Ազգային ժողովը 89 կողմ ձայնով առաջին ընթերցմամբ ընդունեց Սահմանադրության փոփոխության մասին օրինագիծը, որով փոփոխվում է հայտնի 213 հոդվածը, որն առնչվում է ՍԴ կազմին: Ըստ էության փոփոխությունը բերում է նրան, որ ՍԴ կազմը ամբողջապես կարգավորվում է նոր Սահմանադրությամբ, որն ընդունվել էր 2015 թվականին: Այդպիսով, Հրայր Թովմասյանը դադարում է լինել ՍԴ նախագահ, դատավորներից 3-ը վայր են դնում լիազորությունը, քանի որ սպառվել է պաշտոնավարման 12-ամյա ժամկետը, ԱԺ-ն առաջիկայում ընտրում է նոր դատավորներ, որոնք էլ ընտրում են ՍԴ նոր նախագահ: Օրինագծին կողմ է քվեարկել «Իմ քայլը» ամբողջ խմբակցությունը՝ միաձայն, և անկախ պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը: ԲՀԿ և ԼՀԿ կուսակցությունները չեն մասնակցել նիստին, թեև ԲՀԿ-ն նախապես ազդարարել էր, որ մասնակցելու են և արտահայտելու են անհամաձայնություն:
Օրինագիծը պետք է քվեարկվի նաև երկրորդ ընթերցմամբ, և կասկած չկա, որ այն կընդունվի: Ընդ որում, հատկանշական է, որ ի տարբերություն Գագիկ Ծառուկյանի կալանավորման համար փակ քվեարկությանը, որին դարձյալ մասնակցել էր միայն «Իմ քայլը», խմբակցության ևս երկու պատգամավոր՝ Թագուհի Թովմասյանն ու Սասուն Միքայելյանը միացել էին: Եթե օրենքը ընդունվում է ամբողջությամբ, դա նշանակում է, որ հաղթահարվում է, այսպես ասած, Սահմանադրական դատարանի ճգնաժամը կամ դատարանակազմի ճգնաժամը:
Մյուս կողմից, սակայն, այստեղ հատկանշական է դիտարկել երկու հանգամանք: Վենետիկի հանձնաժողովը, դրական գնահատելով կառավարության նախաձեռնությունը, ըստ էության այլ կարծիք ունի դրա իրականացման մեխանիզմի վերաբերյալ: Առաջարկվում է սահմանել անցումային ժամանակահատված: Կառավարող մեծամասնությունը փաստորեն ունի այլ կարծիք, և այստեղ հարց է առաջանում, թե արդյոք դա կարո՞ղ է բերել Վենետիկի հետ տարաձայնության և ունենալ քաղաքական հետևանք ԵԽ հետ հարաբերության առումով: Եվ մյուսը՝ արդյոք ՍԴ շուրջ փոփոխությունները կդառնա՞ն, այսպես ասած, ընդդիմության կոնսոլիդացիոն «հիմք» ՝ պաշտպանելու Սահմանադրական դատարանը և այդպիսով առաջացնելու ներքաղաքական ճգնաժամ կամ խորացնելու այն:
Այդ իմաստով թերևս ուշադրության է արժանի ԲՀԿ խմբակցության նախկին պատգամավոր Տիգրան Ուրիխանյանի հարցը արդարադատության նախարարին, թե արդյո՞ք դիտարկել են օրենքի ընդունման, բայց իրագործման հնարավորություն չլինելու հանգամանքը և դրանից հետո անելիքը: Արդյոք լինելո՞ւ են բարիկադներ ՍԴ մատույցներում:
