«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է արցախցի քաղաքագետ Ալեքսանդր Քանանյանը։
– Պարոն Քանանյան, մեկնարկել է նախկին նախագահ, պետբյուջեից գումար հափշտակելու մեջ մեղադրվող Սերժ Սարգսյանի դատավարությունը։ Եվ հենց առաջին նիստի ընթացքում նա հիշեց Արցախյան հիմնահարցը՝ հայտարարելով, որ Արցախը երբեք չի լինելու Ադրբեջանի կազմում։ Ի՞նչ միտում ուներ նման հայտարարությունը։
– Առհասարակ անիմաստ է դրան անդրադառնալ։ Բոլորին հայտնի է, որ 1989 թվականից ի վեր Արցախը Հայաստանի Հանրապետության կազմում է, հետևաբար Սերժ Սարգսյանի հայտարարություններն առ այն, որ Արցախը երբեք Ադրբեջանի մաս չի լինելու, անտեղի են և պարզապես դատարկաբանություն։
Անկեղծ ասած, ես չափազանց ցավում եմ, որ մի մարդը, որին կարելի է հազար անգամ դատել ահռելի պետական հանցագործությունների և հարյուր անգամ ցմահ բանտարկության դատապարտել իր գործած հանցագործությունների համագումարի չափով, այսօր դատվում է ինչ-որ վառելիք գողանալու առիթով։ Սա ահագին ծիծաղելի է և նաև մատնում է ներկայիս իշխանությունների անլրջությունը։
– Իսկ ի՞նչ նպատակ էր հետապնում Սարգսյանը՝ Արցախյան հարցը մանիպուլացնելով։
– Բնականաբար, նա հեռահար նպատակ ունի։ Նրանք միշտ էլ փորձել են Արցախի ճակատագրին սպառնացող հեռահար վտանգը կապել ներկա իշխանության հետ։ Իհարկե, ներկայիս իշխանությունն էլ շարունակում է հետևել նախորդ վարչակարգերի՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հիմնադրած արցախյան հայեցակարգին, բայց անկախ ամեն ինչից՝ նախորդ իշխանությունների օրոք Արցախն ավելի շատ էր վտանգված, քան այսօր։ Սա բացահայտ փաստ է, որի դեմ ոչ ոք ոչինչ ասել չի կարող։
– Այն, որ ծնունդով արցախցի երկու նախկին նախագահներ դատվում են, Արցախում որոշակի վերաբերմունք կառաջացնի՞։
– Բնականաբար փորձելու են շահարկել, լինելու են մի քանի տասնյակ մարդիկ, որոնք դժգոհելու են, բայց Հայաստանի նախագահները տառացիորեն ոչինչ չեն արել Արցախի համար՝ նկատի ունեմ գոնե Արցախի ենթակառուցվածքային զարգացումը։ Այդ պատճառով ես չեմ կարծում, որ այդ մարդիկ որևէ հարգանք, պատիվ կամ պաշտպանություն կունենան արցախաբնակ ՀՀ քաղաքացիների շրջանակներում։
– Իսկ, օրինակ, Արցախի նախկին վարչապետ Անուշավան Դանիելյանը միջնորդել է Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցի փոփոխության համար։
– Նախկին վարչապետ Անուշավան Դանիելյանը սովորական մանր գանձագող է, որը չի արտահայտում արցախահայության տեսակետը, այլ արտահայտում է իր նեղ հանցագործ խմբակի շահերը։ Ցավոք, ներկա իշխանությունը չի վարում այնպիսի քաղաքականություն, որի շրջանակներում Անուշավան Դանիելյանը, Արկադի Ղուկասյանը, Բակո Սահակյանն ու մյուսները ենթարկվեին համապատասխան քրեական պատասխանատվության։
