ԲՀԿ, ՀՅԴ և Հայրենիք կուսակցությունները հայտարարել են աշխատանքային խումբ ստեղծելու մասին, որը զբաղվելու է համախմբման գործով: Ակնառու է, որ երեք ուժերը ձևավորում են յուրօրինակ «միջակայք» նախկին իշխող համակարգի բևեռների միջև: Միաժամանակ, աշխատանքային խմբի ստեղծման մասին պայմանավորվածությունը հուշում է, որ այդ ուժերի համար պայմանավորվելը ավելի բարդ է ու դժվար և գործնականում կայացվել է ժամանակ շահելու որոշում, քանի որ մեդիադաշտում արդեն իսկ ձևավորվել էր «համախմբման սպասում» և այն չկայանալու, դրանից հրաժարվելու պարագայում հարվածը կլիներ բոլորինը:
Հատկանշական է, որ այդ ուժերի առաջին հայտարարված հանդիպումը այն օրն էր, երբ ԱԱԾ-ն գործողություն էր իրականացնում Գագիկ Ծառուկյանի տանը և նրան կանչել էին հարցաքննության ու մեղադրանք ներկայացնելու: Հատկանշական է այն իմաստով, որ այդ հանդիպմանը մասնակցել էր ևս երկու կուսակցություն: Իհարկե դրանք նորաստեղծ, առայժմ հանրային ճանաչման իսկ խնդիր ունեցող ուժեր են, սակայն այդուհանդերձ նրանք մինչ այժմ ունեցել են իշխանության հանդեպ հետաքրքիր կոշտ դիրքավորում՝ նախկին համակարգի հռետորաբանության շրջանակում: Իսկ այդպիսի դիրքավորումը քաղաքական շահի առումով ամենևին պրագմատիկ, և հանրային շահի տեսանկյունից էլ արդյունավետ չէ: Ըստ այդմ ակնառու է, որ խնդիրն այստեղ գտնվում է այդ դաշտում և հայտնի հանդիպմանը նրանց մասնակցությունը փոքր, սակայն դիտարժան դրվագ էր: Ինչպես որ դիտարժան է նաև հենց հանգամանքը, որ համախմբման աշխատանքային խմբում այդ ուժերը չկան: Նրանց դու՞րս են թողել, համարելով «փո՞քր», թե՞ դուրս մնալու հանգամանքն էլ անհամաձայնությունների վկայություն է: Ըստ այդմ, թեև ուժերը խոսում են համախմբման մասին, առայժմ սակայն գործընթացի տրամաբանությունն ու փաստերը ավելի շատ վկայում են հակառակը:
Նախկին համակարգի բևեռների «միջակայք» ձևավորելու խնդիրը օբեկտիվորեն բարդ է, հաշվի առնելով այն, որ այդ համակարգի քաղաքական կենսունակությունը գոնե առայժմ կարող է հիմնված լինել լոկ ծայրահեղ հռետորաբանության վրա: Դա էլ իր հերթին ինքնին բևեռացնում է իրավիճակը և ինչպիսի ձևաչափային «միջակայք» էլ փորձ արվի ստեղծել, միևնույն է ծայրահեղության մեթոդաբանական անհրաժեշտությունը այն պահելու է նախկին համակարգի բևեռների ստվերում:
