Հայաստանի Բարձրագույն խմբի առաջնությունում գրանցվեց հերթական արդյունքը, որը, անտրամաբանական լինելուց բացի, ոմանց մեջ կասկածներ է առաջացնում։ Լավագույն վեցյակի համար պայքարում 24-րդ տուրում «Արարատը» սեփական հարկի 1։3 հաշվով զիջեց «Ալաշկերտին»։ Արդեն 16-րդ րոպեին «Ալաշկերտը» մնաց 10 ֆուտբոլիստներով, և թվում էր, թե «Արարատի» հաղթանակն անխուսափելի է։ Վերջին հույսի խախտման համար «Ալաշկերտից» կարմիր քարտ ստացավ Կոելյոն։ Քանակական առավելություն ստացած «Արարատը» 35-րդ րոպեին Սպիչկայի խփած գոլի շնորհիվ առաջ անցավ հաշվի մեջ, և թվում էր՝ ամեն ինչ պարզ է։ Առաջին խաղակեսի վերջնամասում, սակայն, տեղի ունեցավ այն, ինչը «Արարատի» դեպքում արդեն իսկ սովորական կարելի է համարել։ 43-րդ և մրցավարի ավելացրած առաջին րոպեին Գլիշիչի և Միտրևսկիի խփած գոլերի շնորհիվ արդեն «Ալաշկերտը» առաջ անցավ հաշվի մեջ։ 68-րդ րոպեին Գլիշիչը, դուբլ ձևակերպելով, հաշիվը դարձրեց 3։1։
Ինչպես մեկնաբանել տեղի ունեցածը։ Արդյոք նորմալ կարելի՞ է համարել խաղի սկզբում 10 ֆուտբոլիստներով մնացած թիմի կամային հաղթանակը։ Այո, «Ալաշկերտի» կամային դրսևորումը գովելի է, բայց արդյոք «Արարատը» պարտվեց միայն դրա՞ հետևանքով։ Ավելին, մեր տիտղոսակիր թիմը պարտվեց թե՛ առաջին և թե՛ երկրորդ խաղակեսերում, ինչը ևս կասկածելի է։ Տեղի ունեցածը կարող է ունենալ թերևս մեկ տրամաբանական բացատրություն։ «Արարատին» երևի թե անհրաժեշտ էր պարտվել, և թիմը լուծեց խնդիրը։
Ֆուտբոլում քիչ չեն դեպքերը, երբ կարմիր քարտ ստացած թիմին հաջողվում է դրական արդյունքի հասնել, բայց… Հայաստանի առաջնություններում վերջին տարիներին արմատացած պայմանավորված խաղերի արատավոր երևույթը երկրպագուին ստիպում են այլ կարծիք ունենալ տեղի ունեցածի վերաբերյալ։ Բացառված չէ, որ «Արարատն» իսկապես պարտվել է արդար խաղով, արդար պայքարում։ Բայց ընդունենք, որ այսօր արդեն դժվար է հավատալ արդար մրցակցության պայմաններում նման արդյունքի գրանցմանը։ Ի դեպ, «Արարատի» դեմ խաղում թիմի կողքին չեն եղել «Ալաշկերտի» գլխավոր մարզիչ Արմեն Ադամյանն ու նրա օգնական Աղվան Մկրտչյանը։ Տեխնիկական գոտում գլխավոր մարզչի պարտականությունները կատարել է «Ալաշկերտի» հիմնադիր նախագահ Բագրատ Նավոյանը, որը հայտացուցակում գրանցված է եղել որպես թարգմանիչ։ Աշխարհում իսկապես դժվար է գտնել մի հանդիպում, որտեղ 10 հոգով մնացած թիմը առանց գլխավոր մարզչի և սեփականատեր-թարգմանչի գլխավորությամբ պարտվելով 0։1 հաշվով՝ կամային հաղթանակ տանի։
Անդրադառնանք ևս մեկ խնդրի, որի մասին վերջին շրջանում շատ է խոսվում։ Եթե «Ալաշկերտի» մեկնարկային կազմում երեկ տեղ էին գտել 2 հայաստանցի ֆուտբոլիստներ՝ ի դեմս Տարոն Ոսկանյանի և Արտակ Գրիգորյանի, «Արարատի» մեկնարկային կազմում հայաստանցի ֆուտբոլիստ կրկին չկար։ «Արարատի» մեկնարկային կազմում տեղ գտած Դավիդ Դավիդյանը Ռուսաստանի քաղաքացի է, ռուսական ֆուտբոլի սան։ Ինչևէ, դեռևս մրցաշրջանի սկզբից «Արարատը» վերելքի փուլում էր և ցուցադրում էր միանգամայն գրագետ և որակյալ ֆուտբոլ: «Արարատի» երկրպագուների ուրախությունը, սակայն, բնականաբար երկար չտևեց: Այս շրջանում թիմից հեռացավ գլխավոր մարզիչ Սերգեյ Բոյկոն: Ըստ էության հենց Բոյկոյի շնորհիվ էր ձևավորվել մարտունակ կոլեկտիվ, որի խաղն իսկապես տպավորում էր: Բոյկոյի հեռանալուց հետո գլխավոր մարզչի պարտականությունները կատարում էր Գագիկ Սիմոնյանը։ Այնուհետև եկավ Իգոր Կոլիվանովը, ում հետ բոլորն էին մեծ հույսեր կապում։ Վեց ամիս աշխատելուց հետո հեռացավ նաև Կոլիվանովը։ Այո, տարբեր պատճառներով հրաժարականներ և հեռացումներ կարող են լինել ցանկացած պահի, և դա ինչ-որ տեղ նորմալ երևույթ է: Բայց երբ խոսքը վերաբերում է Երևանի «Արարատին», ստանում ենք բոլորովին այլ պատկեր: Պատկեր, որը բացատրել կամ տրամաբանել չի կարելի: Պատկեր, որն արդեն ծիծաղ է առաջացնում շատերի մոտ:
Նախորդ առաջնության ավարտից հետո «Արարատի» գլխավոր մարզիչ էր նշանակվել Սերգեյ Բուլատովը: 2019/2020 թթ. առաջնությունը դեռ չէր մեկնարկել, երբ Բուլատովը հեռացավ թիմից: Հիշենք նախորդ մրցաշրջանը: Այն «Արարատը» սկսեց Արմեն Ստեփանյանի գլխավորությամբ, որին փոխարինեց Աբրահամ Խաշմանյանը: Վերջինիս հեռանալուց հետո «Արարատի» գլխավոր մարզչի պարտականությունները կատարում էր Տիգրան Եսայանը: Այս մասնագետն էլ, սակայն, երկար չաշխատեց երևանյան թիմում, և հունիսի վերջին գլխավոր մարզիչ նշանակվեց Բուլատովը: Մարզչական փոփոխություններին զուգահեռ՝ սկանդալներն ու տհաճ միջադեպերը անպակաս էին «Արարատում»: Թիմի կազմը շարունակ փոխվում էր, սակայն խաղում որևէ դրական տեղաշարժ չէր նկատվում: «Արարատը» ձախողել էր մրցաշրջանը՝ առաջնությունն ավարտելով վերջին հորիզոնականում:
Վերջին երկու մրցաշրջաններում արդեն իսկ դժվար է հաշվել, թե քանի գլխավոր մարզիչ է փոխել «Արարատը»: Այսօր աշխարհում դժվար է գտնել որևէ թիմ, որը երկու մրցաշրջանի ընթացքում 7-8 մարզիչ է փոխել: «Արարատի» ցուցանիշը կարելի է դասել ֆուտբոլում գրանցված ռեկորդների շարքին: