հիմա հայտարարություններ են արել, Ադրբեջանի համար վարքագծային որևէ փոփոխությո՞ւն է եղել, խաղաղ բնակչությանն այսօր չե՞ն թիրախավորել: Դրա գինը ո՞րն է. մենք պարզապես պետք է սովորենք ինքներս մեզ պաշտպանել, հասկանալ, որ այդ պաշտպանության մեջ առաջինը զինվորական կարողություններն են ու այնպիսի անհամաչափ պատասխանը, որից Ադրբեջանը սուս կմնա: Երկրորդ կոմպոնենտն էլ միջազգային հարաբերությունների դաշտն է, որտեղ պետք է նույն ձևով աշխատի ամեն ինչը, որպեսզի  ձևավորենք այնպիսի շահերի դաշտ, որ նույնիսկ մեկ փամփուշտի ժամանակ Ֆրանսիան անպայման հայտարարի, ԱՄՆ-ն արձագանքի: Եթե  չենք արել, ուրեմն խնդիրը մեր դաշտում է: Բայց ամեն ինչից  առաջ գալիս է հետևյալը՝ ո՞ւմ  հետ են աշխարհում սիրում շփվել՝ ուժեղների հետ, ուրեմն պետք է ուժեղ լինենք, նայենք՝ ինչ անենք, որ Ադրբեջանը լլկվի ու մտքով էլ չանցնի, որ նման գործողությունների գնա:

– Եվ այս դեպքում էլ շատերը նշում են, որ Ռուսաստանն է գերակայում Մինսկի խմբում:   

– Դրա համար էլ Ռուսաստանն  է հայտարարություններ անում. Մարիա Զախարովան, Լավրովը և նաև հեռախոսով  են խոսել: Ռուսաստանը իր շահերից ելնելով իր հայտարարությունն արել է, այսինքն՝ Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների դաշտում մենք կարողացել ենք անել այնպես, որ Ռուսաստանից հայտարարություն լինի:

– Ինչո՞վ կպայմանավորեք ՀԱՊԿ-ում ստեղծված իրավիճակը. սկզբում նիստ նշանակել, հետո հետաձգել:  

– Նորից մեր այս նույն խնդրով: ՀԱՊԿ-ի անդամ է Հայաստանը, ՀԱՊԿ-ը կոլեկտիվ ինստիտուտ է, որտեղ բոլորը պետք է համաձայնեն, որ ինչ-որ բան տեղի ունենա: Պետք է բոլոր անդամների հետ այնպիսի հարաբերություններ ունենանք, որ հենց իրենց շահերից բխի Հայաստանին հանկարծ չնեղացնելը: Գնում ենք ուրիշի վրա ենք մուննաթ գալիս, մեր հարաբերությունները պետք է այնպես դասավորենք, որ  մեր շահերն առաջ տանենք: Միջազգային հարաբերություններում չկա արժեքային դաշտ, չկա այլ բան՝ եղբայրական հարաբերություններ և այլն: Իրական գործողության մեջ այս բառերը զրո են, շարժիչ ուժը միայն շահն է: Այդ պատճառով պետք է նայենք՝ արդյոք մենք ձևավորե՞լ ենք այն համակարգը, որ ՀԱՊԿ-ի բոլոր անդամների շահերից բխի ինչ-որ հայտարարություն անելը: Ասում եմ՝ բոլոր անդամների, որովհետև եթե նույնիսկ մեկ անդամ դեմ լինի՝ դա տեղի չի ունենա: Բոլորի հետ պետք է այնպիսի հարաբերություն ունենանք, որ մեր ուզած վայրկյանին նիստ տեղի ունենա, մեր ուզած հայտարարությունն էլ անեն: Ուրիշը մեր խնդիրները չի լուծելու:

– Իսկ հնարավոր համարո՞ւմ եք, որ այս նիստի չկայացումը ինչ-որ ներքին պայմանավորվածությունների հետևանք լինի:

– Դա կարող է ամեն ինչով պայմանավորված լինել: Մի բան պետք է գիտակցենք՝ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարությունն ինստիտուտ է, որ բոլոր անդամներից է որոշումներ ստանում, եթե որևէ երկրից չկա որոշում՝ ոչինչ չեն կարող անել, որոշողները մայրաքաղաքներն են: Ցանկացած գործողություն որոշվում է Մոսկվայում, Մինսկում, Աստանայում, Բիշքեկում ու Երևանում և ոչ՝ Զասի սենյակում: Եթե աշխատել է այն տարբերակը, որ մենք մայրաքաղաքներից մեկի  հետ խնդիր ենք ունեցել՝ ուրեմն սա է արդյունքը: Կամ ինչո՞ւ չեք մտածում, որ այդ նույն որոշումների մեջ Երևանն էլ է մասնակցում, իսկ միգուցե Երևա՞նն ունի այլ հարցեր լուծելու նպատակներ և նոր հայտարարություն տեսնել: Եթե կա խնդիր, այն քարտեզագրում ես, շահերի մատրիցան կառուցում ես  ու մտածում՝ դրանք ո՞նց լուծել:

– Եթե իրավիճակին օբյեկտիվ  նայենք՝ հնարավոր պատերազմական գործողությունների դեպքում ՀԱՊԿ անդամ պետությունները զորք կուղարկե՞ն Ադրբեջանի դեմ կռվելու:  

– Ես առաջինը երազում եմ, որ Հայաստանն այնքան հզոր լինի, որ ինքն իր խնդիրները կարողանա լուծել: Երկրորդ՝ նույն ՀԱՊԿ անդամ երկրներից մեկն այստեղ ռազմաբազա ունի, որը երկկողմանի համաձայնագրերի շրջանակներում ամբողջովին պահում է հայ-թուրքական սահմանը: Եթե ավելի ակնկալիքների խնդիր պետք է լինի՝ միգուցե երկկողմանի  շրջանակներում լուծենք կամ նույն ՀԱՊԿ-ի: Ես, օրինակ, չեմ պատկերացնում, որ մնացած երկրները ցանկություն են ունենալու գալու ու Ադրբեջանի սահմանների վրա ինչ-որ խնդիրներ լուծելու: Ուրախ կլինեմ, որ ինքներս լուծենք այդ խնդիրները: Կամ երկկողմանի հարաբերություններում՝ կա այստեղ ռազմաբազա, այսինքն՝ այստեղ է մի երկրի զորք, որը մեզ պետք է օգնի: Դրանից դուրս ո՞վ պետք է գա՝ Ղրղըզստանի՞ց, Բելառուսի՞ց, կասկածում եմ: Մեկ անգամ չէ, որ ասել են, որ երկկողմանի հարաբերություններն ավելի մեծ կոմպոնենտ ունեն: Կամ արդյոք մեզ պե՞տք է, որ ուրիշը գա, ցանկացած դեպքում այլ պարտավորություններ ու հետևանքներ են առաջանում: Միգուցե մեր շահերից է բխում, որ ոչ  ոք չգա, մենք  այնքան հզոր լինենք, որ ինքներս մեր խնդիրները լուծենք:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում