ԱԺ պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
Իսկ այդպիսի վճիռներ կայացվել են առաջին հերթին 2008 թվականի Մարտի 1-ով անցողների առնչությամբ, Հյուսիային պողոտայի և հանրային գերակա շահ ճանաչված այլ տարածքների բնակիչների ունեզրկման գործերի առնչությամբ։
Այսօր Ազգային Ժողովում երկրորդ ընթերցմամբ քննարկվեց «Դատական օրենսգիրք» սահմանադրական օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին նախագիծը։ Երկրորդ ընթերցմամբ խորհրդարան բերված օրինագիծը, մեղմ ասած, հիասթափեցնող էր։ Օրինագծի առաջին ընթերցմամբ քննարկումների ժամանակ ինչպես իմ գործընկերների, այնպես էլ իմ կողմից հնչեցին բազմաթիվ սկզբունքային առաջարկություններ, որոնց ընդունումը հնարավորություն կտար սկիզբ դնելու դատական համակարգի իրական առողջացմանն ու վերափոխմանը։ Այդ առաջարկությունների մեծ մասը սակայն չի ընդունվել, օրինագիծը առաջինից երկրորդ ընթերցում ընկած ժամանակահատվածում գործնականում որևէ սկզբունքային փոփոխության չի ենթարկվել։
Օրինագծում ամենաառանցքային հարցը վերաբերում էր դատավորների նկատմամբ կարգապահական վարույթներ հարուցելու իրողությանը և այդ գործընթացի ընգրկման ժամկետներին։ Մենք տարիներ, տասնամյակներ շարունակ խոսել ենք, որ մեր դատական համակարգը ավելի քան երկու տասնամյակ գտնվել է խայտառակ վիճակում, կայացվել են անօրինական հարյուրավոր, հազարավոր վճիռներ, որոնց համար այդ վճիռները կայացրած դատավորները պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն։ Հենց դա պետք է դառնար պայմանականորեն ասած վեթինգի գործընթացը, որի մասին խոսվում է թավշյա հեղափոխությունից հետո։ Իսկ որպեսզի դա տեղի ունենար, մենք «Դատական օրենսգրքում» պետք է ամրագրեինք դրույթ, որը հնարավարություն կտար կարգապահական վարույթներ կիրառել անցած տասնամյակներում կայացված խայտառակ վճիռների հեղինակ դատավորների նկատմամբ։ Մինդեռ դատական օրենսգրքում ամրագրվել է, որ այդ վարույթները կարող են հարուցվել միայն 2011 թվականից հետո կայացված վճիռների առնչությամբ։ Իսկ դա նշանակում է, որ այս օրենքով մենք ըստ էության ինդուլգենցիա ենք տալիս հատկապես 2000-ականների ընթացքում կայացված հարյուրավոր ապօրինի վճիռների հեղինակ դատավորներին։ Իսկ այդպիսի վճիռներ կայացվել են առաջին հերթին 2008 թվականի Մարտի 1-ով անցողների առնչությամբ, Հյուսիային պողոտայի և հանրային գերակա շահ ճանաչված այլ տարածքների բնակիչների ունեզրկման գործերի առնչությամբ։ Այդ վճիռները կայացրած դատավորների զգալի մասը այսօր էլ շարունակում է պաշտոնավարել։
Այսինքն՝ մենք պայմանականորեն ասած ներում ենք նրանց հանցանքները՝ նրանց իսկ առաջ կանաչ լույս վառելով ապագայում ևս ապօրինի վճիռներ կայացնելու համար։ Այն դեպքում, երբ օրինագծի քննարկումների սկզբնական փուլում անձամբ ես առաջարկում էի կարգապահական վարույթ հարուցելու դրույթը տարածել ընդուպ 1991 թվականից սկսկած ժամանակահատվածի նկատմամբ։ Այդ առաջարկությունները, սակայն, չընդունվեցին և մեզ ներկայացվեց նախագիծ, որը վերաբերում է ոչ այնքան անցյալին, որքան ապագային, այս օրենքի ընդունումից հետո նշանակված դատվորներին։ Ապագան, անշուշտ կարևոր է, սակայն մեր դատական համակարգի խնդիրները գալիս են անցյալից, առանց անյցալը մաքրելու մենք չենք կարող մտածել ապագայում արդյունավետ ու անկախ գործող դատական համակարգ ունենալու մասին։
2018 թվականի թավշյա հեղափոխուրնից հետո մենք անդադար խոսում ենք վեթինգի, անցումային արդարադտության մասին։ Այդ գործընթացի հիմքը պետք է դրվեր նաև սկզբունքորեն նոր «Դատական օրենսգրքով», մինչդեռ մենք ունենք ըստ էության անատամ, ամորֆ օրինագիծ, որը շատ հեռու է մեր առջև դրված խնդիրների լուծումից։ Հետևաբար ես դեմ եմ քվերակելու այս օրինագծին։
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=3325078817521226&set=a.486170231412113&type=3&theater
