Ապրիլի 5-ին տեղի է ունենալու Սահմանադրական դատարանի ներկա կազմի վստահության հանրաքվեն, որի արդյունքներից էլ կերևա՝ պե՞տք է փոխվեն ՍԴ անդամները նոր՝ ՍԴ դատավորներով, ինչը 2018թ․Հայաստանում իրականացված հեղափոխության շարունակությունը պետք է լինի։ Պահպանվե՞լ է այն էյֆորիան, որն առկա էր հետհեղափոխական Հայաստանում 2018թ․ ԱԺ ընտրությունների ժամանակ։
Արվեստաբան, Ժամանակակից արվեստի ինստիտուտի տնօրեն Նազարեթ Կարոյանը կարծում է, որ էյֆորիան կար 2018 թվականին, իսկ այժմ 2020 թվականն է։
«Փոխվել է մթնոլորտը, և այդ փոփոխությունը կերևա քվեարկության արդյունքում։ Այդ արդյունքներն էլ կառավարող ուժին կհուշեն, որ որոշակի ճշգրտումներ անի իր քաղաքականության մեջ, եթե կա դրա կարիքը»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց Նազարեթ Կարոյանը։
Նկատեցինք, որ անցած գրեթե երկու տարիների ընթացքում հեղափոխական իշխանության դեմ նախկին ռեժիմին սպասարկող ԶԼՄ-ներն իրականացրել են ագրեսիվ հակաքարոզչություն, հաճախ տարածում են ֆեյք լուրեր։
<Ոչ միայն հակաքարոզչություն է արվել, այլև իշխանությունը դիմել է գործողությունների, որոնք ոչ միշտ են միանշանակ ընդունվել հասարակության կողմից։ Այդ երկուսը փոխկապակցված գործոններ են, և դա է պատճառը, որ 2020թ․ տարբերվում է 2018 թվականից։ 2020 թվականի հասարակությունը 2018 թվականի հասարակությունը չէ։ Ես ընդհանուր որակական կողմի մասին եմ խոսում»,- նշեց մեր զրուցակիցը։
Հարցին, թե պետական համակարգի աշխատակիցներին տրվող ուռճացված պարգևավճարնե՞րն են առաջացրել հիասթափություն, Նազարեթ Կարոյանն արձագանքեց․ «Ո՛չ, ո՛չ։ Դրանք երկրորդական բաներ են։
Առաջնայինը հիմնական քաղաքական խոստումներն են, որոնք ոմանք մի ձև էին հասկանում, սակայն այդ ձևով չի իրականացվել։ Մենք պետք է ունենայինք ուրիշ Սահմանադրություն, ոչ թե գործող Սահմանադրության մեկ կետի համար պետք է անցակցվեր հանրաքվե։ Իսկ դա հեղափոխական զանգվածների մեջ առաջացրել է տարակուսանք, հիմնական խնդիրն այդտեղ է։ Իսկ ֆեյքերը մեծանում, զորանում են իշխանությունների հետ հարաբերության մեջ»։
