«Այսպես կոչված, մյունխենյան սկզբունքները մեր դիրքորոշումն է՝ ի տարբերություն մադրիդյան սկզբունքների, որը եռանախագահների կողմից առաջադրված և կողմերի հետ մասնակի համաձայնեցված մի ինչ-որ փաթեթ է: Մյուս կողմից՝ այդ սկզբունքների մեջ կան անիրագործելի կետեր, օրինակ՝ այն կետը, որ լուծումը պիտի ընդունելի լինի երեք կողմերի համար: Տեսականորեն չկա և չի կարող լինել այդպիսի լուծում՝ կողմերից մեկին դա ի վերջո պարտադրում են»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նկատեց քաղաքագետ Արա Պապյանը:
Մեր զրուցակցի կարծիքով՝ Մյունխենը կողմերին հնարավորություն տվեց իրենց տեսակետները բարձրաձայնելու, ոչ ավելին:
Պապյանի տպավորությամբ՝ հայկական կողմը, ուղղակի բառացի չմերժելով մադրիդյան սկզբունքները, փորձում է որոշակի պատճառաբանություններ, հիմնավորումներ բերել և ի վերջո փաստացի մերժել դրանք. «Այս ամենը կարծես ուղղված է ոչ թե հակամարտության լուծմանը, այլ հակամարտությունը երկարաձգելուն՝ տեսնենք, թե մի օր ինչ կլինի տարբերակով: Հայկական կողմը կարծում է, որ ստատուս-քվոյի պահպանումը իր օգտին է, Ադրբեջանն էլ մտածում է, որ ստատուս-քվոն հանգեցնում է, նրան, որ ինքը մաշեցնող, հյուծող պատերազմի ժամանակ հալեցնում է Հայաստանը, և յուրաքանչյուր կողմը իր ժողովրդին ամեն մի քայլ ներկայացնում է որպես հաղթանակ»:
Արա Պապյանը կարծում է, որ այժմ հակամարտության լուծումը հետընթաց է ապրում. «Եթե սկզբից «տարածքներ՝ կարգավիճակի դիմաց» էր խոսվում, հետո «տարածքներ՝ անվտանգության դիմաց», հիմա Ալիևը հնչեցրեց «տարածքներ՝ ազգային փոքրամասնություն կարգավիճակի դիմաց»: Սա հիմնական մեխն էր, որը վրիպեց մեծ մասի ուշադրությունից: Ալիևն իրեն պահում էր որպես հաղթող և թելադրող կողմ: Պիտի ասեմ, որ Փաշինյանը բավականին խուսափողական ձևակերպում է գտել, թե տարածքներ տալու-չտալու խնդիր չունենք, բայց սա անվտանգության հարց է, ու մենք տարածքները չենք տալու, որովհետև տարածքներ տալը նշանակում է անվտանգություն տալ: Լավ է, թող այս ձևակերպումը լինի: Իրատեսորեն հետևյալն է՝ այս բանակցություններով հակամարտությունը չի լուծվելու, պարզապես խնդիր կա համաշխարհային հանրության առջև ճիշտ երևալու»:
Առավել մանրամասն՝ տեսանյութում:
