Ազգային ժողովի կողմից մայիսի 11-ին վավերացված «Սեռական շահագործումից և սեռական բնույթի բռնություններից երեխաների պաշտպանության մասին» Եվրոպայի խորհրդի կոնվենցիան բուռն քննարկումների առարկա է դարձել: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է իրավապաշտպան Զառա Հովհաննիսյանի և բժիշկ-սեքսոլոգ Նարինե Ներսիսյանի հետ:
Նարինե Ներսիսյանը մեկնաբանեց ֆեյսբուքյան իր հետևյալ գրառումը. «Ուզում եք երեխաներին պաշտպանել սեռական ու ցանկացած այլ շահագործումից, նրա մեջ նողկանք դաստիարակեք, ոչ թե սեռականություն»: «Նողկանքի մեջ կա ավելի շատ ոչ թե զզվանքի, այլ գիտակցական արժանապատվության էլեմենտ: Խոսքս հիգիենայի, մաքրակենցաղության մասին էր. նողկանքը այն պաշտպանական էլեմենտն է, որը հնարավորություն է տալիս ապրել մաքրակենցաղ կյանքով, այդ թվում նաև մտային, հոգեկան,հուզական հիգիենայի մասին է խոսքը, ես այդ մասին եմ գրել: Եվ երեխաների մեջ դաստիարակելով այդ հատկանիշը, կարող ենք օգնել նրան՝ պաշտպանելու իր սահմանները և հեռու մնալ այն ամենից, ինչն օտար է, հիվանդագին է»:
Երեխաները սեռականություն չունեն, սեռական թեմաները նրանց չի առնչվում, մինչև սեռահասունության տարիք նրանք չեն հասկանա այդ թեմաները, և այդ մասին խոսելով՝ մենք նրանց կվնասենք և արդեն իսկ սեռական շահագործման կենթարկենք ոչ թե կպաշտպանենք սեռական շահագործումից: Սրա մասին են վկայում բազմաթիվ գիտական հետազոտություններ: Այն երկրներում, որտեղ մանկահասակ երեխաների շրջանում նման դասընթացներ են անցկացնում, այնտեղ ավելանում է երեխաների շրջանում սեռական բռնությունների քանակը, դեռահասների հղիությունների, սեռավարակների թիվը: Այսինքն՝ սեռականության վերաբերյալ կրթությունով նրա մեջ արթնացնում ենք սեռականություն և կորցնում ենք երեխային: Երեխայի ինքնապաշտպանությունը շահագործողից պետք է լինի բնազդային մակարդակով, նողկալով:
Զարուհի Հովհաննիսյանը հակադարձեց՝ ընդգծելով, որ ցանկացած իրավիճակում միայն գիտելիքը կարող է պաշտպանել մարդուն: Իրավապաշտպանի դիտարկմամբ՝ Լանզարոտի կոնվենցիայի շուրջ հանիրավի է աղմուկ ստեղծվել, քանի որ այն միտված է երեխաներին վտանգներից պաշտպանելու:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
