Խորհրդարանի «Իմ քայլը» խմբակցությունը մի քանի տեխնիկական հետաձգումներից հետո հայտարարեց, որ Սահմանադրության փոփոխությամբ Սահմանադրական դատարանի նախագահի և դատավորների պաշտոնավարման դադարեցման հարցը կլուծվի ոչ թե խորհրդարանի քվեարկության, այլ համաժողովրդական հանրաքվեի միջոցով։ Ինչպես հայտնի է՝ փոփոխությունը ենթադրում է դադարեցնել այն անդամների պաշտոնավարումը, որոնք ընտրվել են 2005 թվականի կարգավորումներով։
Ինչո՞ւ է իշխող մեծամասնությունը խորհրդարանի քվեարկությունից անցնում հանրաքվեի տարբերակին․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը պատասխանեց․ «Նախ, ես կարծում եմ, որ հանրաքվեի գաղափարը շատ ճիշտ է, որովհետև սա սովորական որոշում չէ՝ առօրյա որոշումներից մեկը չէ։ Սա ֆունդամենտալ նշանակություն ունեցող որոշում է։ Որպեսզի հետագայում ընդդիմախոսների կողմից կշտամբանք չլինի, թե դուք հարցրե՞լ էիք ժողովրդին, դուք վստա՞հ էիք, որ ժողովուրդը չի վստահում Սահմանադրական դատարանին, այո, այս ճանապարհը ճիշտ էր։ Եթե ժողովուրդը կասի ոչ, ուրեմն կլինի ոչ, եթե՝ այո, ուրեմն կլինի այո։ Ինչպես նաև սա պարզ ցույց կտա, թե իշխանության վարկանիշը գահավիժո՞ւմ է, թե՞ ոչ։ Այնպես որ, հանրաքվեով ամրագրված ցանկացած քայլ՝ դրանից այն կողմ լեգիտիմություն ես չեմ պատկերացնում»։
Իսկ վերլուծաբան Աղասի Մարգարյանն ասաց․ «Իհարկե ճիշտ է, որովհետև ցանկացած հանրաքվե ուղիղ ժողովրդավարության հաստատման, կարծում եմ՝ միակ ճանապարհն է։ Սա լավագույն տարբերակն է, որպեսզի մենք պարզենք, թե հանրային վստահությունն ինչ մակարդակ ունի Սահմանադրական դատարանի, նրա դատավորների նկատմամբ։ Այն, ինչ տեղի ունեցավ 2018 թվականի մարտի 1-21-ն ընկած ժամանակահատվածում, դա Սահմանադրական դատարանում դատական իշխանության, դատարանի նախագահի աթոռի բռնազավթում էր։ Մենք գործ ունեն քաղաքական առևտրի արդյունքում Սահմանադրական դատարանի նախագահ դարձած մարդու հետ, որը ներկայացնում է կոնկրետ ռեժիմ»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
